Μπορεί να έχουν ήδη πεθάνει από κορονοϊό πάνω από 25.000 Αμερικανοί, περισσότεροι από όσους σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ή κατά τους πολέμους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στον Κόλπο, αλλά ο αέρας στις ΗΠΑ μυρίζει εκλογές. Και όχι μόνο επειδή οι προεδρικές κάλπες απέχουν μόλις ένα επτάμηνο, αλλά επειδή ο πρόεδρος Τραμπ ρίχνει προεκλογικά χαρτιά στο τραπέζι προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την οπωσδήποτε όχι και τόσο ευνοϊκή για αυτόν συγκυρία. Θέλει να προλάβει την άνοδο του Δημοκρατικού αντιπάλου του, του Τζο Μπάιντεν, στα γκάλοπ.
Το τελευταίο προεδρικό προεκλογικό πυροτέχνημα ήταν η γνωστή αναστολή χρηματοδότησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ενέργεια ψυχρού μικροπολιτικού υπολογισμού, που χαρακτηρίστηκε από τη σκαιά μεταχείριση του διεθνούς οργανισμού σαν αποδιοπομπαίου τράγου. Ενδεχομένως, αν δεν υπήρχαν στον ορίζοντα οι αμερικανικές εκλογές, να μην είχε εκτοξευτεί το βλήμα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πολιτικό πρόβλημα, και για αυτόν τον λόγο στοχοποίησε τον ΠΟΥ. Ο κορονοϊός τού κατεδάφισε ό,τι επιμελώς έφτιαχνε τα τελευταία χρόνια: το ηρωικό αφήγημα που περιελάμβανε τη μαγιά της «μεγάλης και πάλι Αμερικής», «τις καλύτερες θέσεις εργασίας στην αμερικανική ιστορία», το χρηματιστήριο με τα αλλεπάλληλα ρεκόρ ανόδου και την ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία εν γένει. Ολα αυτά ήταν, θεωρητικώς, πλεονεκτήματά του στην κούρσα επανεκλογής. Ωστόσο ήρθε η πανδημία και χάλασε τη συνταγή του Τραμπ.
Οι άνεργοι των ΗΠΑ έγιναν ξαφνικά 15 εκατομμύρια, τα χρηματιστηριακά κέρδη από το 2017 αέρας κοπανιστός και πλέον οι προβλέψεις των οικονομολόγων εγγυώνται συρρίκνωση 6% για το τρέχον έτος. Τι μεγάλη ζημιά έκανε στον Τραμπ ο «αόρατος εχθρός», όπως τον χαρακτήρισε ο ίδιος, αυτό το «τέρας» που τον μετέτρεψε σε «πρόεδρο του πολέμου»!
Το βρετανικό Μέσο Τelegraph παραδέχεται ότι κανένας ψηφοφόρος στις ΗΠΑ δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι για την πανδημία και τα αποτελέσματά της φταίει ο Τραμπ, καθώς περί τις διακόσιες χώρες του κόσμου αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ίωση. Ολοι οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης σε κάθε τόπο μάχονται, άλλος καλύτερα και άλλος χειρότερα, κατά της διπλής απειλής: της υγειονομικής κρίσης και της οικονομικής ύφεσης.
Στις ΗΠΑ τα πυρά στρέφονται κατά του Τραμπ για τον χειρισμό της διπλής κρίσης. Εδρασε γρήγορα στο αναντίρρητο γεγονός του Γουχάν ή αργοπόρησε; Γιατί παρατηρήθηκαν ελλείψεις στα δοκιμαστικά τεστ και στον προστατευτικό εξοπλισμό; Γιατί ο ίδιος, στο ξεκίνημα της υγειονομικής κρίσης, τον περασμένο Φεβρουάριο, επιχείρησε να μειώσει το μέγεθος της απειλής;
Ε, αυτά είναι που θα καθορίσουν και το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών τον προσεχή Νοέμβριο, αν στο μεταξύ δεν μεσολαβήσει κάτι άλλο, ακόμη πιο συνταρακτικό. Εχουμε μπροστά μας 200 ημέρες για να δούμε τις εξελίξεις.
Επανερχόμενο στην αναστολή χρηματοδότησης του ΠΟΥ, η Telegraph γράφει ότι προκύπτει από την ουσία της υπόθεσης: ο Τραμπ αρνείται να δεχθεί ότι έχει κάνει λάθος στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αντιθέτως, βρήκε την ευκαιρία να επιρρίψει ευθύνες στη διοίκηση Ομπάμα, λέγοντας ότι οι διαδικασίες που εφήρμοσε ο προκάτοχός του ήταν ανεπαρκείς. Οτι ο ίδιος κυβέρνησε τρία χρόνια και δεν τις διόρθωσε, ουδόλως τον απασχολεί. Και για τις ελλείψεις στους αναπνευστήρες, πάλι άλλους κατηγορεί: τους κυβερνήτες. Ο Τραμπ λέει ότι εκείνοι έχουν την αρμοδιότητα να τους προμηθευτούν, ενώ ο αυτός θα παρεμβαίνει όπου και όταν είναι απαραίτητο.
Ενα άλλο σημείο που κατατρώγει την εμπιστοσύνη των Αμερικανών στο πρόσωπο του προέδρου τους είναι η διγλωσσία του όσον αφορά τον κορονοϊό. Ξεκίνησε με το να χλευάζει τα ΜΜΕ και τους αντιπάλους ότι προκαλούν αναίτιο φόβο, αλλά τελικά κατέληξε να ισχυρίζεται ότι και αυτός ήξερε το μέγεθος της απειλής ωστόσο το υποβάθμιζε… Τώρα, πάντως, η Βουλή των Αντιπροσώπων, θεσμός που ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς, δημιούργησε μια επιτροπή για να ελέγξει τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της πανδημίας.
Η συνδιάλεξη με τον Σι
Ενα επιπλέον σημείο που καθόρισε την επίθεση του Τραμπ στον ΠΟΥ είναι και η προεδρική μεταστροφή στο κινεζικό ζήτημα. Αφού για ένα διάστημα επέμενε στη χρήση του όρου «κινεζικός ιός», έπειτα από μία συνδιάλεξη με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ άλλαξε στάση. Τώρα συμμερίζεται τα δεινά της Κίνας, μάλλον επειδή σκέφτηκε ότι προέχουν οι εμπορικές συνομιλίες ΗΠΑ – Κίνας, οι οποίες απαιτούν ένα κάποιο θετικό κλίμα.
Οπωσδήποτε, το χτύπημα του Τραμπ στον ΠΟΥ ήταν ασυγκρίτως πιο εύκολο, καθώς δεν συνεπάγεται κανένα πρόβλημα για τον ίδιο. Ετσι σβήστηκε ο «κινεζικός ιός» από το λεξιλόγιο του και γεννήθηκε ο όρος «κινεζοκεντρικός», σαν μομφή προς τον ΠΟΥ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ νομίζει ότι με αυτό το τρικ ο αμερικανικός λαός θα πειστεί να τον ξαναστείλει στον Λευκό Οίκο… Ωστόσο, όσο πλησιάζουμε προς την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, τα αμερικανικά Μέσα θα επικεντρώνουν σε αυτό ακριβώς το σημείο.
Οσες φορές και αν ρωτήσεις τον αμερικανό πρόεδρο πώς αξιολογεί τους δικούς του χειρισμούς στην υγειονομική κρίση, θα λάβεις την ίδια απάντηση: «Δέκα με άριστα το δέκα!» Να δούμε τι βαθμό θα του βάλουν και οι ψηφοφόροι στις 3 Νοεμβρίου.