Από ιταλό αμυντικό Α’ Κατηγορίας δεν βλέπεις συχνά τέτοια «γκάφα». Ο Φεράρι προσπάθησε να γυρίσει την μπάλα στον τερματοφύλακα της Σασουόλο, όμως η κοντινή κεφαλιά – πάσα του την έστειλε στο δεξί δοκάρι της ομάδας του και, στη συνέχεια, στα πόδια του αφύλαχτου Κριστιάνο Ρονάλντο. Σκηνοθεσία της Μοίρας, που δεν θέλησε να βασανίσει άλλο τον «CR7». Το πρώτο γκολ του Πορτογάλου στην Ιταλία ήταν από τα ευκολότερα της καριέρας του. Ενα τέταρτο αργότερα ήρθε και το δεύτερο – πολύ πιο εντυπωσιακό. Νούμερο 400 σε αγώνα πρωταθλήματος. Εστω κι αν έχασε δύο καλές ευκαιρίες για να συμπληρώσει το παρθενικό του χατ-τρικ στην Serie A, ο Κριστιάνο έδειχνε ευτυχισμένος ξανά.
Επί πέντε εβδομάδες οι αθλητικές εφημερίδες της γειτονικής χώρας μοιράζονταν το δράμα του. Ακόμη κι εκείνες που δεν συμπαθούν τη Γιουβέντους, ανυπομονούσαν να τον δουν να σκοράρει. Για πρώτη φορά μετά την εποχή του Ντιέγκο Μαραντόνα στη Νάπολι, ένας ποδοσφαιριστής στην Ιταλία έχει μεγαλύτερη σημασία από τον σύλλογό του. Χρόνια τώρα, τα ιταλικά media αναζητούσαν έναν πραγματικό σούπερ-σταρ για να παρακολουθούν τη ζωή του: πού μένει, τι αυτοκίνητο οδηγεί, πού -και τι- τρώει, με ποια κυκλοφορεί, με ποιους κάνει παρέα. Από τη μέρα που πάτησε το πόδι του στο Τορίνο, ο Ρονάλντο είναι ο πρωτοσέλιδος έρωτας των ιταλών φιλάθλων. Οχι μόνο των γιουβεντίνων.
Την «αφλογιστία» του, στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, ο Τύπος την αντιμετώπισε με συμπάθεια και κατανόηση. Με τεχνικές αναλύσεις, ψυχογραφήματα και λόγια παρηγοριάς. Οταν ο Κριστιάνο δεν σκόραρε στην πρεμιέρα της σεζόν απέναντι στην αδύναμη Κιέβο Βερόνα, όπως όλοι περίμεναν ότι θα έκανε, η Ρεπούμπλικα έγραψε ότι «το φιλί δεν είναι απαραίτητο στο πρώτο, κιόλας, ραντεβού». Ο Πορτογάλος δεν… φίλησε ούτε στο δεύτερο. Ούτε στο τρίτο. Του πήρε 320 λεπτά, για να σκοράρει. Δεν είναι παράξενο. Πάντα χρειαζόταν χρόνο μέχρι να βάλει μπροστά τη φοβερή του μηχανή.
Πέρυσι, με τη Ρεάλ Μαδρίτης, το έκανε στις 14 Οκτωβρίου, έπειτα από 28 αποτυχημένες απόπειρες. Στο τέλος μέτρησε 26 γκολ σε 27 ματς πρωταθλήματος. Πρόπερσι σκόραρε στις 10 Σεπτεμβρίου. Το 2015, στις 12 Σεπτεμβρίου. Εφέτος ξόδεψε πάλι 28 τελικές, μέχρι να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ηταν η ανυπομονησία των Ιταλών, που έκανε την καθυστέρηση να φαίνεται τόσο μεγάλη. Αλλά, περισσότερο απ’ όλους βιαζόταν ο ίδιος. Σε κάθε ευκαιρία που έχανε, τα «αχ» της μπιανκονέρι εξέδρας τον άγχωναν ακόμη πιο πολύ. Την ίδια ώρα, στα παλιά του λημέρια, ο Καρίμ Μπενζεμά και ο Γκάρεθ Μπέιλ είχαν σκοράρει -μαζί- οκτώ γκολ σε τέσσερα παιχνίδια. Πώς να το αντέξει ο παροιμιώδης εγωισμός του;
Στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Γιουβέντους, στη Βερόνα εναντίον της Κιέβο, σχεδόν χύμηξε στον Κουαδράδο, που δεν του πάσαρε την μπάλα ενώ βρισκόταν σε καλή θέση για γκολ. Στο πρώτο του ματς στο Τορίνο, κόντρα στη Λάτσιο, η μπάλα του έκανε… πλάκα. Ο Κριστιάνο υποχρεώθηκε σε μια αστεία κίνηση, σαν χορευτική φιγούρα, που προκάλεσε γέλιο. Χτύπησε στα δυο του πόδια και στρώθηκε στον Μάριο Μάντζουκιτς, που σκόραρε. Αντί να πανηγυρίσει, σήκωσε τα χέρια στον ουρανό. Του πήρε μερικά δευτερόλεπτα, ώσπου να αντιληφθεί πως έπρεπε να χαρεί το γκολ του συμπαίκτη του. Ή, έστω, να προσποιηθεί ότι το χάρηκε μπροστά στο κοινό της «Juventus Arena». Το μαρτύριό του συνεχίστηκε και την περασμένη αγωνιστική, στην Πάρμα.
