Μια έκθεση αφιερωμένη σε έναν από τους πιο σημαντικούς φωτογράφους του περασμένου αιώνα άνοιξε το Σάββατο τις πύλες της στην Παβία της Ιταλίας, μια έκθεση αναδρομική, αφιερωμένη στον Ρομπέρ Ντουανό, τον άνθρωπο που απαθανάτισε ένα Παρίσι που πλέον έχει εξαφανιστεί, εκείνη την πόλη που κατάφερε να μετατρέψει μέσω του φωτογραφικού του φακού σε ένα ιδανικό σκηνικό για τις όποιες ανθρώπινες συνθέσεις του.
«Τα θαύματα της καθημερινής ζωής είναι τόσο συναρπαστικά… ακόμη και ο καλύτερος σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να συμπεριλάβει στα κάδρα του τη γοητεία του απρόσμενου που συναντά κανείς στον δρόμο. Δεν φωτογραφίζω τη ζωή όπως είναι» – είχε γράψει πριν από χρόνια ο Ρομπέρ Ντουανό, αποκαλύπτοντας το νόημα της εξαιρετικής δουλειάς του – «αλλά όπως θα ήθελα να είναι».
Όλοι όσοι βρεθούν στην Παβία και συγκεκριμένα στο Spazio per le Arti Contemporanee del Broletto έως και τις 28 Ιανουαρίου του 2018 θα έχουν τη δυνατότητα να δουν και να θαυμάσουν από κοντά 70 φωτογραφίες του Ντουανό και να πραγματοποιήσουν έναν νοερό περίπατο μαζί του στους κήπους και τα πάρκα της γαλλικής πρωτεύουσας, κατά μήκος του Σηκουάνα, στους δρόμους του κέντρου και τις λεωφόρους της περιφέρειας, στα bistrot και στις πάμπολλες αίθουσες τέχνης.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια μοναδική ευκαιρία να καταδυθεί κανείς στον κόσμο του γάλλου δημιουργού που γεννήθηκε το 1912 στο Ζεντιγί και μεγαλώνοντας αντιλήφθηκε πολύ γρήγορα πως αυτό που ήθελε να κάνει περισσότερο στη ζωή του ήταν να απαθανατίζει τις γυναίκες και τους άνδρες και τα μικρά παιδιά αλλά και τα ζώα καθώς και πολλές προσωπικότητες που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα στη Γαλλία αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.
«Τα αδέλφια, οδός du Docteur Lecène» – 1934
«Αυτό που μετέδωσε στις επόμενες γενιές ο Ντουανό είναι η εικόνα του πιο αληθινού Παρισιού, που έχει, πλέον, εξαφανιστεί και υπάρχει μόνον στο συλλογικό φαντασιακό» – επισημαίνεται στον κατάλογο της έκθεσης. Το Παρίσι «των μπιστρό, των κλοσάρ, των παλαιών επαγγελμάτων, των αγορών του Les Halles, των υπαρξιακών καφέ του Saint Germain des Prés, σημείων συνάντησης για διανοούμενους, καλλιτέχνες, μουσικούς, ηθοποιούς και ποιητές, όπως ο Ζακ Πρεβέρ, με τον οποίο (ο Ντουανό) μοιράστηκε μέχρι τον θάνατό του μια αδελφική φιλία».
«Το (στημένο) φιλί μπροστά στο δημαρχείο» – 1950
Μεταξύ των πολλών φωτογραφιών που εκτίθενται στην Παβία ξεχωρίζει το πιο διάσημο από τα έργα του, το περίφημο «Φιλί μπροστά στο Δημαρχείο». Το 1950, ο Ντουανό τράβηξε την πιο διάσημη φωτογραφία του για το περιοδικό «Life». Πρόκειται μια από τις πιο γνωστές εικόνες του 20ού αιώνα στην οποία απεικονίζεται ο περιπαθής εναγκαλισμός ενός νεαρού ζευγαριού. Η ταυτότητα των δύο εραστών θα παρέμενε μυστήριο για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Αλλά το καλοκαίρι του 1993, ο Ντουανό, αυτός ο λάτρης των «θαυμάτων της καθημερινής ζωής», αναγκάστηκε να αποκαλύψει ότι το ζευγάρι ήταν η 20χρονη τότε Φρανσουά Μπορνέ και ο 23χρονος Ζακ Καρτό, φιλόδοξοι ηθοποιοί, και η φωτογραφία στημένη.
«Ένας σκύλος στη γέφυρα των Τεχνών» – 1953
«Αυτό που επεδίωκα να δείξω ήταν ένας κόσμος στον οποίο θα αισθανόμουν καλά, όπου οι άνθρωποι θα ήταν ευγενικοί, όπου θα έβρισκα την τρυφερότητα που ήλπιζα ότι θα λάβω. Οι φωτογραφίες μου ήταν αποδείξεις πως αυτός ο κόσμος μπορεί να υπάρξει», είχε πει ο Ντουανό.
«Μαθητές σε τιμωρία» – 1956
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, έφηβος ακόμη, ξεκίνησε δειλά τη σχέση του με τη φωτογραφία ενώ εργαζόταν σε ένα στούντιο γραφικών τεχνών. Το 1931 έκανε το καθοριστικό βήμα για την καριέρα του όταν, ως μαθητής του πολυσχιδούς καλλιτέχνη Αντρέ Βινιό, αγόρασε μια μικρή, ελαφριά φωτογραφική μηχανή και άρχισε να περιφέρεται στους δρόμους της πόλης. Λίγα χρόνια μετά διορίστηκε υπεύθυνος φωτογραφικής καμπάνιας στο εργοστάσιο αυτοκινήτων της Ρενό όπου ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
«Πάμπλο Πικάσο» – 1952→