Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα έχει στραφεί στην προσπάθεια εντοπισμού στη φύση ή εργαστηριακής δημιουργίας, βακτηρίων και ενζύμων που έχουν την ικανότητα να διασπούν γρήγορα πλαστικές ύλες. Ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο έχουν ανακοινώσει την ανακάλυψη ή την ανάπτυξη τέτοιων μικροοργανισμών, με στόχο τον περιορισμό της μόλυνσης του περιβάλλοντος από τις γιγάντιες ποσότητες πλαστικών που καταλήγουν στις χωματερές και στις θάλασσες.
Ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Μακ Γκίχαν, διευθυντή του Κέντρου Καινοτομίας Ενζύμων (CEI) του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, δημιούργησε στο εργαστήριο ένα σούπερ ένζυμο που διασπά πλαστικά μπουκάλια έξι φορές ταχύτερα από οποιοδήποτε άλλο ένζυμο ή βακτήριο έχει ανακαλυφθεί ή κατασκευαστεί.
Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, οι ερευνητές δημιούργησαν το σούπερ ένζυμο συνδυάζοντας τις δυνατότητες δύο ενζύμων που διαθέτει ένα μικρό έντομο, το οποίο πριν από τέσσερα έτη εντοπίσθηκε σε μια χωματερή στην Ιαπωνία. Το έντομο αυτό αποδείχθηκε ότι εξελίχθηκε με τρόπο τέτοιο, ώστε να επιβιώνει καταναλώνοντας πλαστικές ύλες. Η ερευνητική ομάδα είχε αρχικά επικεντρώσει την προσοχή της στο ένα από τα δύο ένζυμα, δημιουργώντας πριν από δύο χρόνια μια γενετικά τροποποιημένη εκδοχή του. Το τροποποιημένο ένζυμο μπορούσε να διασπά πλαστικές ύλες σε διάστημα λίγων ημερών. Ομως στη συνέχεια οι ερευνητές αποφάσισαν να πειραματιστούν και με το δεύτερο ένζυμο.
«Οταν ενώσαμε τα δύο ένζυμα, έγινε κάτι που πραγματικά δεν περιμέναμε, υπήρξε δραματική αύξηση της δραστηριότητας διάσπασης των πλαστικών. Πρόκειται για μια πολύ ενθαρρυντική εξέλιξη στην προσπάθεια δημιουργίας οργανισμών διάσπασης πλαστικών υλών. Είναι επίσης ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πώς μπορεί να προκύψει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα όταν μαθαίνουμε κάτι από τη φύση και το φέρνουμε στο εργαστήριο, για να δούμε τι άλλο μπορεί να προκύψει» αναφέρει ο καθηγητής Μακ Γκίχαν, που με τους συνεργάτες του συνεχίζουν τα πειράματα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια καλύτερη εκδοχή του ενζύμου που θα διασπά ακόμη ταχύτερα τα πλαστικά.
Εκτιμούν ότι το ένζυμο που ανέπτυξαν θα μπορεί να παραχθεί μαζικά και να χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό των πλαστικών μπουκαλιών εντός των επόμενων δύο ετών. Πιστεύουν επίσης ότι αν χρησιμοποιήσουν το ένζυμο που δημιούργησαν με ένζυμα που διασπούν το βαμβάκι, θα μπορεί να αναπτυχθεί ένα νέο είδος υφάσματος, το οποίο θα μπορεί να ανακυκλωθεί. Σήμερα εκατομμύρια τόνοι βαμβακερών ρούχων είτε πετιούνται στα σκουπίδια είτε αποτεφρώνονται, μολύνοντας το περιβάλλον.