Στην πρόβα ο στόχος είναι πάντα οι Ινδίες που σε κάνουν ν’ ανακαλύψεις την Αμερική.
Ξεκινάς από το Συγκεκριμένο, από την Υόρκη, από την Καβάλα -αυτό είναι το όνομα του λιμανιού στον χάρτη- και αφαιρώντας, αφαιρώντας διαρκώς, κόβοντας σχοινιά, πετώντας, ρίχνοντας στηρίγματα, γλιστράς, ανοίγεσαι πάνω στα νερά χωρίς να γυρίζεις πίσω το κεφάλι, ό,τι κι αν ακούς, όποιος και αν σου φωνάζει.
Είσαι στα νερά, στο φυσικό σου στοιχείο, πάνω τους θα γράψεις, πάνω τους θα κλάψεις, θα μετανιώσεις χίλιες φορές και άλλες τόσες θα συνεχίσεις.
Πίσω σου θα έρχεται, θα ταξιδεύει το κύμα, η μεγάλη γομολάστιχα, να κάνει τη μόνη δουλειά που ξέρει. Να σβήνει. Να αφαιρεί. Να δυσκολεύει.
Αν είσαι τυχερός και περάσεις το νησί της Απόγνωσης, βρεις γλυκό νερό στις εκβολές του Ορινάκου ποταμού, ξεφύγεις από τους πειρατές του Σαλέ, από τους Μαυριτανούς και τους κανίβαλους και καταφέρεις να βγεις στο αρχιπέλαγος, στα νερά του Ειρηνικού, στο νησί Μας α Τιέρα με τον θίασό σου -τον σκύλο, τις δυο γάτες, τον παπαγάλο με τα αστεία του- ημέρα Παρασκευή και βρεις τον Άνθρωπο και τον βαφτίσεις Παρασκευά, έφτασες στην Παράσταση*, στον Νέο Κόσμο, στο θαύμα, ανυποψίαστος, όσο κι αν σπανίζουν τα θαύματα στις μέρες μας, αλλά και σ’ όλες στις εποχές, για να είμαστε δίκαιοι.
*«Δάφνες και Πικροδάφνες»
των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά
Πρεμιέρα 14 Μαΐου 2015, Παραστάσεις 14 έως 24 Μαΐου
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:15
Θησείον Ένα θέατρο για τις τέχνες
Τουρναβίτου 7, Θησείο | 210 3255444