Ποια είναι, αλήθεια, τα… γήινα πάθη που τραβάνε οι ηθοποιοί που υποδύονται τον Ιησού; Δεν είναι λίγα τα βάσανά τους. Ιδίως στα γυρίσματα της Σταύρωσης, όπου κανένα ειδικό εφέ και κανείς ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν μπορούν να τους διασφαλίσουν από διάφορα ατυχήματα. Να τους φύγει, για παράδειγμα, ο βαρύς σταυρός που κουβαλούν ανεβαίνοντας στον Γολογοθά, με αποτέλεσμα να υποστούν εξάρθρωση του ώμου.
Συνέβη, το υπέστη, και δεν ήταν το μοναδικό, ο Τζέιμς Καβίζιελ στα «Πάθη του Χριστού» (2004, σκην. Μελ Γκίμπσον). Σε μια συνέντευξή του στο Newsweek, αποκάλυψε ότι στην ίδια σκηνή μαστιγώθηκε δύο φορές κατά λάθος, με αποτέλεσμα να κουβαλά για καιρό μια μεγάλη ουλή στην πλάτη. Τα πάθη του Χριστού, όμως, τα βίωσε πάνω στο σταυρό. Τα επίπονα γυρίσματα (καταχείμωνο, σε ανοιχτό τοπίο και όχι στη… θαλπωρή ενός στούντιο), είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί υποθερμία, βάζοντας σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία του.
Ο Τεντ Νίλι, από την άλλη, που υποδύθηκε τον Ιησού στο -θεατρικής καταγωγής- μιούζικαλ «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Αστρο» (1973), απέφυγε στο τσακ τα χειρότερα. Στη διάρκεια των γυρισμάτων της Σταύρωσης ο κομπάρσος που υποδυόταν το Ρωμαίο στρατιώτη, προσποιούμενος ότι μπήγει το καρφί στο χέρι του Εσταυρωμένου… παραλίγο να το κάνει στα αλήθεια. Το δυστύχημα αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή χάρη στις φωνές που έβαλε ο σκηνοθέτης Νόρμαν Τζιούισον, όταν κατάλαβε τι πήγαινε να συμβεί.
Λιγότερους, αλλά διόλου αμελητέους μπελάδες είχε ο Τζέφρι Χάντερ στο επικό «Ο Βασιλεύς των Βασιλέων» (1961, σκην. Νίκολας Ρέι). Αυτός δεν κινδύνεψε να χάσει το χέρι του, δεν μαστιγώθηκε πραγματικά, ούτε έπαθε υποθερμία. Χρειάστηκε, εντούτοις, να κάνει ριζική αποτρίχωση στο στήθος και να ξαναγυρίσουν από την αρχή την σκηνή της Σταύρωσης. Αιτία; Οι θεατές στις δοκιμαστικές προβολές διαμαρτύρονταν, επειδή ο Χριστός εμφανιζόταν στην οθόνη με τριχωτό στήθος.
Από τη δική του πλευρά, ο Μαξ Φον Σίντοφ, που υποδύθηκε τον Θεάνθρωπο στην «Ωραιότερη ιστορία του Κόσμου» (1965, σκην. Τζορτζ Στίβενς), αποκάλυψε σε μια συνέντευξη το δικό του, ιδιαίτερο βάσανο εξαιτίας του ρόλου. Και αυτό δεν ήταν άλλο από τις προσδοκίες-απαιτήσεις που είχαν τα μέλη του συνεργείου να διατηρεί τον κινηματογραφικό του χαρακτήρα, ακόμα και στα διαλείμματα. Δεν μπορούσε να ανάψει τσιγάρο, δεν ένιωθε άνετα να πιει ένα ποτό και του ήταν αδύνατον να φέρεται τρυφερά στη γυναίκα του, όταν τον επισκεπτόταν στο πλατό.