«Είμαι πολύ απογοητευμένος που δεν έπαιξα βασικός απόψε. Πιστεύω ότι το άξιζα. Πρέπει να παίζω κάθε εβδομάδα, όμως αυτό δεν συνέβη εφέτος, για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Το καλοκαίρι θα συζητήσω με τον ατζέντη μου, για να δω τι θα κάνω» – το ξέσπασμα του Γκάρεθ Μπέιλ, του πρώτου παίκτη που σκοράρει δύο φορές σε τελικό Champions League έχοντας μπει στο παιχνίδι ως αλλαγή, πέρασε στα ψιλά. Ο ποδοσφαιρικός κόσμος ήταν απασχολημένος με την περιλάλητη λαβή του Σέρχιο Ράμος στον Μο Σαλάχ, τον τραυματισμό του Αιγύπτιου, τα τραγικά λάθη του Λόρις Κάριους και το νέο… φεστιβάλ κωλοπαιδισμού του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο ουαλός μεσοεπιθετικός είχε, μόλις, πετύχει ένα αριστουργηματικό γκολ με ανάποδο ψαλίδι -ωραιότερο και από εκείνο του προπονητή του, Ζινεντίν Ζιντάν, πριν από 16 χρόνια-, όμως προτίμησε να πει στον κόσμο το παράπονό του. Γιατί τώρα; Επειδή η ανάδειξή του σε MVP του τελικού ήταν γι’ αυτόν ένα είδος δικαίωσης. Η δική του «απάντηση» στην πιο σκληρή αμφισβήτηση που έχει δεχθεί ποδοσφαιριστής στη νεότερη ιστορία των γηπέδων.
Σε αυτά τα πέντε χρόνια που ζει στη Μαδρίτη υπήρξε καθοριστικός στους τρεις από τους τέσσερις τελικούς Champions League που έπαιξε με τη Ρεάλ. Το 2014 μια δική του κεφαλιά χάρισε στη Βασίλισσα την Decima -τη δέκατη Κούπα της- στην παράταση του αγώνα της με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Δύο χρόνια αργότερα έκανε την ασίστ στον Σέρχιο Ράμος. Και την περασμένη Κυριακή «γονάτισε» τη Λίβερπουλ. Το 2014 άρπαξε από την Μπαρτσελόνα το Κύπελλο Ισπανίας με ένα αλησμόνητο γκολ: ξεκίνησε πίσω από τη σέντρα, προσπέρασε τον Μπάρτρα με σπριντ «κατοστάρη» στη γραμμή του πλάγιου άουτ και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Χοσέ Πίντο. Από τον Σεπτέμβριο του 2013, που η Ρεάλ τον αγόρασε από την Τότεναμ, έχει πετύχει 88 τέρματα σε 189 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις – τα περισσότερα για highlights. Εφέτος, στη μέτρια σεζόν του, σκόραρε 16 φορές στο ισπανικό Πρωτάθλημα. Οι οπαδοί της Ρεάλ, όμως, δεν τον αγαπούν – δεν τον αγάπησαν ποτέ. Οι αποδοκιμασίες τους τον έχουν στείλει αρκετές φορές με κλάματα στα αποδυτήρια.
Ποιο είναι το «έγκλημά» του; Οτι κόστισε πάρα πολύ για να τραυματίζεται τόσο συχνά. Τον περασμένο Φεβρουάριο η Marca υπολόγισε ότι 25 μυϊκά προβλήματα τον έχουν αφήσει εκτός δράσης σε 78 αγώνες. Ουσιαστικά, δηλαδή, χάνει ένα στα τρία ματς της Ρεάλ. Τα δύο τελευταία χρόνια, το κακό παράγινε. Τη σεζόν 2016-2017 αγωνίστηκε σε 19 παιχνίδια. Εφέτος έχει παίξει μόλις στο 33,5% του διαθέσιμου χρόνου. Στα τέλη του 2017 ο ισπανικός Τύπος έκανε τον… λογαριασμό. Για να τον αποκτήσει, η Ρεάλ πλήρωσε 100,7 εκατ. ευρώ. Οι ετήσιες αποδοχές του είναι 19 εκατ. ευρώ, άρα έχει κοστίσει -στο σύνολο- 168,8 εκατομμύρια. Που σημαίνει ότι κάθε του εμφάνιση στοιχίζει στον ισπανικό σύλλογο γύρω στο ένα εκατομμύριο ευρώ.
