Στη νέα ταινία «Τζούντι» η ερμηνεία της Ρενέ Ζελβέγκερ είναι καθηλωτική καθώς μεταμορφώνεται σε Τζούντι Γκάρλαντ εισδύοντας κυριολεκτικά στην προσωπικότητα της τραγικής σταρ. Σε σενάριο που υπογράφει ο Τομ Εντς (γνωστός από το «The Crown») και σκηνοθετημένη από τον βρετανό σκηνοθέτη Ρούπερτ Γκουλντ, η ταινία μάς μεταφέρει λίγο πριν από τον θάνατό της το 1969, όταν η 46χρονη Τζούντι Γκάρλαντ, κατεστραμμένη οικονομικά, απελπισμένη, μακριά από τα παιδιά της, βρέθηκε στο Λονδίνο για μια σειρά παραστάσεων στο night club «Talk of the Town».
Η θρυλική τραγουδίστρια και ηθοποιός απεικονίζεται να μεθάει και να πίνει χάπια, να παντρεύεται τον Μίκι Ντιν, πέμπτο σύζυγο της ζωής της τρεις μήνες πριν από τον θάνατό της, να κάνει παρέα με ομοφυλόφιλους, μερικές φορές να ενθουσιάζει το ακροατήριό της και άλλες φορές να υφίσταται το γιουχάισμα του κοινού.
Δεν είναι μόνο το κατάλληλο μακιγιάζ, οι προσθετικές και οι φακοί επαφής που βοήθησαν τη Ζελβέγκερ να μεταμορφωθεί σε Τζούντι Γκάρλαντ, είναι και εκείνος ο σπασμωδικός, αυθάδης, αλλά και αλαζονικός τρόπος με τον οποίο κινείται και πιάνει το μικρόφωνο όταν παραείναι μεθυσμένη για να τραγουδήσει, που την κάνει απόλυτα πειστική. (Δείτε το trailer της ταινίας στο τέλος του κειμένου.)
Τραγουδάει εξάλλου live! Και το κάνει επώδυνα πειστικά, γράφει η Μπάρμπαρα Ελεν στον Guardian, πράγμα που έχει δημιουργήσει μεγάλο θόρυβο γύρω από την πιθανότητα να βραβευθεί για την ερμηνεία της: «Χορεύοντας, τραγουδώντας και καταρρέοντας, η Ζελβέγκερ ερμηνεύει συναρπαστικά τον ρόλο μιας σταρ λίγο πριν από το σωματικό και ψυχολογικό τέλος της» γράφει το περιοδικό Variety.
Στο πρόσφατο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τορόντο, εξάλλου, ήταν τόσο παρατεταμένο το χειροκρότημα και τόσο θερμή η υποδοχή που επιφύλαξε το κοινό στην ηθοποιό, ώστε η Ρενέ Ζελβέγκερ αναγκάστηκε να ζητήσει να σταματήσουν γιατί το μακιγιάζ έλιωνε στο πρόσωπό της από τα δάκρυα. Μάλιστα μια δημοσιογράφος που παρακολουθεί εδώ και 15 χρόνια το φεστιβάλ έγραψε στο Twitter ότι δεν είχε δει ποτέ προηγουμένως κάτι παρόμοιο.
Η βραβευμένη με Οσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου το 2003 για την ερμηνεία της στο δράμα «Επιστροφή στο Cold Mountain», με τρεις Χρυσές Σφαίρες, με τρία βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών και με ένα βραβείο BAFTA ηθοποιός έχει στο βιογραφικό της μεγάλη γκάμα ρόλων, όμως τίποτα στη μέχρι τώρα καριέρα της δεν μοιάζει με τον ρόλο της Τζούντι: μια μελέτη για την καταστροφή ενός ανθρώπου από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Πράγματι, λίγους μήνες μετά τις ημέρες στις οποίες αναφέρεται η ταινία, η Γκάρλαντ βρέθηκε νεκρή από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών στο διαμέρισμα που είχε νοικιάσει στη συνοικία Μπελγκράβια του Λονδίνου.