«Μανούλα» στην επικοινωνία, ο Ρονάλντο θέλησε να δείξει στους νέους του πιστούς πως κάνει ό,τι μπορεί για να έρθει το γκολ που δεν ερχόταν. Αρνήθηκε να ακολουθήσει την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας στο Nations League, ώστε να μη χάσει προπονήσεις με τη Γιουβέντους, ενώ φρόντισε να ανεβάσει στο Ιντερνετ (δια της συντρόφου του, Χεορχίνα Ροντρίγκεθ) μια φωτογραφία – πειστήριο ότι λιώνει στο γυμναστήριο, ακόμη και στα ρεπό του. Σε λιγότερο από μία ώρα ξεπέρασε τα δύο εκατομμύρια likes. Τα δυο του γκολ ήρθαν τη στιγμή που η υπομονή όλων στέρευε. Και τρεις μέρες προτού επιστρέψει στην Ισπανία για να αντιμετωπίσει τη Βαλένθια στο Champions League.
Αργά ή γρήγορα, θα σκόραρε. Είναι η δουλειά που ξέρει να κάνει καλύτερα από κάθε άλλον σύγχρονο ποδοσφαιριστή. Το πραγματικό ερώτημα είναι, το αν στην Ιταλία θα εξακολουθήσει να «πυροβολεί» με την ίδια ευχέρεια που τον διέκρινε στα εννέα χρόνια του στην Ισπανία (450 γκολ σε 438 παιχνίδια). Στο Καμπιονάτο οι αμυντικοί είναι «σκυλιά του πολέμου», εκπαιδευμένοι να βγαίνουν πρώτοι στην μπάλα, και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν αθέμιτα μέσα για να σταματήσουν τον αντίπαλο. Μπροστά τους, οι συνάδελφοί τους στις μικρομεσαίες ισπανικές ομάδες είναι… πρόσκοποι.
Ενα άλλο ζήτημα είναι το πώς ο Κριστιάνο θα ταιριάξει στην τακτική του Μάσιμο Αλέγκρι. Στη Ρεάλ Μαδρίτης, ο παρτενέρ του στην επίθεση (συνήθως ο Καρίμ Μπενζεμά) και τρεις εξαιρετικοί πασαδόροι (Κρόος, Μόντριτς, Ισκο) δούλευαν γι’ αυτόν. Στη Γιουβέντους, μέχρι χθες, η τροφοδοσία του Πορτογάλου ήταν προβληματική. Οχι μόνον επειδή ο Μάντζουκιτς ή ο Κουαδράδο δεν δείχνουν πρόθυμοι να «θυσιαστούν» στο βωμό της δόξας του Ρονάλντο, αλλά και γιατί ο ίδιος ο προπονητής δηλώνει υπέρ της ισότιμης συνεργασίας των παικτών του.
Αυτό, βεβαίως, είναι πολύ πιθανό ν’ αλλάξει. Η Γιουβέντους δέχτηκε να καταβάλλει στον «CR7» σχεδόν τα τριπλάσια χρήματα (600.000 ευρώ την εβδομάδα, σύμφωνα με την Gazzetta dello Sport) από ‘κείνα που εισπράττει ο δεύτερος πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της Serie A (Γκονζάλο Ιγκουαΐν), κυρίως επειδή αναζητούσε έναν σούπερ-σταρ που θα απογειώσει το μάρκετινγκ του συλλόγου. Περιμένει, λοιπόν, από τον κόουτς Αλέγκρι να σκηνοθετήσει θριάμβους για τον μεγάλο της πρωταγωνιστή – όχι, απλώς, να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα νικά.
Τα τρόπαια τα κατακτούν οι ομάδες. Την αγορά, οι «ήρωες». Ο Αλέγκρι μόλις μπήκε στο κλαμπ των προπονητών που, για να επιβιώσουν, πρέπει να ισορροπήσουν σ’ αυτή την αντίφαση. Το πιο δύσκολο μέρος της δουλειάς του θα είναι να κρατήσει χαρούμενο αυτόν τον απίθανο τύπο, που έπειτα από 579 γκολ πανηγύρισε αυτό με τη Σασουόλο σαν να ήταν το πρώτο του.