Οι δημοσκοπήσεις πριν από τη στυγερή δολοφονία ανέβαζαν τη Χρυσή Αυγή σε ποσοστά πάνω από 12%. Ο Αντώνης, που είναι μεταφορέας και ανήκει πολιτικά στο Κ.Κ.Ε, πιστεύει ότι μετά το φονικό θα κατρακυλήσει το ποσοστό της φασιστικής οργάνωσης πολύ κάτω από το 10. Μπορεί να έχει δίκιο. Εγώ από τη μεριά μου εύχομαι κάτι παραπάνω. Στις επόμενες γενικές εκλογές το ναζιστικό κόμμα να μείνει εκτός Βουλής. Δύσκολο, γιατί μέχρι και σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας διαλέγουν τη Χρυσή Αυγή για να τιμωρήσουν το πολιτικό κατεστημένο. Όπως υπογράμμισε και ο φίλος μου ο Αντώνης, «ο κόσμος περιμένει από τους Χρυσαυγίτες να ρίξουν τα χαστούκια στη διεφθαρμένη εξουσία που ευθύνεται για την οικονομική εξαθλίωση». Πού ήταν τα τελευταία χρόνια οι οραματιστές πολιτικοί του Δημοκρατικού τόξου όταν η Χρυσή Αυγή έκτιζε το μεγάλο της κάστρο και προσκαλούσε νεαρούς «μαχητές» θολώνοντας το μυαλό τους και οπλίζοντάς τους με μίσος;
Η Χρυσή Αυγή είναι προϊόν της λαθρομετανάστευσης, της ανεργίας, αλλά και της ατιμωρησίας όλων εκείνων – πολιτικών και επιχειρηματιών – που ασκούσαν και ασκούν ακόμη εξουσία και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Το πολιτικό σύστημα και η επιχειρηματική ελίτ πιστεύουν ότι αν καταφέρουν και καλύψουν τις βρωμιές τους και τις βρωμιές ορισμένων «συναδέλφων» ο κόσμος θα ξεχάσει και εκείνοι θα επιβιώσουν βγαίνοντας μάλιστα και κερδισμένοι. Έκανε όμως λάθος εκτίμηση η πολιτική εξουσία και το μείγμα ανεργία, φτώχεια και συγκάλυψη πρόσθεσε οργή και κατέληξε σε φονικό. Η κυβέρνηση δυστυχώς επιμένει να ποντάρει στους ίδιους επιχειρηματίες που συνέβαλαν στη διαφθορά του συστήματος αντί να ενεργοποιήσει νέες, υγιείς και άφθαρτες οικονομικές δυνάμεις. Κι ενώ το Δημόσιο χρωστά δισεκατομμύρια ευρώ σε εκατοντάδες χιλιάδες φυσικά πρόσωπα και μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες στηρίζουν την ευρύτερη κοινωνία, αποζημιώνει στο ακέραιο τους μεγαλοεργολάβους και συνεχώς μεταφέρει δημόσιο πλούτο στα ίδια λογιστήρια που μας έριξαν στα βράχια. Αν καταφέρουμε να σωθούμε – που είναι δύσκολο – ο πλούτος της χώρας θα είναι συγκεντρωμένος στα χέρια πέντε-έξι οικογενειών. Αυτές οι σχεδόν «ολιγαρχικές» συμπεριφορές στα πλαίσια μιας κοινωνίας που συνθλίβεται από τους απανωτούς φόρους, τα χαράτσια και την ανεργία, συνέβαλαν στην άνοδο της Χρυσής Αυγής, στην καλλιέργεια του μίσους. Μέσα σ' αυτό το κλίμα το περιβόητο αβγό του φιδιού άρχισε ήδη να γεννάει εκτρώματα και φτάσαμε στον φόνο του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα αλλά και στις ακραίες εκδηλώσεις μίσους και θυμού των μελών της Χρυσής Αυγής.
Η κυβέρνηση και οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες της κοινωνίας μας, που μαζί διοικούν τη χώρα, πρέπει νομίζω να σταματήσουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια και να επικεντρωθούν στην ουσία του προβλήματος που αν δεν λυθεί έχει τη δυναμική να καταλύσει τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Να συνειδητοποιήσουν οι υγιείς δυνάμεις ότι κανένα άτομο, καμία οργάνωση και καμιά επιχείρηση δεν είναι ούτε too big, ούτε too dirty to fail! Χρειάζεται όμως τόλμη για την κάθαρση που θα συντελέσει αποτελεσματικά στον εξευμενισμό του πλήθους και ταυτόχρονα στην εξουδετέρωση του φασιστικού μορφώματος. Υπάρχει κανείς τολμηρός;