Ο ένας το έπαιζε αφεντικό που μετά βίας ανεχόταν τον κολλητό του, αλλά τον υπέμενε γιατί μόνο έτσι μπορούσε να νιώθει ανώτερος. Ο άλλος ήταν ένας αφελής που στηριζόταν στο φίλο του, άσχετα αν αυτός το άξιζε ή όχι. Ο Όλιβερ Χάρντι και ο Σταν Λόρελ, πιο γνωστοί ως Χοντρός-Λιγνός, αποτελούν ένα από τα διασημότερα ζευγάρια της οθόνης, έχοντας εμφανιστεί μαζί σε 72 μικρού μήκους και 23 μεγάλου μήκους κωμωδίες. Οι δύο πρωταγωνιστές υποδύθηκαν τα πάντα στις ταινίες τους -ακόμα και τα παιδιά τους («Kουτσούβελα», 1930), ή τις συζύγους ο ένας του άλλου («Δύο φορές δύο», 1933) χάρη στο τρικ της διπλοτυπίας. Επιστέγασμα αυτών των μεταμορφώσεων αποτελεί μια κωμωδία στην οποία ο Χοντρός έγινε -κυριολεκτικά- Λιγνός, και τούμπαλιν.
Η αμοιβαία αλλαγή ρόλων συνέβη στο «Δεσμοί αίματος» (1935), που είναι η τελευταία ταινία τους μικρού μήκους, πριν συνεχίσουν με κωμωδίες μεγάλου μήκους. Σε αυτήν, ο Χοντρός οδηγείται στο νοσοκομείο έχοντας δεχτεί επίθεση με τηγάνι από την οργισμένη γυναίκα του. Εκεί, ο γιατρός ζητά να γίνει επειγόντως μετάγγιση αίματος στον τραυματία, με τον Λιγνό να προθυμοποιείται να δώσει το δικό του. Κάτι, όμως, πάει στραβά στη διαδικασία και… ανταλλάσσουν το αίμα τους. Το αποτέλεσμα είναι να μεταμορφωθούν, παίρνοντας ο καθένας την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του άλλου.
Το απολαυστικό εύρημα οφειλόταν στον Σταν Λόρελ, με τον Ολιβερ Χάρντι να ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό στην ιδέα. Στο φινάλε της ταινίας ο Χοντρός μιμείται το αμήχανο ξύσιμο της κεφαλής που χαρακτηρίζει τον Λιγνό, ξεσπώντας στο χαρακτηριστικό του κλάμα. Ο δε Λιγνός παίζει με τη γραβάτα του, α λα Χοντρός, λέγοντας (ντουμπλαρισμένος από τη φωνή του συμπρωταγωνιστή του) την πιο χαρακτηριστική του φράση: «Να ένα ακόμα ωραίο χάος που με έχεις μπλέξει!».