Brino – ας κρατήσουμε αυτό το όνομα γιατί θα μας χρειαστεί, λέει η παιγνιώδης εφημερίδα του λονδρέζικου Σίτι. Μα, τι εστί Μπρίνο; (Η, έστω, Μπράινο…)
Είναι αρκτικόλεξο, μία συντομογραφία που προκύπτει από τη φράση Brexit in name only, δηλαδή Brexit κατ’ όνομα. Διότι στην πράξη άλλα θα συμβούν, μας διαβεβαιώνουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Και εξηγούνται όσο γίνεται και όσο δύνανται.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αυτοτραυματισμό στην Ιστορία, για μία ανεξήγητη πράξη. Με το Brexit η Βρετανία αφήνει επισήμως την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά ουσιαστικά, εν αναμονή μιας νέας εμπορικής συμφωνίας μαζί της, παραμένει στην ενιαία αγορά και στην τελωνειακή ένωση και εξακολουθεί να συμμετέχει στον ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό, πάντα ελπίζοντας σε ένα χιμαιρικό, ουσιαστικό Brexit. Να, αυτό είναι το Brino. Κάτι που μπορεί να βαλτώσει.
«Αν ο Μπόρις Τζόνσον κερδίσει πλειοψηφία στις εκλογές, όπως αναμένουν οι περισσότεροι bookmakers» γράφει επί λέξει το φύλλο, τότε «η Βρετανία θα εγκαταλείψει την ΕΕ αυτόν τον χειμώνα». Το Brexit υποτίθεται ότι πρέπει να είναι η αρχή ενός μοναχικού ταξιδιού της Βρετανίας, «αλλά στην πραγματικότητα θα είναι το αντίθετο».
Ο,τι θέλει ο Τζόνσον για τη τόνωση των βρετανικών εξαγωγών, τη χαμηλή φορολογία, το μικρό κόστος κ.λπ., θα προσκρούσει πάνω σε ορισμένα εμπόδια.
-Η Βρετανία θα επιδιώξει διμερείς εμπορικές σχέσεις με τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αφού τα εμπορικά ζητήματα ρυθμίζονται κεντρικά, από τις Βρυξέλλες. Δεν επιτρέπονται διμερείς συμφωνίες, άρα θα παρεμποδιστεί η σύναψη ιδιαιτέρων συμφωνιών των χωρών-μελών με τη Βρετανία.
-Μπορεί, βέβαια, η Βρετανία να ξεχάσει τις πωλήσεις στην ενιαία αγορά της Ευρώπης, όμως θα εξάγει αλλού; Μήπως η εξαγωγική παραγωγή της είναι ανταγωνιστικότερη της Κίνας ή του Βιετνάμ; – αναρωτιούνται ειρωνικά οι Financial Times.
-Και ένας επιπλέον λόγος είναι το ποσοστό της μεταποίησης: το 10% του ΑΕΠ, δηλαδή κάτι ανεπαρκές.
«Εν ολίγοις, η εγκατάλειψη της ενιαίας αγοράς θα προκαλέσει πόνο».
Το Brino συμφέρει τις Βρυξέλλες αφού οι Βρετανοί εξακολουθούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, είναι ίσως αποδεκτό από μία χώρα μικρή, όπως η Νορβηγία λόγου χάρη, λένε οι ΦΤ, αλλά όχι και για τη (μεγάλη) Βρετανία. Συνεπώς δεν θα διαρκέσει για πάντα. Ωστόσο, προς το παρόν, είναι το πιο «απτό» σενάριο.