Μεγάλη επιτυχία για τις ιταλικές καταδιωκτικές αρχές αποτελεί η σύλληψη ενός ιταλού εγκληματία στην Ισπανία, και μάλιστα ύστερα από πολλά χρόνια οικειοθελούς απόσυρσής του από την πιάτσα.
Στην πραγματικότητα ο συλληφθείς στην εξοχή της Μαδρίτης είναι ένας «στινταρόλο» και όχι ένας «μαφιόζο», αφού η οργάνωσή του, που λέγεται Στίντα (Stidda), είναι ορκισμένη εχθρός της κλασικής Κόζα Νόστρα, δηλαδή της βεριτάμπλ σικελικής Μαφίας – πρόκειται για δεύτερης διαλογής εγκληματική οργάνωση, που άπλωσε τα δίχτυα της στις νότιες επαρχίες της Σικελίας, για την οποία η συμμαχία με τις (επίσης παρακατιανές και, επιπλέον, ξένες συμμορίες) Ντράγκετα και Καμόρα ήταν μονόδρομος για την επιβίωσή της στο νησί.
Η επιβίωση, όμως, είναι πάντα σχετική, ιδίως όταν εκτός από τα αφεντικά του Παλέρμο πρέπει να φυλάγεσαι και από τους… χάρτες της Google.
Ο Τζοακίνο Γκαμίνο δεν ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης στην ιεραρχία της Στίντα – αντιθέτως, αυτός έκανε κουμάντο στο Αγκριτζέντο, ώσπου έπεσε στη φάκα του αειμνήστου δικαστικού Τζοβάνι Φαλκόνε λίγα χρόνια προτού αυτός σκοτωθεί από τη γνωστή βόμβα των μαφιόζων, στο Παλέρμο, το 1992. «Πώς με βρήκες;» ρώτησε τον ιταλό πράκτορα του Τομέα Ερευνών κατά της Μαφίας (DIA), ο οποίος τον εντόπισε στις 17 Δεκεμβρίου σε ένα χωριό κοντά στη Μαδρίτη. «Εγώ έχω να τηλεφωνήσω στο σπίτι μου κοντά δέκα χρόνια…»
Ο Γκαμίνο κατάφερε να εξαφανιστεί από τη Σικελία και να βρει καταφύγιο στο καστιλιάνικο χωριό Γκαλαπάγκαρ όπου υποδυόταν τον έμπορο τροφίμων. Και πίστευε πραγματικά ότι είχε ξεκόψει από το παρελθόν, ότι ήταν ασφαλής στο φρικαλέο «τίμιο μεροκάματο» της ξενιτιάς, παρά την ποινή της ισόβιας κάθειρξης που είχε εισπράξει στις μεγάλες δίκες της Μαφίας (τις οποίες ο Φαλκόνε πλήρωσε με τη ζωή του).
Μπορεί να μην τηλεφωνούσε στο Αγκριτζέντο ο Γκαμίνο, ωστόσο δεν γνώριζε ότι η τεχνολογία μέσα σε 20 χρόνια έχει κάνει άλματα και ότι τον είχαν φωτογραφήσει οι δορυφόροι έξω από το μαγαζάκι του για λογαριασμό της Google. Τι απίθανα πράγματα!
Οι πράκτορες της DIA και οι εισαγγελείς του Παλέρμο τον εντόπισαν μέσω των χαρτών της Google λοιπόν, αφού τον είδαν να στέκεται μπροστά από το μανάβικό του. Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε ότι εκεί γύρω υπήρχε και ένα εστιατόριο στη σελίδα του οποίου στο Facebook βρέθηκε μία φωτογραφία του εξαφανισμένου «στινταρόλο» με περιβολή… σεφ. Τα στοιχεία συνδυάστηκαν, και απέμενε μόνο η ταυτοποίηση. Εγινε και αυτή, αφού, εκτός από τα… διαμάντια, και οι ουλές μένουν για πάντα: η κρίσιμη στην περίπτωσή μας παραμόρφωνε και εξακολουθεί να παραμορφώνει το πιγούνι του Ντον Γκαμίνο. «Παιδιά, αυτός είναι!»
Από τα χαριτωμένα antipasti (ορεκτικά, μεζεδάκια) που παρέθεσε στους αναγνώστες της η Repubblica σερβίροντας την είδηση της απίθανης σύλληψης είναι και το εξής: την εποχή που ο Ντον Γκαμίνο μαγείρευε στο εστιατόριο, το μενού του περιελάμβανε και ένα πιάτο με τίτλο «Σικελικός δείπνος». Νοσταλγία; Το πιθανότερο. Και να που ήρθε ο καιρός να ξαναδεί την αγαπημένη πατρίδα. Σικελικό δείπνο θα γευτεί οπωσδήποτε στη φυλακή ο σεφ, το θέμα όμως είναι να αποφύγει τον… σικελικό εσπερινό.
Η επιστροφή στην Ιταλία για τον 61 ετών, πλέον, εγκληματία δεν θα είναι τόσο ευχάριστη, διότι άλλο από μακριά και άλλο από κοντά: θα κλειστεί στο κελί για το υπόλοιπο της ζωής του, εφ’ όσον, βέβαια, επιτρέψουν τέτοια ευτυχή για τον Γκαμίνο εξέλιξη οι μέλλοντες συγκρατούμενοί του – διότι κάποιοι θα είναι σίγουρα όχι μόνο κατάδικοι, αλλά και ορκισμένοι «στρατιώτες» της Κόζα Νόστρα.
Στα μελανότερα κατορθώματα του Γκαμίνο περιλαμβάνεται η εκτέλεση ενός ανυποψίαστου διαβάτη, το 1989, όταν μαινόταν εν μέση οδώ ο πόλεμος της Μαφίας με τη «Στίντα». Στην Ισπανία ο Γκαμίνο είχε συλληφθεί και παλαιότερα, στη Βαρκελώνη, λίγο μετά τον ηλίθιο φόνο που διέπραξε το 1989. Τότε είχε εκδοθεί στην Ιταλία, όμως το 2002 δραπέτευσε υπό κινηματογραφικές συνθήκες.
Εκτοτε παρέμενε στη σκιά ώσπου τον αποκάλυψε το δορυφορικό μάτι της Google ο τα πανθ’ ορά και, τελικά, εντελώς απρόσμενα απένειμε δικαιοσύνη.