Σύμφωνα με την El Pais, το μεγαλύτερο κακό δεν είναι οι τραυματισμοί, αλλά η ψυχολογική του κατάσταση. Πράγματι, υπάρχουν στιγμές που ο Μπέιλ συμπεριφέρεται αλλόκοτα. Ο αριστεροπόδαρος εξτρέμ, που στο πρώτο ματς με τη Γιουβέντους καθόταν στον πάγκο (ως συνήθως), έμεινε παγωμένος όταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε με ανάποδο ψαλίδι ένα από τα ωραιότερα γκολ όλων των εποχών – που θα το πανηγύριζαν και οι θανάσιμοι εχθροί του CR7 στη Βαρκελώνη. Στο ματς με την Παρί Σεν Ζερμέν αγνόησε το κάλεσμα του Σέρχιο Ράμος να πάει να χειροκροτήσει, μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες, τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης. Πέρυσι το καλοκαίρι ο ατζέντης του μίλησε δημοσίως για τη μοναξιά του ποδοσφαιριστή στα αποδυτήρια, αναγκάζοντας τον πελάτη του να διευκρινίσει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη συμπεριφορά των συμπαικτών του.
Ο «Ζιζού» δεν τον εμπιστεύεται. Στα νοκ άουτ του Champions League τον χρησιμοποίησε ελάχιστα. Μόλις 32 λεπτά στα δύο ματς με την Παρί, και ένα ημίχρονο στους προημιτελικούς με τη Γιουβέντους (στη ρεβάνς). Στο πρώτο παιχνίδι των ημιτελικών με την Μπάγερν έμεινε στον πάγκο, ενώ στο ματς της Μαδρίτης αγωνίστηκε 18 λεπτά. Και ο Μπέιλ, ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κόστισε τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ, ζει το δράμα του. Γιατί αλλιώς τα περίμενε. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ τον προόριζε για «βασιλιά».
Τον Οκτώβριο του 2016, μετά το Euro στο οποίο ο Μπέιλ οδήγησε σχεδόν μόνος του την Εθνική Ουαλίας μέχρι τα ημιτελικά, ο πρόεδρος της Ρεάλ του πρόσφερε ένα νέο, εξαετές συμβόλαιο (έως το 2022) και του υποσχέθηκε ότι πολύ σύντομα θα γινόταν ο σούπερ σταρ των Μαδριλένων, αφού ο Ρονάλντο θα αποχωρούσε. Ο Ουαλός ήταν έτοιμος να γίνει πρωταγωνιστής στον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θίασο της Ευρώπης, όμως κατέληξε κομπάρσος.
«Τίποτα απ’ όσα κάνει ο Μπέιλ δεν αξίζει 100 εκατ. ευρώ» απεφάνθη προσφάτως ο άλλοτε παίκτης και πρώην προπονητής της Ρεάλ, Χόρχε Βαλντάνο, που τώρα είναι τηλεσχολιαστής. Σκληρή δήλωση. Ακόμη και σήμερα, λίγο πριν κλείσει τα 29, ελάχιστες άμυνες μπορούν να τον σταματήσουν όταν είναι υγιής. Η ταχύτητα και η δύναμή του, η ντρίμπλα του και το φοβερό αριστερό πόδι του… «δεν υπάρχουν». Αυτό που χρειάζεται για να ξαναγίνει ο παίκτης που θαύμαζε ο κόσμος είναι λίγη στοργή: ένας σύλλογος που θα του δείξει εμπιστοσύνη.
Ποιος μπορεί να είναι αυτός; Σύμφωνα με τον Guardian, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μουρίνιο τον θέλει πολύ – και δεν φοβάται το ιατρικό του ιστορικό. Διαφορετικά, η Τότεναμ. Πάντως όχι η Ρεάλ. Ολοι οι ειδικοί τον προτρέπουν να φύγει από τη Μαδρίτη, να πάει κάπου όπου θα είναι ευτυχισμένος. Αυτό θα τον απαλλάξει -λένε- και από τους συχνούς τραυματισμούς. Που δεν είναι ζήτημα μόνον ατυχίας, αλλά και κακής ψυχολογικής κατάστασης.