«Ενας λαός που δεν είναι ενημερωμένος είναι ένας κούφιος, ένας άχρηστος λαός» έλεγε μέχρι και τα στερνά του. Είχε γράψει τον «Τυχαίο Θάνατο ενός Αναρχικού» και το «Δεν Πληρώνω, Δεν Πληρώνω». Τιμήθηκε με Νομπέλ Λογοτεχνίας. Ζωγράφιζε μετά μανίας. Ηταν ον πολιτικό, άνθρωπος του καιρού του, έτοιμος πάντα να αμφισβητήσει την εξουσία. Ο Ντάριο Φο, ο άνθρωπος που όρισε το ιταλικό θέατρο και την ευρωπαϊκή σκέψη, έφυγε από τη ζωή
13/10/2016, 11:10
Στο καρναβάλι της Βενετίας το 2009
REUTERS/Alessandro Bianchi/File Photo
▲
Νοέμβριος 1962, Μιλάνο. Ο Ντάριο Φο με την ηθοποιό και παντοτινή του σύντροφο Φράνκα Ράμε. «Ηταν μια γυναίκα που το θέατρο το είχε στις φλέβες της. Είχε γεννηθεί στο θέατρο και ανέβηκε μικρό κορίτσι στη σκηνή, στην αγκαλιά της μάνας της. Γνώριζε όλους τους άγραφους, αλλά βασικούς κανόνες του θεάτρου, το να δίνεις το λίγο για να πετύχεις το πολύ. Η Φράνκα, μέρα με την ημέρα, υπήρξε η σχολή μου» είχε πει
Photo by Keystone/Hulton Archive/Getty Images
▲
Νοέμβριος 2008, Στοκχόλμη. Ο Ντάριο Φο γελάει κατά την παρουσίαση του γραμματοσήμου που οι Σουηδοί κυκλοφόρησαν προς τιμήν του
REUTERS/Scanpix/Anders Wiklund/File Photo
▲
Φεβρουάριος 2011, Μιλάνο. Με τη Φράνκα Ράμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του Μπερλουσκόνι
Photo by Vittorio Zunino Celotto/Getty Images/Ideal Images
▲
Σεπτέμβριος 2002, Ρώμη. Πάντα με τη Φράνκα στο πλευρό του, σε διαδήλωση κατά του μπερλουσκονισμού
Photo by Franco Origlia/Getty Images/Ideal Images
▲
Με τα αγαπημένα του πινέλα. «Η ζωγραφική και η συγγραφική τέχνη είναι για μένα κάτι ενιαίο» έλεγε
Corriere della Serra
▲
Ο Ντάριο Φο στη δεκαετία του 1960, όταν έγραφε το «La Signora e da buttare» και προκαλούσε τις ΗΠΑ. «“Ένα δυνατό γέλιο, τη σωστή στιγμή, μπορεί πράγματι να τους θάψει όλους» έλεγε εκείνος
Repubblica.it
▲
Φεβρουάριος 2011, Μιλάνο. Ο Ντάριο Φο εκ των ομιλητών της συγκέντρωσης για περισσότερη αξιοπρέπεια για τις γυναίκες στην Ιταλία. Ηταν μια εκστρατεία στην οποία ο Φο συμμετείχε ενεργά μετά τα σεξουαλικά σκάνδαλα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Photo by Vittorio Zunino Celotto/Getty Images/Ideal Images
▲
Στο φιλμ «Lo Svitato» (1956). Πρωταγωνιστής και φυσικά σεναριογράφος
Corriere
▲
Παρουσιάζοντας τα ζωγραφικά του έργα. «Μερικοί από τους πίνακες, είναι τεράστιοι. Από τρία μέχρι και 12 τετραγωνικά μέτρα. Πάντα, ζωγραφίζω μαζί με άλλους ανθρώπους, με κάποιες φίλες, με κάποια παιδιά
Αnsa.it
▲
O Ντάριο Φο παρέμενε μέχρι το τέλος ένα τέρας δημιουργικότητας. Ζωγράφιζε, φιλοσοφούσε, πολιτικολογούσε και βεβαίως ασχολείτο με το θέατρο. «Αρχισα να παίζω ως ηθοποιός στα τρένα. Το τρένο, λοιπόν, υπήρξε η πρώτη σχολή μου, η πρώτη “ακαδημία” μου» είχε πει
Αnsa.it
▲
▲
Οκτώβριος του 2007, Ρώμη. Ο Ντάριο Φο στην πρεμιέρα της ταινίας «Zero: Inchiesta Sull' 11» στο πλαίσιο του κινηματογραφικού φεστιβάλ της Ρώμης
Photo by Gareth Cattermole/Getty Images
▲
Στην ίδια εκδήλωση στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Ρώμης. «Η γνώση σε κάνει να αμφιβάλλεις. Κυρίως για την εξουσία, κάθε μορφή εξουσίας» επαναλάμβανε