Η Λίζα Μινέλι, κόρη της Τζούντι Γκάρλαντ, δεν ενέκρινε ποτέ την ταινία: «Δεν έχω γνωρίσει, ή μιλήσει ποτέ σε καμία Ρενέ Ζελβέγκερ. Δεν τη γνωρίζω. Δεν ξέρω τίποτα και ό,τι άλλο διαβάσετε θα είναι ψέμα – με ψι κεφαλαίο! Δεν έχω ποτέ εγκρίνει κανένα τέτοιο project!» έγραψε στον λογαριασμό της στο Facebook. Μήπως γιατί δεν είχε δει την ταινία, μήπως γιατί της είναι οδυνηρό οτιδήποτε δημοσιεύεται σε σχέση με τη μητέρα της;
«Δεν μπορώ να πω τίποτα, δεν ξέρω» απαντάει η Ζελβέγκερ. «Μακάρι να ήταν εδώ για να το κουβεντιάσουμε». Μιλώντας για εκείνη είναι, εξάλλου, σαφές ότι έκανε τα πάντα για να αποφύγει μια παρωδία ή μια καρικατούρα της Γκάρλαντ. «Είναι τόσο μυθική. Αλλά υπάρχουν και πολλά για την ανθρώπινη υπόστασή της. Θέλει κανείς να τη δει όσο μεγάλη ήταν, αλλά και να δείξει τη γυναίκα. Την ευφυΐα της, την αποφασιστικότητα, την επιμονή, την ελπίδα. Ποτέ δεν παραιτήθηκε από όλα αυτά, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις».
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ρενέ Ζελβέγκερ συζητήθηκε δημόσια. Η ηθοποιός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Oστιν του Τέξας (από νορβηγίδα μητέρα και ελβετό πατέρα), έγινε έξαλλη με τα μέσα ενημέρωσης, παραδοσιακά και ηλεκτρονικά, και τη συζήτηση για τις αλλαγές στο πρόσωπό της, που ξέσπασε (και κρατάει ακόμα) μετά την εμφάνισή της στην 21η Απονομή Βραβείων στις Γυναίκες του Hollywood το 2014 που διοργάνωσε το περιοδικό Elle.
Απάντησε αμέσως με ένα θυμωμένο άρθρο στην Huffington Post, που υπογράφει η ίδια, δηλώνοντας ότι δεν έχει κάνει καμία πλαστική χειρουργική επέμβαση, προσθέτοντας: «Δεν γράφω σήμερα επειδή δέχθηκα bullying ή επειδή η αξία της δουλειάς μου αμφισβητήθηκε […] Δεν γράφω σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απωθητική υπόδειξη ότι η αξία ενός προσώπου και η επαγγελματική του συνεισφορά μειώνονται κάπως όταν υποκύπτει στις κοινωνικές πιέσεις για την εμφάνισή του […] Δεν γράφω γιατί πιστεύω ότι είναι δικαίωμα του καθενός να αποφασίζει για το σώμα του για οποιοδήποτε λόγο χωρίς κριτική. Γράφω επειδή, για να είμαι δίκαιη με τον εαυτό μου, πρέπει να μιλήσω για κάποιες αλήθειες της ζωής μου και γιατί το να γίνομαι μάρτυρας μιας μετατροπής του “σανού” των ταμπλόιντ από εικασία σε αλήθεια, είναι κάτι πολύ ανησυχητικό» ενώ τόνισε επίσης πως οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να ασχολούνται με πολύ πιο σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.
