Δύο μέρη στον κινεζικό κόσμο έχουν το δικαίωμα να τιμούν ελεύθερα τη φοιτητική εξέγερση του Πεκίνου, του 1989, η οποία κατέληξε στη γνωστή καταστολή με τα τανκς στην πλατεία Τιενανμέν: το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο. Και μέχρι πέρσι αυτό συνέβαινε εκεί, αφού ήταν και μία ευκαιρία για τους ντόπιους Κινέζους να καταγγείλουν τις πολιτικές του ΚΚ Κίνας.
Η εφετινή επέτειος, πάντως, δεν θα τιμηθεί, αφού η αστυνομία απαγόρευσε τις συγκεντρώσεις και τις σχετικές δραστηριότητες, με πρόσχημα την πανδημία του κορονοϊού.
Οι αναλυτές και τα δυτικά ειδησεογραφικά Μέσα, όπως το BBC, έγραψαν και μετέδωσαν ότι είναι υπαρκτός ο φόβος να μην ξαναγίνουν ποτέ πια αυτές οι εκδηλώσεις μνήμης, καθώς η Κίνα επιδιώκει την οριστική κατάργησή τους, στο Χονγκ Κονγκ ιδίως, όπου προσπαθεί μέσω της νομοθεσίας να ποινικοποιήσει όλες τις εναντίον της διαμαρτυρίες.
Στην ηπειρωτική Κίνα, οι αρχές έχουν απαγορεύσει ακόμη και τις έμμεσες αναφορές στα γεγονότα της 4ης Ιουνίου 1989, κάθε αναφορά στην εμπλοκή του στρατού δηλαδή και στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου έπειτα από μαζικές διαδηλώσεις φοιτητών που είχαν ξεκινήσει στις 15 Απριλίου εκείνης της χρονιάς.
Στο Χονγκ Κονγκ ο εν λόγω προτεινόμενος νόμος έχει υποστεί τη διεθνή κατακραυγή, με τη Βρετανία στις επάλξεις. Επτά πρώην υπουργοί Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου παροτρύνουν τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον να σχηματίσει και να ηγηθεί παγκόσμιας συμμαχίας με σκοπό την ηχηρή απάντηση της Δύσης σε αυτό που από πλευράς Βρετανών θεωρείται «κατάφωρη παραβίαση» των σινοβρετανικών συμφωνιών.
Ως γνωστόν, το Χονγκ Κονγκ παραδόθηκε στην Κίνα από τους Βρετανούς το 1997, υπό την προϋπόθεση να ισχύει το μοντέλο «μία χώρα, δύο συστήματα».
Οι αντικαθεστωτικοί Κινέζοι που εδρεύουν στο Χονγκ Κονγκ λένε ότι η εφετινή απαγόρευση των διαδηλώσεων για την επέτειο της Τιενανμέν είναι παράλογη και σηματοδοτεί το τέλος των συμπεφωνημένων για τη διοίκηση του Χονγκ Κονγκ. Πέρσι οι σχετικές διαδηλώσεις είχαν συγκεντρώσει περί τα 180.000 άτομα.
Εφέτος οι υποστηρικτές των διαδηλώσεων μνήμης διατείνονται ότι μπορεί να γίνουν συγκεντρώσεις ανά ομάδες των οκτώ ατόμων και με τήρηση των αποστάσεων που επιβάλλει η πανδημία.