Αρχαιολόγοι στο Ισραήλ, σε ανασκαφές στα ερείπια ενός αρχαίου παλατιού στην περιοχή Aρμον Xάνατζιβ της Ιερουσαλήμ, ανακάλυψαν μια τουαλέτα. Το παλάτι ανακαλύφθηκε πριν από ένα χρόνο και χρονολογείται στον 7o π.Χ. αιώνα.
«Η ύπαρξη μιας ιδιωτικής τουαλέτας στην αρχαιότητα ήταν κάτι πολύ σπάνιο και έχουν ανακαλυφθεί ελάχιστες, οι περισσότερες στην περιοχή όπου δημιουργήθηκαν οι πρώτοι οικισμοί στην Ιερουσαλήμ. Μόνο οι πλούσιοι είχαν δυνατότητα να διαθέτουν τουαλέτα στα σπίτια τους και αργότερα οι ραβίνοι έλεγαν ότι ένα κριτήριο που δείχνει την οικονομική κατάσταση ενός ανθρώπου είναι αν έχει τουαλέτα κοντά στο τραπέζι όπου τρώει» αναφέρει ο Γιάακοβ Μπίλινγκ, επικεφαλής της ανασκαφής που διεξάγεται για λογαριασμό της Ισραηλινής Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων.
Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το περιοδικό Smithsonian, η ανασκαφή αποκάλυψε ολόκληρο το ξεχωριστό δωμάτιο της τουαλέτας με τη λεκάνη και τη σηπτική δεξαμενή λυμάτων. Ο χώρος είχε διαστάσεις 1,5 x 2 μέτρα. Μέσα σε αυτόν υπήρχαν 30-40 μπολ, τα οποία οι αρχαιολόγοι εικάζουν ότι διέθεταν λιβάνι και αρωματικά έλαια, που λειτουργούσαν όπως τα σημερινά αποσμητικά για να καλύπτονται οι δυσάρεστες οσμές. Δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί αν η τουαλέτα κατασκευάστηκε από τα ίδια δομικά υλικά με το υπόλοιπο κτίσμα ή αν χρησιμοποιήθηκαν καλύτερης ποιότητας υλικά.
Από τη Μεσοποταμία, στη μινωική Κρήτη
Πριν από την εφεύρεση της τουαλέτας με χρήση τρεχούμενου νερού το 1596, που άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως έπειτα από δύο αιώνες, είχαν δημιουργηθεί διαφόρων ειδών τεχνολογίες και συστήματα για να κάνει κάποιος τη φυσική του ανάγκη. Οι χώροι που φιλοξενούσαν αυτά τα συστήματα ήταν κατά βάση κοινόχρηστοι. Οι πρώτες απλοϊκές μορφές τουαλέτας εμφανίστηκαν την 4η χιλιετία π.Χ. στη Μεσοποταμία. Χίλια χρόνια μετά, ο Μινωικός πολιτισμός ανέπτυξε το πρώτο γνωστό αποχετευτικό σύστημα, αλλά ήταν προνόμιο μόνο των πλούσιων Μινωιτών. Αργότερα στην Αρχαία Ελλάδα και μετά στη Ρώμη χτίστηκαν δημόσιες τουαλέτες που ήταν συνδεδεμένες με αποχετευτικό σύστημα.
Η τουαλέτα που ανακαλύφθηκε δεν ήταν συνδεδεμένη με κάποιο αποχετευτικό σύστημα και έτσι οι υπηρέτες του παλατιού θα ήταν εκείνοι που την καθάριζαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Στη σηπτική δεξαμενή, εκτός από ανθρώπινα απόβλητα, εντοπίστηκαν οστά ζώων και κεραμικά αντικείμενα, η μελέτη των οποίων μπορεί να αποκαλύψει ενδιαφέροντα στοιχεία για τις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων του παλατιού, αλλά πιθανώς και των κατοίκων πόλης.