«Οι λέξεις
δεν τον αγαπούσαν απόψε.
Έβγαιναν, και μόλις τις έβλεπε,
τρέχανε χαχανίζοντας
και κρυβόντουσαν. Αυτός όμως δεν είχε
καμία όρεξη για παιχνίδια».
Τα ποιήματα του ηθοποιού και ζωγράφου Δημήτρη Σταμούλη, που κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ποταμός», θυμίζουν γιαπωνέζικα χάι-κου. «Ποιός είπε ότι η νύχτα είναι μαύρη;» ρωτά ο τίτλος της ποιητικής συλλογής, με στίχους που ταξιδεύουν στον χαμένο (δια παντός) παράδεισο της παιδικής ηλικίας και λέξεις που αναβλύζουν από μια ενήλικη (πλέον) ζωή. Σε κερδίζουν με την εκφραστική τους λιτότητα και όσα κρύβονται πίσω και ανάμεσα στις λέξεις: «Το παγκάκι που γνωρίστηκαν ξηλώθηκε. Ο έρωτάς τους είχε ήδη ξηλωθεί ένα χρόνο πριν». Και κάπου αλλού: «-Φύγε, φύγε απ' αυτόν τον έρωτα. Τίποτα αυτός. -Φύγε, φύγε σου λέω. Χαμπάρι αυτός. Εκανε ότι δεν άκουγε. Καλά να πάθει».
Ο Δημήτρης Σταμούλης χαρακτηρίζει αυτά τα μικρόσχημα στιχουργήματα «νυχτερινές ιστορίες». Προέκυψαν στη διάρκεια νυχτερινών περιπλανήσεων, αξιοποιώντας τις αϋπνίες του! Πενήντα μικρές νυχτερινές ιστορίες, χωρίς περιττή φλυαρία, διατηρώντας μόνο το «κουκούτσι» της εξιστόρησης. Τα ποιήματα διατηρούν στις τυπωμένες σελίδες τη χειρόγραφη καταγωγή τους: είναι όλα γραμμένα στο χέρι και συνοδεύονται από σκιτσάκια που φιλοτέχνησε ο συγγραφέας. Η καλαίσθητη έκδοση αποτίει έναν επιπλέον φόρο τιμής: στην παιδικότητα και τις αναμνήσεις από εκείνη την ηλικία. Θυμίζει σχολικό τετράδιο, με ετικέτα στο εξώφυλλο και τη γνωστή γραμμογράφηση των τετραδίων στις αριστερές σελίδες του βιβλίου. Για να μπορείτε να γράψετε σκέψεις και συναισθήματα, ή να αποθέσετε εκεί τα δικά σας στιχάκια.
*Το βιβλίο του Δημήτρη Σταμούλη "Ποιος είπε ότι η νύχτα είναι μαύρη", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.