Το να μαθαίνουμε ότι ο Τζορτζ Μάικλ σκάρωνε στίχους από 11 χρονών, μάλλον δεν εκπλήσσει και πολλούς. Το ταλέντο ενός επί χρόνια κορυφαίου καλλιτέχνη, που κατόρθωσε να πουλήσει περισσότερους από 100 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως σίγουρα τον είχε «σπρώξει» από πολύ μικρό να κάνει τις δικές του δοκιμές στο χαρτί.
Αυτό όμως που εντυπωσιάζει είναι το πόσο πολύπλοκα είναι τα πρώτα του γραπτά, για τα δεδομένα ενός εντεκάχρονου, τόσο ως προς τη σύλληψη αλλά και την τεχνική τους.
Μία πρώην συμμαθήτριά του, η Πένι Λινγκ εντόπισε δύο ποιήματα του Γεώργιου-Κυριάκου Παναγιώτου, όπως ήταν γνωστός πριν ξεκινήσει η καριέρα του, ψάχνοντας το ετήσιο ημερολόγιο από την τάξη του 1974 του δημοτικού σχολείου Roe Green στο Κίνγκσμπουρι του βορειοδυτικού Λονδίνου.
Οι μόνοι που μέχρι πρότινος ήξεραν για τα ποιήματα ήταν δύο φίλοι της Λινγκ – και φανατικοί θαυμαστές του Μάικλ. Τα φύλαξε για αρκετό καιρό και μίλησε για αυτά λίγες ημέρες μετά τον θάνατό του.
Το πρώτο είναι για ένα άλογο, που πρόκειται σύντομα να θανατωθεί, ενώ το δεύτερο φέρει την υπογραφή «Καθηγητής Πωστονλένε», το οποίο φαίνεται ότι χρησιμοποιούσε ως ψευδώνυμο, και αφορά αφορά έναν τυφλό.
Η Λινγκ, 51 ετών σήμερα, και η αδερφή της ήταν στο ίδιο σχολείο με τον Μάικλ, όχι όμως στην ίδια τάξη, εκείνη ήταν δύο χρόνια μικρότερη μα η αδερφή της ήταν συμμαθήτρια με την αδερφή του ποπ σταρ και έτσι τα δύο κορίτσια τον γνώριζαν.
Κάπου προς το τέλος του 1980 η αδερφή της τον συνάντησε σε μία τελετή βράβευσης, τον αναγνώρισε χάρη στην αδερφή του, θυμήθηκε πως ήταν συμμαθητές και λίγο καιρό αργότερα αναζήτησαν το τετράδιο του 1974.
Είχαν τον ίδιο δάσκαλο στο μάθημα δημιουργικής γραφής, θυμάται εκείνη, τον κύριο Ιαν Γκρίνγουντ, που εκτιμά ότι βοήθησε σημαντικά τον Μάικλ να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.
«Ηταν πολύ λογικός, ήσυχος και φιλομαθής. Ηταν σαν να ρουφούσε όσα συνέβαιναν γύρω του», λέει η ίδια για τον παιδικό της φίλο.