Ο Ασάνζ σε βίντεο για τα 10 χρόνια του Wikileaks | REUTERS/Axel Schmidt
Επικαιρότητα

Τι παιχνίδια παίζει το Wikileaks;

Από πλατφόρμα αποκαλύψεων που έκανε τους Ρεπουμπλικάνους να τρέμουν από οργή και φόβο σε ακούσιο (ή μήπως εκούσιο;) όργανο υπέρ του Τραμπ. Το πνευματικό τέκνο του Τζούλιαν Ασάνζ προκαλεί την απορία με την στάση του
Protagon Team

Μέσα στις μικρές και μεγάλες ιστορίες της προεκλογικής εκστρατείας στις ΗΠΑ λίγες είναι αυτές που αφήνουν μια τόσο δυσάρεστη γεύση όσο αυτή του Wikileaks. Η πλατφόρμα αποκαλύψεων που έστησε ο Τζούλιαν Ασάνζ δίνει σε πολλούς την εντύπωση να έχει χάσει το δρόμο της, να προβαίνει σε αποκαλύψεις χωρίς να τηρεί πάντα τους κανόνες δεοντολογίας που τηρούσε παλιότερα και ίσως να παίζει περίεργα παιχνίδια ενόψει των εκλογών.

Αυτό το τελευταίο ακούγεται το πιο εντυπωσιακό και αναπάντεχο από όλα: είναι δυνατόν το Wikileaks να έχει γίνει με κάποιο τρόπο όργανο του Ντόναλντ Τραμπ;

Τις τελευταίες εβδομάδες το Wikileaks πρωτοστατεί στη δημοσίευση email που φαίνεται να αφορούν το Δημοκρατικό Κόμμα, την προεκλογική καμπάνια της Κλίντον και τον ευρύτερο πολιτικό περίγυρο του κόμματος, όπως τα παλαιά μεγάλα στελέχη και λόμπι που σχετίζονται με αυτό.

Μόλις την Πέμπτη δημοσιεύτηκαν άλλα 2.000 email του επικεφαλής της καμπάνιας της Χίλαρι, Τζον Ποντέστα, ενός από τους στενούς συνεργάτες του Μπιλ Κλίντον όσο ήταν πρόεδρος. Η ροή των δημοσιεύσεων δεν φαίνεται να στερεύει.

Τα μηνύματα έχουν πολλές, μικρές, αλλά ζουμερές λεπτομέρειες για τις κινήσεις της υποψήφιας και για το πώς εκτιμούσε ότι θα ενεργούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι πριν από τις προκριματικές. Ακόμη, έχουν έλθει στο φως οι ομιλίες της Κλίντον σε χρηματιστές και τραπεζίτες ή το πώς αντιμετώπισε (όχι πάντα πολύ έντιμα) την καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς.

«Τα ανέντιμα μέσα ενημέρωσης πολύ λίγο ασχολήθηκαν με τις απίστευτες πληροφορίες από το Wikileaks!» έσπευσε να πει ο Τραμπ που έχει υιοθετήσει όσα προκύπτουν από τον ιστότοπο.

Από πού προέρχονταν αυτά τα email; To Wikileaks ποτέ δεν θα αποκάλυπτε τις πηγές του -αυτή εξάλλου είναι η φιλοσοφία του- το ερώτημα όμως για το αν όλα αυτά συνδέονται με τις περιπτώσεις χάκινγκ από την πλευρά της Ρωσίας κατά του Δημοκρατικού Κόμματος παραμένει.

Είναι πιθανό, λοιπόν, ότι τα μηνύματα έφτασαν από τη Ρωσία. Οσο όμως και αν αυτό είναι μια εικασία -εύλογη ίσως, αλλά πάντως εικασία- η συμπεριφορά του Wikileaks τους τελευταίους μήνες, όπως φαίνεται και από όσα γράφονται κατά καιρούς στο Twitter, μοιάζει πιο ύποπτη.

Το Intercept, οι δημιουργοί του οποίου έχουν συνδέσει το όνομά τους με αυτό του Έντουαρντ Σνόουντεν, έγραφε τον Αύγουστο ότι το Wikileaks μοιάζει πλέον περισσότερο με «ένα μαγαζί της αντιπολίτευσης που ενεργεί για να υπονομεύσει την Χίλαρι Κλίντον πάρα με μιαν ακομμάτιστη πλατφόρμα για όσους θέλουν να κάνουν αποκαλύψεις».

Αλλαγή στάσης;

Οι ρόλοι σε κάθε περίπτωση μοιάζει να έχουν αναστραφεί. Εκεί που το 2010, στη χρυσή εποχή της πλατφόρμας, οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν αυτοί που έπνεαν τα μένεα κατά του Wikileaks και του Ασάνζ προσωπικά και έφταναν στο σημείο να υπονοούν ότι θα πρέπει να βγει από τη μέση έστω και δια της βίας, τώρα είναι αυτοί που σπεύδουν να υιοθετήσουν τις αποκαλύψεις του. Από την άλλη, οι Δημοκρατικοί είναι αυτοί που απορρίπτουν τη δραστηριότητα του ιστότοπου και μιλούν για ήσσονος σημασίας αποκαλύψεις, μικρής δημοσιογραφικής αξίας

Και ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες στις ΗΠΑ συνεχίζουν το έργο τους για τον εντοπισμό των δραστών των κυβερνοεπιθέσεων (αν και έχουν ήδη ανεπίσημα αλλά καθαρά δείξει το δάχτυλο προς τη Ρωσία), το ερώτημα και αιωρείται και επιμένει είναι, όπως γράφει ο Guardian: υπάρχει τριγωνική σχέση των Wikileaks με τη Ρωσία και τον Τραμπ;

Ανάμεσα στον ρώσο πρόεδρο και στον Τραμπ υπάρχει ένα είδος αμοιβαίας συμπάθειας, αν μπορεί να το πει κανένας έτσι, που είναι άγνωστο αν δηλοί κάτι περισσότερο.

Ο αυστραλός χάκερ μοιάζει να τηρεί ίσες αποστάσεις. Η επιλογή ανάμεσα στον Τραμπ και την Κλίντον  είναι σαν την επιλογή ανάμεσα «στη χολέρα και τη γονόρροια», είχε πει και είχε διαβεβαιώσει ότι αν είχε έγγραφα για τον Τραμπ, πόσω μάλλον έγγραφα που να τον εμπλέκουν σε υποθέσεις, τα θα τα δημοσίευε.

Ισως πάλι οι επιθέσεις του έγκλειστου εδώ και τέσσερα χρόνια στη λονδρέζικη πρεσβεία του Ισημερινού Ασάνζ να είναι μια παλιά βεντέτα με την Κλίντον που ήταν υπουργός Εξωτερικών όταν έκανε τις μεγάλες αποκαλύψεις του. Η απλά το Wikileaks να είναι ακούσιο ή μη εργαλείο της ρωσικής προπαγάνδας που θα ήθελε να σπείρει μερικά ζιζάνια στον δυτικό κόσμο,

Ως τώρα εκ μέρους του Wikileaks δεν έχει εμφανιστεί κάτι σχετικό κατά του Τραμπ, ενώ είμαστε λιγότερο από ένα μήνα πριν από τις εκλογές. Αλλα αν στοιχημάτιζε κανένας ότι δεν θα δει τίποτα, μπορεί και να μην έχανε…