Στο προτελευταίο τουρνουά της σεζόν, το Μάστερς του Παρισιού, ο Στέφανος Τσιτσιπάς πρόλαβε να παίξει μόλις έξι γκέιμ στον πρώτο του παιχνίδι, προτού αποσυρθεί τραυματίας. Το σκορ ήταν 4-2 υπέρ του αντιπάλου του, Αλεξέι Ποπίριν, όταν ο πόνος στο δεξί του χέρι τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Την προηγούμενη μέρα ο κορυφαίος έλληνας τενίστας όλων των εποχών και ο πακιστανός παρτενέρ του στο διπλό, Αϊσάμ Ουλ-Ακ Κουρέσι, είχαν αποκλειστεί από τη διοργάνωση χωρίς να κερδίσουν ούτε ένα σετ απέναντι στους Γάλλους, Μπενζαμέν Μπονζέ και Αρτούρ Ρίντερνεχ.
Ο Στέφανος έδειχνε απογοητευμένος, με το δίκιο του. Εχασε την ευκαιρία να σκαρφαλώσει ακόμη πιο ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη, στο Νο 2 (εφόσον κατακτούσε το τρόπαιο και, παράλληλα, ο Ντανιίλ Μεντβέντεβ δεν έφτανε στον τελικό), και αγωνιά για την κατάσταση του χεριού του ενόψει των τελικών της ΑΤΡ στο Τορίνο (14-21 Νοεμβρίου), που είναι το πιο σημαντικό event της χρονιάς στο τένις, μετά τα τέσσερα Γκραν Σλαμ. Αλλά, πάνω από όλα, θα πρέπει να τον προβληματίζει το παρατεταμένο του ντεφορμάρισμα, κάτι που του συμβαίνει για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Εντελώς ξαφνικά, λες και κάποιο χέρι γύρισε έναν αόρατο διακόπτη, οι υπέροχες παραστάσεις του στο πρώτο μισό της σεζόν διακόπηκαν. Η παρθενική συμμετοχή του σε τελικό Γκραν Σλαμ, στις 13 Ιουνίου στο Ρολάν Γκαρός, ήταν η τελευταία του –μέχρι σήμερα– μεγαλειώδης εμφάνιση. Εχασε το τρόπαιο από τον Νόβακ Τζόκοβιτς και, μετά, σκοτάδι. Οι καλύτερες στιγμές του ήταν δύο παρουσίες του σε ημιτελικά Mάστερς, οι οποίες κατέληξαν σε βαριές ήττες.
Στη Βιέννη αποκλείστηκε από τον Τιαφό, από δικά του, παιδαριώδη λάθη, ανεπίτρεπτα για την «κλάση» του. Το ίδιο συνέβη και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Εχασε το πρώτο σετ και δεν κατάφερε να κάνει την ανατροπή. Οπως και στο Αμβούργο και το Τορόντο. «Καραμπινάτη» έλλειψη συγκέντρωσης. Κάποιες άλλες φορές προηγήθηκε στο σκορ, όμως άφησε τις νίκες να ξεγλιστρήσουν μέσα από τα χέρια του. Συνήθως, απέναντι σε αντιπάλους που ο Τσιτσιπάς του πρώτου εξαμήνου θα «καθάριζε» με συνοπτικές διαδικασίες.
Στα προημιτελικά του Ιντιαν Ουέλς αποκλείστηκε από τον γεωργιανό Μπασιλασβίλι, Νο 36 στο ranking. Στο Γουΐμπλεντον, από το Νο 57. Στο Αμβούργο, από το Νο 44. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, από το Νο 28. Στο Τορόντο, από το Νο 32. Στο Αμερικανικό Οπεν, από το Νο 55. Σε εννέα τουρνουά νικήθηκε από τενίστες εκτός Τop 10. Αλλά ακόμη και στις νίκες του, έδειχνε να δυσκολεύεται. Τις τελευταίες εβδομάδες, από το Σινσινάτι κι έπειτα, μόνο τρία ματς του πρώτου γύρου κέρδισε με άνεση.
Ούτε ο ίδιος ο 23χρονος πρωταθλητής μας μπορεί να εξηγήσει αυτήν την καθίζηση. Μιλώντας στο gazzetta.gr, εξομολογήθηκε: «Ούτε εγώ έχω συνηθίσει να βλέπω τον εαυτό μου σε τέτοια κατάσταση. Πρέπει να βρω τι δεν δουλεύει σωστά. Δεν έχω κάνει καλά αποτελέσματα τους τελευταίους μήνες, και δεν είναι το πιο ωραίο συναίσθημα, να μην είμαι στην καλύτερή μου κατάσταση. Υπήρξαν αγώνες, εφέτος, που με ζόρισαν και με έφεραν σε καταστάσεις δύσκολες εγκεφαλικά. Αγώνες που έπρεπε να κερδίσω, και είχα φτάσει κοντά στη νίκη».
Ισως, φταίει η κούραση (αν και ο ίδιος το αρνείται). Εχει δώσει πάνω από 75 ματς μέσα στη σεζόν, και τον τελευταίο καιρό παίζει πολλά σετ σε κάθε ένα από αυτά. Εχει κάνει και αρκετά υπερατλαντικά ταξίδια. Ο,τι κι αν πιστεύει εκείνος, στα τρία τελευταία τουρνουά όπου πήρε μέρος φάνηκε να του λείπει η φοβερή ενέργεια που τον χαρακτήριζε.
«Μπούχτισε» από το πολύ τένις; Το έχουν πάθει κορυφαίοι συνάδελφοί του – κυρίως ο Τζόκοβιτς. Υπερεκτίμησε τις αντοχές του; Τον «άδειασε» ο τρόπος με τον οποίο έχασε το τρόπαιο του Ρολάν Γκαρός; Ή, μήπως, τον έχουν επηρεάσει τα γεγονότα στο Αμερινανικό Οπεν;
Στα κορτ της Νέας Υόρκης, το «αγαπημένο παιδί» του κοινού αντιμετώπισε για πρώτη φορά στην καριέρα του την εχθρική στάση της εξέδρας, έπειτα από τις (άδικες) κατηγορίες εναντίον του, από τον Μάρεϊ και τον Ζβέρεφ, για τα περιβόητα «toilet breaks», με τις οποίες ασχολήθηκαν εκτενώς τα αθλητικά media των ΗΠΑ. Ο Στέφανος δεν έχει συνηθίσει στις αποδοκιμασίες – κάθε άλλο. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η δημοσιότητα γύρω από την άρνησή του να εμβολιαστεί κατά της Covid-19 τον έφερε, ξανά, σε θέση απολογούμενου. Ακόμη και πρωτοσέλιδο στην Equipe έγινε, ως το αντιδραστικό παιδί που περιφρονεί τους κανόνες. Εντονη κριτική για το εμβόλιο δέχθηκε και στα social media, με τα οποία, δυστυχώς για αυτόν, εξακολουθεί να ασχολείται ανελλιπώς.
Ο,τι από όλα αυτά και αν συμβαίνει, ο Στέφανος δεν… ξέχασε το τένις. Αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψει στους θριάμβους, θα ξαναγίνει ο «Ελληνας θεός» που το τένις αγάπησε και θαύμασε. Αλλά, αν θέλει να κλείσει αυτή τη σεζόν (που τον έβαλε στο Τop 10 για πρώτη φορά) όπως της αξίζει, οι ATP Finals του Τορίνο είναι η τελευταία ευκαιρία του.