Τους πήρε μόλις 45 λεπτά για να συμφωνήσουν. Διότι, στην πραγματικότητα, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος και ο Ρικ Πιτίνο «τα είχαν βρει» σε όλα από τα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου. «I am the coach» (είμαι ο προπονητής), αναφώνησε ο 67χρονος Ιταλοαμερικανός, εξερχόμενος των γραφείων της ΕΟΚ, με τον ενθουσιασμό του μικρού παιδιού που του χάρισαν το καλύτερο παιχνίδι. Η χαρά του ήταν γνήσια. Την ήθελε πολύ αυτή τη δουλειά, όσο κι αν ακούγεται παράξενο για έναν «Hall Of Famer» του παγκόσμιου μπάσκετ.
Λίγο αργότερα έγραψε, στο προφίλ του στο Twitter: «Είναι μεγάλη μου τιμή που θα προπονήσω την Εθνική Ομάδα Ελλάδας. Εχουμε πολλή δουλειά και προετοιμασία μπροστά μας, όμως ανυπομονώ για την πρόκληση». Το εννοεί. Αυτή η «φλόγα», η σφοδρή επιθυμία να πετύχει, τον συνόδευε παντού και πάντα. Στο NCAA (Κολλεγιακό Πρωτάθλημα των ΗΠΑ), στους Σέλτικς, στους Νικς, ακόμη και στον Παναθηναϊκό, τον οποίο πέρυσι ανέλαβε σε απελπιστική κατάσταση, για να τον οδηγήσει στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας.
Θα καθοδηγήσει την Εθνική στο Προολυμπιακό Τουρνουά (23-28 Ιουνίου 2020). Εάν καταφέρει να προκριθεί, και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Στους προκριματικούς του Ευρωμπάσκετ 2021, όμως, που αρχίζουν τον προσεχή Φεβρουάριο, στον πάγκο θα κάθεται ο Θανάσης Σκουρτόπουλος. Ο Πιτίνο θα είναι κάτι σαν προπονητής με σύμβαση έργου. Κι αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο του deal, που έκανε αίσθηση διεθνώς. Στο συμβόλαιό του με την Ομοσπονδία δεν αναφέρεται, πουθενά, το ποσό της αμοιβής του. Παγκόσμια πρωτοτυπία. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πληρωθεί για τις υπηρεσίες του.
Τα οικονομικά της ΕΟΚ δεν αντέχουν την πολυτέλεια ενός διάσημου κόουτς όπως ο Πιτίνο, ούτε γι’ αστείο. Ο «Ρίκι», λοιπόν, συμφώνησε να εισπράξει ένα ποσοστό των εσόδων από τη συμμετοχή της Εθνικής στο Προολυμπιακό Τουρνουά (και στο Ολυμπιακό, βεβαίως, εφόσον προκριθεί). Πρόκειται για ένα σεβαστό ποσό, το οποίο αναμένεται να αυξηθεί χάρη στην παρουσία του Πιτίνο, που θα προσελκύσει περισσότερους χορηγούς. Στην ουσία, ο σούπερ-σταρ προπονητής θα φέρει ο ίδιος τα λεφτά που θα πάρει. Η ερώτηση είναι αυτονόητη: γιατί να το κάνει;
Επειδή το χρήμα είναι το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση της καριέρας του. Ζει σε ένα σπίτι 20 εκατομμυρίων δολαρίων στο Μαϊάμι, το σύνολο της περιουσίας του εκτιμάται πως υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια, ενώ πριν από λίγο καιρό δεν είχε πρόβλημα να «χαρίσει» 40 εκατ. δολάρια, προκειμένου να απεμπλακεί από ένα σκάνδαλο που τον είχε στιγματίσει. Αυτό που τον απασχολεί τώρα, είναι η υστεροφημία του. Οτιδήποτε μπορεί να στρέψει πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας, ή να του προσφέρει μια ευκαιρία επιβεβαίωσης της αυθεντίας του, είναι ελκυστικό για εκείνον. Γι’ αυτό αποδέχτηκε, πέρυσι, την πρόταση του Γιαννακόπουλου. Για τον ίδιο λόγο ήταν «ζεστός» στην πρώτη, κιόλας, επαφή του με τον Βασιλακόπουλο, δυο τρεις εβδομάδες μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής μας από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κίνας.
Είναι και κάτι άλλο: ο Πιτίνο ήθελε από παλιά να προσθέσει στο πλούσιο βιογραφικό του την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων, τους οποίους οι Αμερικανοί έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Η προσπάθειά του να αναλάβει την εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο, το 2010, είχε σκοντάψει στους κανονισμούς του NCAA. Εξι χρόνια αργότερα κατάφερε να καθίσει στον πάγκο της, όμως απέτυχε να την οδηγήσει στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Τώρα η Ελλάδα του προσφέρει μια δεύτερη ευκαιρία.
Αποφάσισε να την αρπάξει από τα μαλλιά, αν και γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν πως η συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Ολυμπιακό τουρνουά είναι εξαιρετικά αμφίβολη, εφόσον οι Μπακς φτάσουν -όπως αναμένεται- κι εφέτος στους τελικούς του ΝΒΑ. Δεν είναι μόνον οι ημερομηνίες που δεν βολεύουν, αλλά και η προοπτική, ο «Greek Freak» να κληθεί να υπογράψει το νέο του max συμβόλαιο των 247 εκατομμυρίων δολαρίων (για την πενταετία 2021-2026). Ποιος, στη θέση του, θα διακινδύνευε έναν σοβαρό τραυματισμό προτού πέσουν οι υπογραφές;
Λίγο πριν αποχωρήσει από την προεδρία της ΕΟΚ, ο Βασιλακόπουλος πιστώνεται μια ιστορική επιτυχία. Είναι τεράστια υπόθεση για την Εθνική μας, να έχει στην τεχνική της ηγεσία μια τέτοια προσωπικότητα. Πολύ περισσότερο, εάν ο Giannis δεν τα καταφέρει. Ο Πιτίνο θα είναι ο τέταρτος ξένος κόουτς στα χρονικά του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, μετά τον Ρίτσαρντ Ντουξάιρ (1972 και 1975-1980), τον Γιόνας Καζλάουσκας (με αυτόν κατακτήσαμε το τελευταίο μας μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση, το 2009), και τον Αντρέα Τρινκιέρι (2013), που δεν μακροημέρευσε. Αλλά, ακόμη και με την αφεντιά του στο τιμόνι, η πρόκριση στο Τόκιο θα είναι μια πολύ δύσκολη αποστολή.