Make My Day 33.0

Η σκηνή είναι από μια παράσταση λυρικού θεάτρου: Καθώς απλώνεται στην πλατεία και στους εξώστες η υπέροχη μουσική από την «Καβαλερία Ρουστικάνα» του Μασκάνι, το κοινό ξεσπά… σε γοερά κλάματα. Να οφείλεται, άραγε, στα όσα τραγουδούν η Σαντούτζα, ο Τουρίντου, η Λουτσία, ο Άλφιο και οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου; Ή, μήπως, σε κάποιον άλλο, αστάθμητο παράγοντα; Σε αυτό το ερώτημα απαντά -απολαυστικά!- μια ταινία που εμπνεύστηκε και σκηνοθέτησε ο Αργεντινός Χουάν Πάμπλο Ζαραμέλα. Φτιαγμένη με την τεχνική του clay animation (φιγούρες πλασμένες με πλαστελίνη) προφταίνει, σε ένα μόλις λεπτό, να παρουσιάσει μια σπαρταριστή ιστοριούλα. Οι ποταμοί των δακρύων που αναβλύζουν από τα μάτια του φιλόμουσου κοινού, οδηγούν σε μια αναπάντεχη εξήγηση που… ελλοχεύει στο φινάλε.