Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να μην ανοίξει τις ενταξιακές διαδικασίες για τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, δεν προκαλεί μόνο εσωτερικές εντάσεις στα Σκόπια (βλέπε πρόωρες εκλογές), αλλά δημιουργεί και προβλήματα στη Συμφωνία των Πρεσπών η οποία υποτίθεται πως θα άνοιγε τον δρόμο στη γείτονο για την ΕΕ.
Τις περιπλοκές περιέγραψε σε παρέμβασή του από τα Ιωάννινα ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ερωτηθείς από δημοσιογράφο για τις επιπτώσεις που έχει για την Ελλάδα το βέτο που προβλήθηκε από την Γαλλία, με τη στήριξη της Δανίας και της Ολλανδίας, σχετικά με την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, παρατήρησε το εξής:
«Ενώ προχώρησε η διαδικασία ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, με την άρνηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις επηρεάζεται νομίζω αρνητικά για την Ελλάδα η ισορροπία της Συνθήκης των Πρεσπών. Στο άρθρο 1 παρ. 10 της Συνθήκης προβλέπεται ότι η “πολιτική” μεταβατική περίοδος για τη χρήση της συνθέτης ονομασίας στα έγγραφα που εκδίδει στο εσωτερικό του το αντισυμβαλλόμενο μέρος εξαρτάται από το άνοιγμα των κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Συνεπώς η μη έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων συνεπάγεται καθυστέρηση ως προς την πραγματική εσωτερική χρήση του σύνθετου ονόματος. Δηλαδή καθυστέρηση ως προς την erga omnes χρήση του ονόματος.
Ως προς την Αλβανία το μείζον ζήτημα είναι πάντα η κατάσταση και τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ενώ η μεγάλη εκκρεμότητα είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών λόγω της άρνησης της αλβανικής πλευράς να κυρώσει τη διμερή συμφωνία του 2009 που είχε υπογραφεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
»Η Ελλάδα ενδιαφέρεται για την πολιτική σταθερότητα στις δυο γειτονικές χώρες και σε όλα τα Δυτικά Βαλκάνια και για την πολιτική αξιοπιστία της ΕΕ στην περιοχή ώστε αυτή να μπορεί να ασκεί αποτελεσματική πίεση μέσω των ελέγχων που συνεπάγεται η διαδικασία του ανοίγματος των κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Μια διαδικασία που είναι ούτως ή άλλως σταδιακή και μακρά. Από την άποψη αυτή η τελευταία εξέλιξη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι πολύ προβληματική. Οι εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες καθόρισαν τη γαλλική στάση και η προοπτική της διεύρυνσης παύει να λειτουργεί ως μοχλός της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και κλονίζεται ως εθνική στρατηγική των χωρών των δυτικών Βαλκανίων».