Μια εγγραφή στην επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 30 Αυγούστου έχει ανοίξει μεγάλη δημόσια συζήτηση στην Ισπανία για την εργασία στο σεξ, δραστηριότητα που κινείται εκεί σε μια γκρίζα ζώνη νομιμότητας.
Η κυβέρνηση δηλώνει ότι αιφνιδιάστηκε από την ίδρυση του σωματείου «Otras» («Οι Αλλες») που έχει διακηρυγμένο σκοπό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εκδιδομένων γυναικών.
Η πορνεία δεν ρυθμίζεται από το ισπανικό Δίκαιο, αλλά και δεν απαγορεύεται, εκτός αν ασκείται σε δημόσιο δρόμο. Οίκοι ανοχής, κλαμπ και μασέζ υπάρχουν, αλλά υπάρχουν –και συχνά εξαρθρώνονται- δίκτυα διακίνησης γυναικών οι οποίες κρατούνται σχεδόν σαν σκλάβες ή υπό απειλές και εκφοβισμούς.
Τα μέλη των Otras σημειώνουν: «είμαστε άνθρωποι και γυναίκες σαν και εσάς, αλλά με την αβυσσαλέα διαφορά ότι τα εργατικά δικαιώματα είναι για εμάς ουτοπία. Αδειες, μισθός στο τέλος του μήνα, διακοπές, είναι για εμάς αδιανόητα».
Επικρίνουν «τον ετερόφυλο, μπουρζουά φεμινισμό των λευκών» και τονίζουν ότι «δεν είμαστε παθητικά υποκείμενα, αλλά γυναίκες ενεργές που γνωρίζουμε να μαχόμαστε για αυτό που θέλουμε».
Ρεπορτάζ του εβδομαδιαίου Cambio 16 υποστηρίζει ότι πίσω από το σωματείο είναι μια ένωση, η Aprosex, η οποία, μεταξύ άλλων, έχει πολλές ιστοσελίδες για υπηρεσίες σεξ.
Αυτή η επίσημη διακήρυξη άνοιξε μια μεγάλη διαμάχη στην Ισπανία, όπως σημειώνει η γαλλική Monde. Μπορεί ένα σωματείο να κανονικοποιεί μια δραστηριότητα στα όρια του νόμου στην οποία μπορεί να υπάρχει και (παράνομη) διακίνηση και κακομεταχείριση ανθρώπων; Κόμματα και συνδικάτα πήραν θέση και διχάστηκαν.
Η συνδικαλιστική ένωση UGT θεωρεί ότι το σωματείο κανονικοποιεί το εμπόριο ανθρώπων. Λιγότερο επιφυλακτική η ένωση CCOO που ζητά «να σκεφτούμε συλλογικά την νομική και την προσωπική κατάσταση» των εργαζομένων του σεξ.
Σαφώς υπέρ της ίδρυσης είναι το καταλανικό παράρτημα της CGT (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας) που βλέπει ότι έτσι μπαίνει ένα τέλος σε μια «μαύρη οικονομία» και ρυθμίζεται η σεξουαλική εργασία. Περισσότερο ενθουσιώδης ήταν η υποδοχή από τις αναρχοσυνδικαλίστριες της CNT καθώς «η πατριαρχική κοινωνία δεν θα αποφασίζει πια» για τις εργαζόμενες του σεξ.
Τα κόμματα και αυτά δεν έχουν ενιαία θέση. Υπέρ του σωματείου τάχθηκαν οι φιλελεύθεροι Ciudadanos, σιωπηλοί επισήμως τουλάχιστον οι Podemos, αιφνιδιασμένα το Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλιστές.
Το σωματείο θα επιτρέψει στις εργαζόμενες (που ως σήμερα ήταν καταγεγραμμένες σαν ελεύθερες επαγγελματίες) να είναι μισθωτές, αυτό όμως πρακτικά θα νομιμοποιεί τη μαστροπεία, διαμαρτύρονται πολλοί.
Στην Ισπανία, περίπου το 85%-90% των εργαζομένων στην πορνεία είναι θύματα τράφικινγκ, κάτι που δεν θα αλλάξει σημαντικά με την κανονικοποίηση της δραστηριότητας. Αυτό σε μια χώρα με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κατανάλωσης υπηρεσιών σεξ στην Ευρώπη: έρευνα έχει δείξει ότι το 39% των ανδρών έχει πληρώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.