Η αγροτική παραγωγή σε όλο τον κόσμο σαπίζει στα χωράφια ή στις αποθήκες λόγω του κορονοϊού, καθώς έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις και οι χώροι εστίασης, ψυχαγωγίας, άθλησης, εκπαίδευσης και τουρισμού που απορροφούσαν το 50%, αλλά και της μείωσης των μεταφορών παγκοσμίως.
Παράλληλα, το εργατικό δυναμικό έχει μειωθεί λόγω περιοριστικών μέτρων στις μετακινήσεις και κοινωνικής αποστασιοποίησης, που προσθέτει ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα σε χιλιάδες παραγωγούς των ΗΠΑ και της Ευρώπης, στα χωράφια των οποίων εργάζονταν εποχιακά άνθρωποι από γειτονικές περιοχές ή χώρες.
Το ίδιο συμβαίνει και στην παραγωγή γαλακτομικών προϊόντων, με αποτέλεσμα τόνοι γάλακτος στις ΗΠΑ να πετάγονται στο αποχετευτικό σύστημα των μεγάλων μονάδων παραγωγής.
Μόνο στις ΗΠΑ, τρόφιμα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, καταστρέφονται σε όλες τις πολιτείες, από την Καλιφόρνια έως τη Φλόριντα, και οι αλυσίδες παραγωγής και κατανάλωσης προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να σκαρφιστούν νέα μοντέλα λειτορυγίας διακίνησης. Κάτι τέτοιο βέβαια, δεν είναι εύκολο να γίνει σε λίγες ημέρες, ή εβδομάδες, καθώς τα υπάρχοντα μοντέλα λειτουργούν εδώ και δεκαετίες.
Την ίδια στιγμή, τα ράφια των σουπερμάρκετ αδειάζουν σε χρόνο ρεκόρ, ενώ οι τράπεζες τροφίμων, που διανέμουν εκατομμύρια συσσίτια σε όλη τη χώρα, ξεμένουν από τρόφιμα καθώς οι άνθρωποι που εξαρτώνται από αυτές, αυξάνονται δραματικά, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Σύμφωνα με την Guardian, οι Αμερικανοί υπολογίζουν πως από τον Μάρτιο έως τον Μάιο οι απώλειες για τους αγρότες των ΗΠΑ μπορεί να φτάσουν τα 1,32 δισ. δολάρια.
Ενα από τα βασικά προβλήματα είναι το να επαναδιοχετεύσουν την παραγωγή στα σωστά σημεία, όπου χρειάζεται περισσότερο και άμεσα.
Πλέον για πολλούς παραγωγούς, το να μαζέψουν τη σοδειά και να την διανείμουν είναι μεγαλύτερο από το κέρδος που θα τους αποφέρει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα πορτοκάλια στη Φλόριντα, οι φράουλες και τα μαρούλια στην Καλιφόρνια.
Και επειδή η αλλαγή έγινε ξαφνικά και μέσα σε ελάχιστες ημέρες, οι συνέπειές της είναι αισθητές παντού.
Η παραγωγή σαπίζει στα χωράφια ή στις αποθήκες. Πλέον χρειάζεται νέο σχέδιο δράσης, αν θέλουν να επιβιώσουν οι παραγωγοί, πρέπει να προμηθεύουν τον καταναλωτή απευθείας, καθώς τα σουπερμάρκετ δεν αρκούν. Ομως, το να ετοιμάζουν και να συσκευάζουν τη σοδειά τους είναι κοστοβόρο, θέλει καινούργιες συνεργασίες και εξοπλισμό.
Οποιοι το έκαναν ήδη, βγαίνουν κερδισμένοι, καθώς η ζήτηση έχει πολλαπλασιαστεί και η λίστα αναμονής είναι μεγάλη.
Μία άλλη πιθανή δίοδος που μπορεί να απορροφήσει την παραγωγή είναι οι τράπεζες τροφίμων, που έχουν αυξημένες ανάγκες. Οι παραγωγοί ζητούν από τις αρχές να αγοράσουν τα τρόφιμα από αυτούς και να τα δώσουν στις τράπεζες. Αυτό γίνεται ήδη στην Καλιφόρνια, όπου οι αρχές της πολιτείας ήταν ανέκαθεν πιο ευαισθητοποιημένες στις ανάγκες των πολιτών από πολλές άλλες περιοχές των ΗΠΑ και έχουν εμπειρία στην διαχείριση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης.
Ομως, ακόμα και αν γέμιζαν όλες οι τράπεζες τροφίμων στη χώρα, πάλι θα κατέληγε στα σκουπίδια μέρος της αγροτικής παραγωγής, καθώς δεν μπορούν να την απορροφήσουν όλη.