Αμερική, στα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης και της ξέφρενης τζαζ. Η Λουλού, ένα -φαινομενικά- αθώο κορίτσι, δέχεται κατακέφαλα ένα φλασκί με αλκοόλ. Μια γουλιά αρκεί για να χάσει το μυαλό της, οδηγώντας τα πράγματα σε… ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αυτά τα φοβερά (αλλά διόλου τρομερά) συμβαίνουν σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων που αποτίνει φόρο τιμής, όχι μόνο στην εποχή και τη μουσική της, αλλά και στο στιλ των κινουμένων σχεδίων που γυρίζονταν εκείνα τα χρόνια. Το καρτούν υπογράφει ο Αμερικανός Τζάστιν Γουέμπερ, με τη συμβολή και την τεχνική υποστήριξη του στούντιο animation και οπτικών εφέ ΜΑΚΕ από τη Μινεζότα.
Το «Juiced and Jazzed» (σε ελεύθερη απόδοση: πιωμένη και ζαλισμένη) διαδραματίζεται στα μεθυσμένα χρόνια του ’30. Τότε που η τζαζ, με τη συνδρομή του παράνομου αλκοόλ, έβαζε φωτιά στα κορμιά και τα έκανε (χάρη στις δυνατότητες, αλλά και τις… υπερβολές ενός καρτούν) ευλύγιστα σαν λάστιχο. «Ένα αλκοολούχο τρεμόπαιγμα» είναι το σλόγκαν αυτής της μουσικοχορευτικής ταινίας που σχεδίασε στο χαρτί ο Τζάστιν Γουέμπερ, για να πάρει την τελική της μορφή με τη βοήθεια του Photoshop και των animators Άντριου Τσέσγουορθ, Άαρον Κιστ και Τζόε Κιμ. Η μουσική που ακούγεται, οργανικό στοιχείο της ταινίας και αναφλεκτήρας του ρυθμού της, είναι το «Charleston» (Spike Jones and his City Slickers) και «Doin’ the Uptown Lowdown» (Joe Venuti and his Bluesix).