Ηταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γυρίσει τον διακόπτη. Να κάνει, επιτέλους, αυτή τη… ρημάδα εκτός έδρας νίκη που εδώ και τόσες εβδομάδες αναζητεί. Μόνο στο Μαυροβούνιο έχει πάρει «διπλό» εφέτος. Από την Μπούντουτσνοστ, τον πιο αδύναμο κρίκο της Ευρωλίγκας. Στο Μόναχο, έχασε. Στην Πόλη (κόντρα στην Εφές) παραδόθηκε άνευ όρων. Στη Βιτόρια, μια από τα ίδια.
Χθες (Παρασκευή) στη Μόσχα η Χίμκι τον περίμενε χωρίς τον τρομερό Αλεξέι Σβεντ, των 25,3 πόντων και των 7,4 ασίστ ανά αγώνα, που είναι ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος πασέρ και ο πρώτος «κλέφτης» των Ρώσων. Λαχείο! Ε, και; Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε πάλι (76-68), έπειτα από μια απογοητευτική εμφάνιση.
Στη «Μιτίστσι Αρίνα», ο Αντονι Γκιλ (21 πόντοι) και ο Τζόρνταν Μίκι (14 πόντοι) εξέθεσαν -για άλλη μία φορά τούτη τη σεζόν- τη βαριά φροντ-λάιν του «Εξάστερου». Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα νίκησε πολύ πιο άνετα απ’ όσο περίμενε. Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δέχτηκε 48 πόντους. Κι όταν βρήκε τρόπο να κλείσει την τρύπα στην άμυνά του, χάλασε την επίθεση. Στο δεύτερο ημίχρονο πέτυχε μόλις 24. Ο Γκιστ (19 πόντοι, 9 ριμπάουντ) πάλευε μόνος του με τα «θηρία». Το πιο ανησυχητικό είναι πως οι συμπαίκτες του δεν αδιαφόρησαν -απόδειξη τα 12 επιθετικά ριμπάουντ που μάζεψαν- κι έβγαλαν ενέργεια στο παρκέ. Ηθελαν, αλλά δεν μπορούσαν. Δεν έπαιζαν μπάσκετ, αλλά… κάτι σαν μπάσκετ.
Ο πλέι-μέικερ και το «πεντάρι» είναι «το Α και το Ω» σε αυτό το σπορ. Από τους «άσους» του, ο Παναθηναϊκός πήρε μόλις δύο πόντους. Από τα «πεντάρια» του, τέσσερις. Ωρες – ώρες η ομάδα μοιάζει με καρδιογράφημα νεκρού. Οχι μόνο στους εκτός έδρας αγώνες της, όμως εκεί το κακό έχει παραγίνει. Τη βλέπεις και λες, ασφαλώς φταίει και ο Πασκουάλ. Επειτα, το ξανασκέφτεσαι. Καλώς ή κακώς, ο Νικ Καλάθης έχει τεράστια επίδραση στην ομάδα. Είναι, ας πούμε, ο Μέσι της. Οποιοδήποτε Plan B κι αν υπάρχει, είναι αδύνατο να ισοσκελίσει την ουσιαστική απουσία του. Ιδίως με αυτόν τον Λεκάβιτσιους για ρεζέρβα. Τι να σου κάνει, λοιπόν, και ο καταλανός κόουτς; Μόνο να ελπίζει μπορεί, ότι ο πολυτιμότερος παίκτης του θα συνέλθει σύντομα – όσο είναι, ακόμη, καιρός.
Χμμ… Οχι ακριβώς. Για το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Νικ υπάρχει μια εξήγηση, την οποία έχει δώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην EuroLeague. Με μισόλογα. Χωρίς να θίξει την τιμή και την υπόληψη κανενός. Φαίνεται, λοιπόν, πως το πρόβλημά του είναι η αντιπαραγωγική περιφερειακή γραμμή της ομάδας του (με 30,3% στα τρίποντα ο Παναθηναϊκός είναι η δεύτερη πιο άστοχη ομάδα του τουρνουά), η οποία επιτρέπει στους αντιπάλους να ταμπουρώνονται στη ρακέτα τους. Αυτό, με τη σειρά του, περιορίζει δραματικά τις επιλογές του πιο χαρισματικού πασαδόρου της Ευρώπης. Οι «πράσινοι» χρειάζονται, επειγόντως, ένα καλό χέρι για τα μακρινά σουτ. Θα το ζητήσει ο Πασκουάλ (μαζί με έναν σέντερ που έχει ανάγκη, ώσπου να πάρει μπρος ο Γιώργος Παπαγιάννης; Θα το πληρώσει ο Γιαννακόπουλος, που έχει πει ότι «μετεγγραφές, τέλος»;
Είναι, πάντως, η ώρα των αποφάσεων. Τώρα που, ακόμη, υπάρχει χρόνος για διορθώσεις. Φτάσαμε στο 1/3 της κανονικής περιόδου και ο Παναθηναϊκός, με πέντε νίκες και πέντε ήττες, βρίσκεται στα όρια της «οκτάδας». Χωρίς, ακόμη, να έχει παίξει με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Φενέρμπαχτσε. Τα πραγματικά δύσκολα, τώρα αρχίζουν. Εστω κι αν τα τέσσερα από τα πέντε επόμενα παιχνίδια του είναι στο ΟΑΚΑ (με Φενέρμπαχτσε, Νταρουσάφακα, Αρμάνι Μιλάνο και ΤΣΣΚΑ Μόσχας), και μόνον ένα εκτός έδρας (Μαδρίτη).
Βεβαίως, τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οπως συνέβη με τον Ολυμπιακό. Μετά τη (δεύτερη) ήττα από τον Παναθηναϊκό, η αμφισβήτηση -για τον Μπλατ, τον ΛεΝτέι, ακόμη και τον Σπανούλη- ήταν έντονη. Ακολούθησαν, όμως, οι νίκες επί της Μπάγερν (στο Μόναχο) και της Ρεάλ (στο ΣΕΦ), και το κλίμα αντιστράφηκε. Χθες, ο Ολυμπιακός πέτυχε την έκτη του νίκη (92-70 την Μπουντούτσνοστ), με τον παρεξηγημένο Ζακ ΛεΝτέι να κάνει «όργια»: πέτυχε 28 πόντους (7/8 δίποντα, 2/3 τρίποντα και 8/9 βολές), κατέβασε εννέα ριμπάουντ, έδωσε μια ασίστ, έκανε δυο κλεψίματα και κέρδισε οκτώ φάουλ, σε μόλις 21 λεπτά. Θα μπορούσε, λοιπόν, να συμβεί το ίδιο με τον Παναθηναϊκό. Επειδή, όμως, οι «πράσινοι» δεν είναι η καινούργια ομάδα του νέου προπονητή, που τώρα χτίζεται, καλό θα ήταν να μην περιμένουν το «θαύμα των Χριστουγέννων».