Σήμερα Δευτέρα 18 Απριλίου είναι αργία στη Βενεζουέλα. Η μπολιβαριανή δημοκρατία δεν γιορτάζει κάτι – η Τρίτη είναι εθνική επέτειος. Ομως περιορίζοντας για λίγο την λειτουργία του κράτους και κρατώντας το Δημόσιο κλειστό η κυβέρνηση προσπαθεί απλά να περιορίσει την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος.
Τα μέτρα εξήγησε προ ημερών ο πρόεδρος Νίκολας Μαδούρο, ο διάδοχος του Τσάβες. Είπε λοιπόν ο Μαδούρο πως τα μέτρα αποσκοπούν «στο να ξεπεράσουμε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί» με τις ελλείψεις.
Τα εμπορικά κέντρα, προσέθεσε, πρέπει να περιορίσουν και άλλο την κατανάλωση του ρεύματος – το δημόσιο μέσο TeleSur μιλά μάλιστα για «τιμωρητική κατανάλωση με δελτίο» που αποφάσισε η κυβέρνηση.
Μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ο πρόεδρος είχε ζητήσει από τις γυναίκες να μην χρησιμοποιούν και τόσο πολύ το πιστολάκι για τα μαλλιά τους, για να εξοικονομεί η χώρα ρεύμα. Το ρωμαιοκαθολικό Πάσχα τον Μάρτιο η υποχρεωτική αργία ήταν μία εβδομάδα, επίσης για εξοικονόμηση ενέργειας
Τώρα η Βενεζουέλα αποφασίζει από την Πρωτομαγιά να γυρίσει μπροστά κατά μίση ώρα τα ρολόγια, βάζοντας τέλος στο ιδιόρρυθμο πείραμα του Ούγκο Τσάβες να καταγγείλει το 2007 τις «καπιταλιστικής έμπνευσης» ωριαίες ζώνες και να μετακινηθεί μίση ώρα πίσω από τις γειτονικές της χώρες. Ετσι, κατά το τότε σκεπτικό, θα διευκολύνονταν οι πρωινές μετακινήσεις και οι μαθητές.
Τώρα όμως, οι αποφάσεις του Νίκολας Μαδούρο για την έξτρα αργία της Δευτέρας, κοντά στην Παρασκευή που θα είναι αργία στο Δημόσιο ως και τον Μάιο, δεν υπαγορεύονται από την ιδεολογία αλλά από την ανάγκη.
Ξηρασία, υπερκατανάλωση, κακή κρατική πολιτική και διαφθορά έφεραν την Βενεζουέλα στα πρότθυρα του γενικευμένου μπλακάουτ
Η Βενεζουέλα, όπως γράφει το Bloomberg, απέχει τρία… μέτρα από ένα γενικευμένο, παρατεταμένο μπλακάουτ. Τόσο διαφέρει η στάθμη στο μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα της χώρας από το να βρεθεί κάτω από τα όρια της έκτακτης ανάγκης, όταν θα είναι αδύνατη η παραγωγή ρεύματος (σήμερα είναι στα 243 μέτρα με όριο τα 240).
Το φράγμα παρέχει το 75% της ενέργειας για την πρωτεύουσα, το Καράκας, και τα τρία εκατομμύρια των κατοίκων του. Πέρα από το ρεύμα, και το νερό μοιράζεται με το δελτίο στους κατοίκους της πρωτεύουσας, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πιθανόν εκρηκτικό μείγμα ύφεσης, υπερπληθωρισμού, ελλείψεων σε βασικά αγαθά και τις μεγάλες ουρές.
Η παρατεταμένη ξηρασία είναι μέρος του προβλήματος στην ηλεκτρική παραγωγή· η παράλογη πολιτική του κράτους για την ηλεκτροδότηση και την παραγωγή ενέργειας το άλλο μισό, εξηγεί το Foreign Policy.
Για την ακρίβεια, το πρόβλημα είναι διπλό: υπερβολική κατανάλωση και ανεπαρκής παραγωγή, με επικάλυψη την κακή διαχείριση με ιδεολογικό, λαϊκίστικό πρόσημο.
Η κατά κεφαλή κατανάλωση ρεύματος στη χώρα είναι 40% πάνω από της Βραζιλίας και 200% πάνω από της Κολομβίας. Μέρος αυτής της ενέργειας πηγαίνει στην (ούτως ή άλλως ενεργοβόρα) πετρελαιοβιομηχανία, ωστόσο ένα άλλο οφείλεται στην αλόγιστη σπατάλη από τους πολίτες λόγω των εξαιρετικά χαμηλών τιμών που έχει ορίσει το κράτος.
Μια οικογένεια σε καλή συνοικία μπορεί να έχει στο σπίτι της πολλά κλιματιστικά και πάλι να πληρώνει λογαριασμό της τάξης του… ενός με ενάμιση ευρώ. Μια άλλη σε φτωχότερη συνοικία, τίποτα, γιατί πολλές φορές είναι συνδεδεμένη στο δίκτυο παράνομα.
Με την παραγωγή ηλεκτρισμού κάτω από κρατικό έλεγχο και κεντρικά καθοδηγημένη και την κατασκευή νέων εργοστασίων να μένει συχνά στα χαρτιά, θύμα της διαφθοράς και της αδιαφάνειας, η χώρα σταδιακά βρέθηκε στο σημερινό αδιέξοδο. Η κατάσταση, γράφει το Foreign Policy, θα μπορούσε να λυθεί με αντιδημοφιλή μέτρα, όπως την αύξηση των τιμών, αλλά η αντιπολίτευση σιωπά και το πρόβλημα επιμένει και γεννά σουρεαλιστικές λύσεις όπως αυτή με τα πιστολάκια.
Οι υποχρεωτικές αργίες και τα άλλα μέτρα εξοικονόμησαν πάντως στο φράγμα Γκούρι 22 εκατοστά νερού, ανακοίνωσε ο Μαδούρο.