Τον Καρλ Μαρξ επικαλείται ο Economist, η βίβλος του οικονομικού φιλελευθερισμού, για να ερμηνεύσει το Megxit, την απόφαση, δηλαδή, του πρίγκιπα Χάρι και της συζύγου του Μέγκαν Μαρκλ να απαρνηθούν τα βασιλικά καθήκοντά τους. Ο μεγάλος γερμανός στοχαστής υποστήριξε στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» πως ο καπιταλισμός κατέστρεψε τα τελευταία απομεινάρια της φεουδαρχίας, σπάζοντας «τους πολυποίκιλους δεσμούς που συνέδεαν τον άνθρωπο με τους φυσικούς ανώτερούς του» και πνίγοντας «στα παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού τα ιερά ρίγη του ευλαβικού ρεμβασμού, του ιπποτικού ενθουσιασμού, της μικροαστικής μελαγχολίας».
Εως σήμερα, εξηγεί το λονδρέζικο περιοδικό, η βρετανική μοναρχία διαψεύδει τον Μαρξ. Γιατί εξακολουθεί να αποτελεί «ένα από τα τελευταία απομεινάρια του φεουδαρχικού συστήματος». Και παραμένει ζωντανή επειδή ενίσχυσε το καπιταλιστικό σύστημα «λειτουργώντας ως κολλητική ουσία σε μια κοινωνία διαιρεμένη σε ανταγωνιστικές τάξεις και αποσπώντας τις μάζες από τις πραγματικές πηγές εξουσίας. Ενστάλαξε πανηγυρισμό, ρομαντισμό, μυστήριο και δράμα στις ζωές των βρετανών πολιτών, αμβλύνοντας το μίζερο γεγονός πως είναι ένα γρανάζι στους τροχούς του καπιταλισμού».
Το ατίθασο πριγκιπικό ζεύγος αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει ποτέ η σύγχρονη βρετανική μοναρχία, μεγαλύτερη από τον «Εδουάρδο τον 8ο, την πριγκίπισσα Νταϊάνα και, πιο πρόσφατα, τον πρίγκιπα Ανδρέα». Διότι, επιλέγοντας να αποστασιοποιηθούν από τη βασιλική οικογένεια, δηλώνοντας παράλληλα πως εκτιμούν ιδιαίτερα την ελευθερία τού να εργαστούν ώστε να καταστούν οικονομικά ανεξάρτητοι, «ο δούκας και η δούκισσα του Σάσεξ απειλούν να απελευθερώσουν το πνεύμα του καπιταλισμού στον πυρήνα της μοναρχίας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο οίκος των Ουίνδσορ πειραματίζεται με τον καπιταλισμό. Η πριγκίπισσα Νταϊάνα αποκαλούσε τη βασιλική οικογένεια «εταιρεία» επειδή τα ανώτερα μέλη της αντιμετώπιζαν άκρως επιχειρηματικά τον θεσμό της μοναρχίας. H Dutchy Royal, η εταιρεία που ίδρυσε ο Κάρολος το 1990, πουλάει πλέον κάθε χρόνο οργανικά τρόφιμα αξίας τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων στερλινών. Αλλά ο πρίγκιπας της Ουαλίας προσφέρει τα κέρδη του σε φιλανθρωπίες ενώ δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να εξάρει «τις ανώτερες αξίες του “παλαιού κόσμου” σε αυτήν την παραδόπιστη εποχή, καταγγέλλοντας τις μεθόδους εντατικής καλλιέργειας και τη μοντέρνα αρχιτεκτονική, επιπλήττοντας τον επιχειρηματικό κόσμο επειδή βάζει το κέρδος πάνω από τις αξίες».
Ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ πρωτοπορούν, κάνοντας κάτι πολύ διαφορετικό: «Ασπάζονται τον καπιταλισμό στην πιο σύγχρονη μορφή του», δεδομένου ότι ο δικός τους καπιταλισμός δεν είναι εθνικός αλλά παγκόσμιος, περισσότερο εικονικός παρά απτός, και παράγει διαρκώς «νέες τάσεις και μόδες».
Και πράγματι, έξι μήνες πριν ανακοινώσουν πως επιθυμούν να ακολουθήσουν δρόμο διαφορετικό από τους υπόλοιπους γαλαζοαίματους, φρόντισαν να κατοχυρώσουν τον εμπορικό τίτλο «Sussex Royal» ενώ δημιούργησαν και έναν δικό τους ιστότοπο με την επωνυμία Sussexroyal.com. «Αυτός ο τύπος καπιταλισμού είναι το αντίθετο της φεουδαρχίας» σημειώνει ο Economist.
Γιατί σε μια φεουδαρχική κοινωνία οι ηγεμόνες συνδέονται με τους υπηκόους τους με αμοιβαίες υποχρεώσεις. Αντιθέτως «στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα συσσωρεύουν ακολούθους με στόχο να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη». Επίσης εντός των πλαισίων τη φεουδαρχίας οι ηγεμόνες συνδέονται με συγκεκριμένα εδάφη: ο Χάρι είναι ο δούκας του Σάσεξ και ο Ουίλιαμ είναι ο δούκας του Κέιμπριτζ. Στην καπιταλιστική κοινωνία του 21ου αιώνα οι ηγεμόνες «κινούνται ανά τον κόσμο αναζητώντας την τελευταία ευκαιρία μάρκετινγκ».
Αρκεί να σημειωθεί πως ο κύριος υπαίτιος αυτής της κρίσης, η Μέγκαν Μαρκλ δηλαδή, είναι σύμφωνα με τον Economist «το προϊόν μιας επιχείρησης ψυχαγωγίας η οποία έκανε περισσότερα από κάθε άλλη βιομηχανία ούτως ώστε να επιβεβαιώσει την πρόβλεψη του Μαρξ ότι“ καθετί το κλειστό και το στεκούμενο εξατμίζεται, καθετί που ήταν ιερό βεβηλώνεται”».
Σύμφωνα με πλήθος ειδικών στο μάρκετινγκ, είναι πολύ πιθανόν έπειτα από έναν μόλις χρόνο «εργασίας» ο Χάρι και η Μέγκαν να κερδίσουν έως και 500 εκατομμύρια στερλίνες και αυτό εξηγεί γιατί ο δούκας και η δούκισσα του Σάσεξ έχουν ξεκινήσει ήδη να γράφουν εκ νέου τους κανόνες της βασιλείας «ούτως ώστε να μπορούν να συμπεριφέρονται ως διασημότητες και όχι ως δημόσιοι λειτουργοί».