Η Πορτογαλία υπήρξε «φορολογικός παράδεισος» από το 2009 λόγω συγκεκριμένων διευκολύνσεων προς αλλοδαπούς –«μη συνήθεις κατοίκους», κατά την επίσημη ορολογία-, οι οποίες επέτρεψαν και σε συνταξιούχους υπηκόους άλλων χωρών να «μεταναστεύσουν» εκεί ως απόμαχοι της εργασίας χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση.
Αυτή η φορολογική ασυλία των ξένων συνταξιούχων μαγνήτισε περί τους 30.000 Ευρωπαίους (κυρίως Βρετανούς, Γάλλους, Σκανδιναβούς, Βέλγους και Ιταλούς) οι οποίοι τελικά εγκαταστάθηκαν στο πορτογαλικό έδαφος. Τώρα όμως το πάρτι των αλλοδαπών γερόντων τελειώνει, διότι η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Αντόνιο Κόστα αποφάσισε να εισαγάγει φόρο στις συντάξεις τους. Πρόκειται λοιπόν για φόρο που θα επηρεάσει δεκάδες χιλιάδες άτομα, μη Πορτογάλους.
Η πορτογαλική κυβέρνηση θα εισαγάγει ενιαίο φορολογικό συντελεστή για το εισόδημα των αλλοδαπών συνταξιούχων, τερματίζοντας ένα καθεστώς που θεσπίστηκε το 2013 και εξασφάλιζε απαλλαγή από φοροεισφορές για περίοδο δέκα ετών. Εκείνη η ρύθμιση προέκυψε από την οικονομική κρίση του 2008 και από την ανάγκη στήριξης της αποδυναμωμένης κτηματαγοράς.
Ο κατ’ αποκοπήν φόρος 10% δεν θα έχει αναδρομική ισχύ, αλλά θα αφορά όλους τους ξένους συνταξιούχους από εδώ και στο εξής (σημείο φορολογικής εκκίνησης ορίστηκε ο περασμένος Δεκέμβριος). Ωστόσο οι «φορολογικοί παράδεισοι» συνταξιούχων δεν θα σβηστούν και από τον χάρτη.
Οι συνταξιούχοι του πλούσιου ευρωπαϊκού Βορρά, με τις καλές συντάξεις, μπορεί να διαλέξουν κατοικία για τα «ήσυχα γεράματα» σε κάποιαν άλλη χώρα με φορολογικό σκόντο: η Ιταλία είναι υποψήφια, γράφει η Repubblica, αφού το προσφερόμενο για μετεγκατάσταση κίνητρο είναι ο συντελεστής φορολογίας 7%, υπό την προϋπόθεση της διαμονής σε κωμόπολη με πληθυσμό μικρότερο από 20.000 κατοίκους και μάλιστα σε κάποια από τις περιφέρειες του «παρακατιανού» Νότου (ωστόσο τα ταξίδια στο Μιλάνο θα… επιτρέπονται).
Αλλες χώρες που σίγουρα θα φιλοδοξήσουν να αποσπάσουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες από την άστοργη αγκαλιά της Πορτογαλίας είναι η Κύπρος και η Βουλγαρία (με φορολογικό συντελεστή 5%), αλλά και ορισμένες αφρικανικές, όπως η Τυνησία και το Μαρόκο, εφ’ όσον φυσικά οι συνταξιούχοι εκτιμήσουν ότι οι τοπικές ιδιαιτερότητες και η γεωπολιτική κατάσταση δεν θα τις επηρεάσουν.