Η χρονική συγκυρία ίσως να κρύβει πολλά. Την Τρίτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφτηκε το εντυπωσιακό Μουσείο του Λούβρου στο Αμπου Ντάμπι (εδώ), ένα μνημειώδες αρχιτεκτονικό θαύμα που σχεδίαζε ο φημισμένος Ζαν Νουβέλ. Ενα 24ωρο μετά και αφού ο Πρωθυπουργός επέστρεψε στην Αθήνα, από την περιοδεία του στην αραβική χερσόνησο, ο σπουδαίος γάλλος αρχιτέκτονας διέβη το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου.
Ο κ. Μητσοτάκης δημοσιοποίησε στα social media τη συνάντησή του με τον Ζαν Νουβέλ, σημειώνοντας μάλιστα «πως εμβληματικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους μπορούν να συνδέσουν το χθες με το σήμερα, την ιστορία με την καθημερινότητα».
O Ζαν Νουβέλ είναι μια μοναδική περίπτωση στο διεθνές στερέωμα και αυτό δεν το πιστοποιούν μόνο τα βραβεία του (Βραβείο Βολφ στις Τέχνες το 2005 και Βραβείο Pritzker το 2008). Οι δημιουργίες του έχουν αφήσει εποχή: το Ιδρυμα Σύγχρονης Τέχνης Cartier, η Φιλαρμονική και το Ινστιτούτο Αραβικού Κόσμου στο Παρίσι, το Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο της Λουκέρνης στην Ελβετία, ο… φαλλικός πύργος Agbar στη Βαρκελώνη, οι πύργοι του Σίδνεϊ, που είναι καλυμμένοι με πράσινο και αντανακλούν το φως με τη χρήση καθρεφτών, και βεβαίως το Μουσείο του Λούβρου του Αμπου Ντάμπι.
Ο Ζαν Νουβέλ, έχει πει ότι μικρός ήθελε να γίνει εικαστικός, αλλά οι δάσκαλοι γονείς του διαφωνούσαν, ήθελαν να γίνει μαθηματικός. Τελικά, προέκυψε ένας ιδιότυπος και τρόπον τινά μαγικός συμβιβασμός: αρχιτεκτονική. Ξεκίνησε ως ένας ριζοσπάστης. Τη δεκαετία του 1970 υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του κινήματος Mars 1976 που ήταν ένα κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στο κράτος, ώστε να μην επαναλαμβάνει παντού τα ίδια πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά σχέδια.
Τώρα, τι από όλα αυτά μπορεί να χρησιμεύσει στον κ. Μητσοτάκη, μόνο ο ίδιος το ξέρει.