Προηγουμένως είχε εξαφανιστεί εντελώς από τη δημοσιότητα, απουσιάζοντας και από το σινεμά έξι χρόνια. Και όταν επέστρεψε, κοινό και κριτικοί που δεν αντέχουν να βλέπουν μια γυναίκα να μεγαλώνει και να αλλάζει, είδαν ένα πρόσωπο που δεν έμοιαζε με το πρότυπο που είχαν στο μυαλό τους για εκείνη: «Είχα ανάγκη να φροντίσω τον εαυτό μου», λέει, αποδίδοντας την απουσία της περισσότερο στην «πλήξη» που της προκαλούσαν ο εαυτός της και οι ρόλοι που αναμασούσε, «είχα ανάγκη να συλλέξω νέες εμπειρίες γιατί η πηγή είχε στερέψει» λέει, χωρίς να αποκαλύπτει πολλά για εκείνη την περίοδο: «Νομίζω ότι λίγο μυστήριο δεν έβλαψε ποτέ κανένα κορίτσι» λέει. Η Ζελβέγκερ έχει επίσης προφυλάξει πολύ καλά από τον φακό της δημοσιότητας τις σχέσεις της, μεταξύ άλλων με τους Τζιμ Κάρεϊ, Τζακ Γουάιτ, Μπράντλεϊ Κούπερ, αλλά και τον σύντομο γάμο της με τον Κένι Τσέσνεϊ.
Το όνομά της αναμείχθηκε και στην υπόθεση #MeToo όταν, στο πλαίσιο μιας δικαστικής έρευνας, η ηθοποιός Μελίσα Σεϊτζμίλερ ισχυρίστηκε πως ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν τής καυχήθηκε ότι είχε κάνει σεξ τόσο με τη Σαρλίζ Θερόν όσο και με τη Ρενέ Ζελβέγκερ με αντάλλαγμα ρόλους σε μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές όπως το «Σικάγο» και το «Cold Mountain». Η απάντησή της ήταν άμεση και ξεκάθαρη: «Αν το είπε αυτό ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, είναι γεμάτος σκ@τά».
Η Ζελβέγκερ δηλώνει φεμινίστρια, θαυμάζει τις γυναίκες που προχώρησαν σε αποκαλύψεις, και αισιοδοξεί ότι το #MeToo μπορεί να επιφέρει αλλαγές στο Χόλιγουντ. Δεν διστάζει, εξάλλου, να καταφερθεί κατά του Ντόναλντ Τραμπ όταν η δημοσιογράφος του Guardian της θυμίζει το ρατσιστικό ξέσπασμα του αμερικανού προέδρου κατά τεσσάρων γυναικών μελών του Κογκρέσου, δηλώνοντας την ανησυχία της: «Είναι πολύ ανησυχητικό» λέει. «Και είναι ανησυχητικό που πολλοί λαοί δεν ανησυχούν όσο θα έπρεπε».
H εμφάνιση της Ρενέ Ζελβέγκερ στην 21η Απονομή Βραβείων στις Γυναίκες του Hollywood το 2014 προκάλεσε συζητήσεις
Δεν διστάζει, τέλος, να παραδεχτεί ότι έπασχε από το «σύνδρομο του απατεώνα» (impostor syndrome), ιδιαίτερα συχνό ανάμεσα σε φιλόδοξες γυναίκες με υψηλή ευφυΐα, που αδυνατούν να εσωτερικεύσουν τα επιτεύγματά τους και διακατέχονται από τον επίμονο φόβο ότι θα θεωρηθούν «απάτη». Κατάφερε όμως να το τιθασεύσει: «Οχι, όμως, τόσο ώστε να τα θεωρώ όλα δεδομένα» λέει.
Ο φόβος της σκηνής, εξάλλου, που κατέτρωγε την Τζούντι Γκάρλαντ όσο ζούσε, κατακλύζει και την ίδια. Είναι άραγε η σκοτεινή πλευρά της δημιουργικότητας; Εχει σχέση με έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό της; «Υποθέτω πως ναι, αλλά είναι και κάτι πιο περίπλοκο που έχει να κάνει με την παρουσία του κοινού» απαντάει, «όταν διαφαίνεται μια πιθανή δημόσια ταπείνωση. Θέλεις απλά να προστατεύσεις τον εαυτό σου»…