Σε άλλη περίπτωση θα το κάναμε απλά για να γλυτώσουμε τις μπανάνες που έχουν φτάσει στα όριά τους. Τώρα το κάνουμε για να γλυκάνουμε την ψυχούλα μας και να μείνουμε όρθιοι στην απομόνωση. Δεν είναι εύκολο να πρέπει να μένεις μέσα στο σπίτι χωρίς καν να ξέρεις πότε θα κυκλοφορήσεις πάλι ελεύθερα και πώς θα είναι τότε η ζωή. Αλλά τι σας λέω τώρα, αυτά τα ξέρετε δεν περιμένετε να τα ακούσετε από μένα.
Πάνω που τριγύριζα, λοιπόν, (στο Facebook) σαν λιοντάρι στο κλουβί, πέφτω σε συνταγή της φίλης μας της Ξανθής για κέικ μπανάνα. Το κάνω εικόνα και λιώνω. Τα υλικά απλά: 140 γρ αλεύρι + 1 κ.τ.γλ μπέικιν πάουντερ, 140 γρ ζάχαρη, 140 γρ βούτυρο, 140 γρ βούτυρο, 2 αβγά και 2 ώριμες μπανάνες.
Κοιτάζω το καλάθι με τα φρούτα, η μπανάνα μία, ετοιμοθάνατη, ό,τι πρέπει δηλαδή για banana bread, μπανανόψωμο όπως το λένε στη Νότια Αφρική και στον Μισισιπή, που το φτιάχνουν οι άνθρωποι παραδοσιακά, με επιπλέον υλικό τα καρύδια πεκάν. (Στις ΗΠΑ μάλιστα έχει την μέρα του, η 23η Φεβρουαρίου είναι η Εθνική Ημέρα Μπανανόψωμου…)
Τσεκάρω Β2 στην αίτηση εξόδου και φεύγω σφαίρα για το μανάβικο της Μίνας. Βρίσκω δύο μπανάνες στην ίδια κατάσταση με τη δική μου, γυρίζω τρέχοντας στο σπίτι και αποφασίζω να αυξήσω λίγο τα υλικά και να προσθέσω μερικά αρωματικά. (Γιατί σε κακό το έχω να κάνω ίδια και απαράλλαχτη μια συνταγή ας είναι και δική μου)
Το αποτέλεσμα υπέροχο.