Ο Μπαζ Ολντριν κατεβαίνει στην επιφάνεια της Σελήνης | NASA
Επικαιρότητα

Το «μικρό βήμα» στη Σελήνη που δεν είχε συνέχεια

Πέρασαν 47 χρόνια από την 21η Ιουλίου του 1969, όταν η αποστολή του «Απόλλων 11» προσεληνώθηκε, με το ιστορικό πλήρωμα των Νιλ Αρμστρονγκ και Μπαζ Ολντριν να πατάνε στον δορυφόρο της Γης, ενώ ο Μάικλ Κόλινς τους περίμενε σε τροχιά - Οι ΗΠΑ κέρδισαν τη μάχη γοήτρου με την τότε ΕΣΣΔ, αλλά η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη
Protagon Team

Μπορεί να ήταν πρωτοπόροι, αλλά θα μπορούσαν να είναι οι τελευταίοι ή να είχαν χαθεί στην πορεία προς τον στόχο τους οι τρεις αστροναύτες που ξεκίνησαν στις 16 Ιουλίου 1969 από τη Φλόριντα και το ακρωτήριο Κανάβεραλ.

Ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο τότε πρόεδρος, είχε ετοιμάσει δύο λόγους: έναν για τα συγχαρητήρια για το ιστορικό επίτευγμα και έναν, που δεν χρειάστηκε να ακούσουμε ποτέ και που μάθαμε μόλις πριν από λίγα χρόνια, για τους πρωτοπόρους που έδωσαν τη ζωή τους στο όνομα της γνώσης και της προόδου.

Ολα πήγαν καλά, όμως και το βραδάκι της 20ης Ιουλίου, όταν στην Ελλάδα ξημέρωνε η 21η Ιουλίου, δύο αστροναύτες, ο Νιλ Αρμστρονγκ και λίγο αργότερα ο Μπαζ Ολντριν (ο Μάικλ Κόλινς τους περίμενε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη), κατέβηκαν για πρώτη φορά στην επιφάνεια ενός «υπέροχα ερημικού» κόσμου. Βρίσκονταν στη σεληνιακή Θάλασσα της Γαλήνης που, παρά το ποιητικό της όνομα, δεν έχει τίποτα το ελκυστικό· δεν είναι καν θάλασσα…

Η ιστορική αποστολή του Απόλλων 11 ήταν ένα από τα γεγονότα που καθήλωσαν έναν ολόκληρο πλανήτη στις οθόνες (και τους λίγους τυχερούς στην Ελλάδα) για να δει κάτι που ξεπερνούσε τα σύνορα μίας χώρας και έβαζε σε άλλη φάση την ανθρώπινη ιστορία.

Ο Αρμστρονγκ μάλλον αυτοσχεδίασε τη φράση που έμεινε ιστορική για το πώς το δικό του μικρό βήμα είναι ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα. Ηταν 04:56 όταν πήδησε από τη μικρή σκάλα στην μαλακή σκόνη της Σελήνης.

Για τις ΗΠΑ ένα ιστορικό στοίχημα που είχε βάλει ο Τζον Κένεντι και ανάκτηση γοήτρου στην κούρσα για το Διάστημα με τη Σοβιετική Ενωση. Με τον Ψυχρό Πόλεμο να είναι σε ύφεση, η κούρσα για το Διάστημα έγινε εθνικός στόχος.

Η Ουάσιγκτον είχε χάσει τον αγώνα δρόμου για το πρώτο ζώο σε τροχιά γύρω από τη Γη (τη Λάικα), τον πρώτον άνδρα (Γκαγκάριν), την πρώτη γυναίκα (Τερέσκοβα), τον πρώτο διαστημικό περίπατο (Λεόνοφ) και μερικές ακόμα μικρότερες πρωτιές. Είχε πολλές συνεχόμενες χαμένες μάχες γοήτρου αλλά κέρδισε τον πόλεμο… και μετά σχεδόν έχασε το ενδιαφέρον της.

Μπορεί όμως τα ταξίδια στη Σελήνη να μην είχαν πολύ συνέχεια τα επόμενα χρόνια, αλλά το όραμα δεν ξεχάστηκε. Νέοι παίκτες μπαίνουν στην κούρσα: οι Ρώσοι μισό αιώνα μετά τη δική τους προσπάθεια που έμεινε μισή, οι Κινέζοι, οι Ευρωπαίοι ίσως και οι Ινδοί έχουν βάλει στόχο τον μοναδικό δορυφόρο. Ισως είναι και ένα καταφύγιο αν οι συνθήκες στη Γη με την κλιματική αλλαγή και τον υπερπληθυσμό κάνουν την κατάσταση ασφυκτική.

Αυτό που έμεινε είναι χιλιάδες φωτογραφίες από τις αποστολές ως το το 1972. Ολες οι φωτογραφίες του βίντεο προέρχονται από το Project Apollo Archive, μία προσπάθεια να σαρωθεί σε πολύ υψηλή ανάλυση το υλικό των αποστολών. Το πολύτιμο αυτό αρχείο διατίθεται για όλους χωρίς δικαιώματα στο Flickr.