Ο Τζέιμς Μπέικερ, ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του τόσο στον Ρόναλντ Ρέιγκαν όσο και στον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, είχε δηλώσει πως είναι «η πιο δύσκολη δουλειά στην κυβέρνηση». Συγχρόνως, ωστόσο, είναι κατά πάσα πιθανότητα και η δεύτερη πιο σημαντική θέση εντός του Λευκού Οίκου, στην οποία έχουν καθίσει μεταξύ άλλων και πέρα από τον Τζέιμς Μπέικερ, ο Ντικ Τσένεϊ, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο Λίον Πανέτα και ο Ραμ Εμάνιουελ.
Ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου είναι ο φύλακας-προστάτης του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο άνθρωπος που ελέγχει την πρόσβαση και τη ροή πληροφοριών προς το Οβάλ Γραφείο. Υπό κανονικές συνθήκες πρόκειται για μια θέση που εποφθαλμιούν πολλοί. Όταν, όμως, πρόεδρος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, αγαπημένη συνήθεια του οποίου είναι να τουιτάρει ακόμα και από το κρεβάτι του, τότε τα πράγματα αλλάζουν ριζικά.
«Ειλικρινά, εάν επρόκειτο να γίνω προσωπάρχης, θα έπαιρνα το καταραμένο Twitter και θα το πετούσα από το παράθυρο», δήλωσε μιλώντας στον Guardian, ο Λίον Πανέτα, ο οποίος κατείχε την επίμαχη, πλέον, θέση από το 1994 έως το 1997 υπό την προεδρία του Μπιλ Κλίντον. «Δεν μπορείς να λειτουργήσεις με έναν πρόεδρο που τουιτάρει τα δικά του μηνύματα δίχως καμιά ανάλυση, καμιά συζήτηση, καμιά οργανωμένη διαδικασία χάραξης πολιτικής που να στηρίζουν το όποιο μήνυμα επιθυμεί να μεταδώσει».
Από τον Ιούλιο του 2017 χρέη προσωπάρχη του Λευκού Οίκου εκτελεί ο Τζον Κέλι, πρώην στρατηγός του Σώματος των Πεζοναυτών, ο οποίος ανέλαβε την εξαιρετικά δύσκολη αποστολή να βάλει σε τάξη το χάος που επικρατούσε στον Λευκό Οίκο μετά την εκπαραθύρωση του Ρέινς Πρίμπους. Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, οι σχέσεις του Κέλι με τον Τραμπ επιδεινώθηκαν δραματικά, σε τέτοιο βαθμό που πριν από μερικές ημέρες ο πρώην στρατιωτικός ενημερώθηκε πως θα συνεχίσει να εκτελεί τα καθήκοντά του μόνον έως το τέλος του έτους. Και το μέγα ερώτημα που απασχολεί πολλούς πλέον στην Ουάσινγκτον είναι ποιος θα τον διαδεχτεί.
Σύμφωνα με τον Πανέτα, ο Τραμπ θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα να βρει έναν αντικαταστάτη στα μέτρα του. «Ο πρόεδρος πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει έναν αποτελεσματικό προσωπάρχη ή εάν απλά επιθυμεί κάποιον που απλά θα υποδύεται τον προσωπάρχη, χωρίς να να επιφέρει καμιά ουσιαστική αλλαγή. Για να είναι αποτελεσματικός ένας νέος προσωπάρχης, ο πρόεδρος θα πρέπει να αλλάξει. Θα πρέπει να έχει μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί του και να θέλει να του λέει την αλήθεια και να τον ενημερώνει όποτε σφάλλει. Σημαντικό κομμάτι της δουλειάς έγκειται στην ικανότητα του προσωπάρχη να είναι ειλικρινής με τον πρόεδρο», εξήγησε o πρώην υπουργός Άμυνας και διευθυντής της CIA, επισημαίνοντας επίσης πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να τιθασεύσει τον εαυτό του, εάν επιθυμεί να έχει μια εποικοδομητική συνεργασία με το νέο δεξί του χέρι.
Όπως οι περισσότεροι που εργάζονται για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο νέος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου θα διατρέχει διαρκώς τον κίνδυνο της ταπείνωσης αλλά και της υπονόμευσής του από τον ίδιο τον πρόεδρο. Θα πρέπει επίσης να οχυρωθεί νομικά καθώς ο Λευκός Οίκος προετοιμάζεται για μια σειρά πολιτικών και νομικών προκλήσεων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ενόψει της έρευνας για την εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016 αλλά και των όποιων ενεργειών του Τραμπ με στόχο την επανεκλογή του το 2020.
Όσον αφορά την κατάσταση στα ενδότερα της προεδρικής κατοικίας, ο νέος πιο στενός συνεργάτης του Τραμπ θα πρέπει να έχει τις αντοχές για να αντιμετωπίσει έως και την οργή που φαίνεται να κυριεύει τον αμερικανό πρόεδρο, κάθε φορά που κάποιος εκφράζει μια άποψη διαφορετική από τη δική του. Πέρα, όμως, από το αφεντικό του, την εργασία του αναμένεται πως θα δυσκολεύουν επίσης η «Πρώτη Κόρη» αλλά και ο «Πρώτος Γαμπρός», η Ιβάνκα Τραμπ και ο Τζάρεντ Κούσνερ, δηλαδή, οι πιο στενοί σύμβουλοι του Τραμπ.
«Ο Τραμπ δείχνει να πιστεύει πως εάν όλοι κάνουν στην άκρη και επιτρέψουν στον Τραμπ να είναι ο Τραμπ, τότε όλα θα είναι τέλεια. Αλλά δεν γίνεται να κυβερνάς όπως διοικείς μια επιχείρηση από τον 26ο όροφο του Trump Tower. Το να μπορέσει κάποιος να εργαστεί πραγματικά ως προσωπάρχης του αποτελεί έως σήμερα μια αδύνατη αποστολή και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα», επισήμανε από την πλευρά του ο Κρις Γουίπλ, συγγραφέας του βιβλίου «The Gatekeepers: How the White House Chiefs of Staff Define Every Presidency».
Όπως ακριβώς προέβη στην απαξίωση του ρόλου του εκπροσώπου Τύπου, εκπροσωπώντας ο ίδιος τον εαυτό του, ο Τραμπ υποβίβασε και τον ρόλο του προσωπάρχη. Ο πρώτος, ωστόσο, που αποπειράθηκε να τα βγάλει πέρα μόνος του ήταν ο Τζίμι Κάρτερ. Ξεκίνησε την προεδρία του δίχως προσωπάρχη και πέρασαν δυόμισι χρόνια έως ότου να διορίσει έναν αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. «Εάν ο Τραμπ θέλει να γίνει ένας Κάρτερ, ένας πρόεδρος της μιας θητείας, τότε ας συνεχίσει να κάνει ό,τι κάνει. Διαφορετικά θα πρέπει να επιλέξει έναν προσωπάρχη που θα μπορεί να του λέει σκληρές αλήθειες. Χρειάζεται απεγνωσμένα κάποιον που θα μπορεί να του λέει ό,τι δεν θέλει να ακούσει», πρόσθεσε ο αμερικανός συγγραφέας.