Protagon A περίοδος

100 Λογιών Ζαντίας

Σε μια βρετανική ψυχιατρική κλινική μια διαδοχή απρόσμενων ψεμάτων δίνουν ένα ευρύ φάσμα της μούρλας της καθημερινότητας μας αλλά ο πρωταγωνιστής γιατρός λέγεται Πρέντις κι όχι Πρεντίδης κι η ωραία της υπόθεσης Μπάρκλει κι όχι Μπαρκλείδου...

Στάθης Παχίδης

Σε μια πόλη, που περισσεύουν Θέατρα αλλά λείπουν θίασοι επιθετικοί και θεατές, πρέπει κάπως ν’ απαντηθεί ο γρίφος και να λυθεί η εξίσωση—τι τρέχει κι έχουμε στη Θεσσαλονίκη υποδομές και κτίρια αλλά  όχι ανάλογα και διεισδυτικά θεατρικά σχήματα και καλλιτεχνικές απόπειρες; Το σύνδρομο της φροντιστηριακής προετοιμασίας του έμψυχου δυναμικού, που στη συνέχεια θα μεταγγισθεί αναπόφευκτα(;) στο Κέντρο πάντα υπάρχει αλλά δεν αρκεί να εντοπίσει το πρόβλημα—οι άνθρωποι κι η δημιουργική τους εμμονή είναι που κάνουν τους τοίχους ν’ ανθίζουν.

Εκεί στα δυτικά της πόλης κάτι τρέχει πάντως για τον επίμονο θεατή …Το ανήσυχο ΚΘΒΕ επαναδραστηριοποιεί μετά από αρκετά χρόνια την «Ποντιακή Σκηνή» κι ένας γνώριμος κωπηλάτης του παλαιού άνυδρου θεατρικού τοπίου της Θεσσαλονίκης, ο Τάσος Παλαντζίδης, με  αττικές και τηλεοπτικές δάφνες, επιστρέφει στις παλιές του γειτονιές, με μια απρόσμενη επιλογή, που την υπογράφει σα σκηνοθέτης αλλά και σα πρωταγωνιστής: «100 Λογιών Ζαντίας» (πού να καταλάβει το word του υπολογιστή ποντιακά…), μια απόδοση στην ποντιακή του έργου του Τζο Όρτον «Αυτά που είδε ο Μπάτλερ».

Σε μια βρετανική ψυχιατρική κλινική μια διαδοχή απρόσμενων ψεμάτων δίνουν ένα ευρύ φάσμα της μούρλας της καθημερινότητας μας αλλά ο πρωταγωνιστής γιατρός λέγεται Πρέντις κι όχι Πρεντίδης κι η ωραία της υπόθεσης Μπάρκλει κι όχι Μπαρκλείδου. Οι υπέρμαχοι του ποντιακού «υπεραισθηματισμού» της χαμένης πατρίδας ίσως και να απορήσουν αλλά η γλώσσα είναι πατρίδα και θα προτιμήσω να δω το εγχείρημα σαν απόπειρα ποντιακού επεκτατισμού. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στη διείσδυση του ποντιακού χιούμορ σε έργα  του διεθνούς σύγχρονου ρεπερτορίου πέραν της όποιας παραδοσιακής γραμματείας. Οι υπότιτλοι νεοελληνικής, που υπάρχουν στην παράσταση, εκτός του ότι βοηθούν όποιον δεν καταλαβαίνει ποντιακά, είναι από μόνοι τους, σε αντιπαραβολή με τις ατάκες των ηθοποιών στη σκηνή, ισχυρό γλωσσικό κωμικό gag για έχοντες Lower στα ποντιακά. Ας ευχηθούμε οι νεότερες ηλικίες θεατών ν’ ανταποκριθούν στην τόλμη της επιλογής και να συνδράμουν στο εγχείρημα.

Σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Τάσος Παλαντζίδης ενώ παίζουν οι Ιωάννα Τσερκεζίδου, Ροδούλα Τσολερίδου, Νίκος Κανατάς, Χρόνης Παυλίδης, Γιάννης Τοπαλίδης σε σκηνικά Αντώνη Χαλκιά κι οργάνωση παραγωγής Αθηνάς Σαμαρτζίδου.

Παίζουν οι μουσικοί Γιώργος Μωυσιάδης και Τάσος Σαββόπουλος σε ευρηματικές διασκευές σύγχρονων γνωστών τραγουδιών για ποντιακή λύρα και νταούλι (ελληνοβρετανική συμμαχία). Μη χάσετε το pre-game show της παράστασης—ο ποντιακός επεκτατισμός έφτασε μέχρι το “Hit the road Jack”—ας μου επιτραπεί να προτείνω μια παλαιότερη απόδοση: «Δέβα χάθε Τζακ».