Ο νεος σκύλος, πρέπει να έχει ένα όνομα. Και όταν οι άλλοι σου απορρίπτουν το… υπερβατικό όνομα "Μήτσος", πρέπει να βρεις κάτι εξαιρετικό ώστε να τους πείσεις. Δύσκολο να πρωτοτυπήσεις στην εποχή μας. Ακόμα και στο όνομα ενός σκύλου. Η αναζήτηση υπήρχε μέσα στο μυαλό και με συνόδευε ακόμα και όταν παρακολουθούσα αυτή την προεκλογική περίοδο. Μια περίοδος περίεργη είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω αν την Κυριακή των εκλογών κλείνει ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Και μόνο το γεγονός οτι το υπερτονίζουν όλοι οι πολιτικοί, με βάζει σε υποψίες οτι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αλλά σίγουρα όλα τριγύρω αλλάζουν, που λέει και το τραγούδι. Εμένα τουλάχιστον, αυτά που αλλάζουν δεν μου φαίνονται παρεπόμενα μιας νεας εποχής που έρχεται. Περισσότερο ως… τζαζ καταστάσεις μιας παλιάς εποχής τ' αντιμετωπίζω. Προϊόντα που ανακυκλώνονται και πλασσάρονται ως καινούργια. Και τα βλέπω με σχεδόν αστείες προσεγγίσεις, παρ' ότι ζούμε άγριες εποχές και η ψήφος μας έχει σημασία…
Μου φαίνεται εντελώς τζαζ ας πούμε να βλέπω το 2012 το τηλεοπτικό σποτάκι της Ν.Δ.να περιλαμβάνει την Αγία Σοφία. Δεν είναι απλά εθνικιστικό, περισσότερο βλακώδες είναι. Πρόκειται για την αγωνία της Συγγρού να φέρει πίσω μερικές εθνικιστικές ψήφους που αιωρούνται μεταξύ Καμμένου, Καρατζαφέρη και Χρυσής Αυγής, αλλά το προσπαθεί με σχεδόν κωμικό τρόπο.
Εντελώς τζάζ και ο Βενιζέλος. Αυτή η προσπάθεια να μας πείσει πως ειναι ειλικρινά μεταμελημένος με τις συγγνώμες του στο σποτάκι, με κάνουν να χαμογελώ. Σαν ν' ακούω ένα αποτυχημένο ανέκδοτο και να παρατηρώ την αμηχανία αυτού που το είπε όταν κανένας δεν γελάει. "Εντυπωσιακή" και εκείνη η υπόσχεση πως θα μας βγάλει σε τρία χρόνια από το μνημόνιο. Όταν το εξήγγειλε, ήταν φανερό ότι το έκανε μόνο γιατί κάτι έπρεπε να πει…
Ξέρω, θα ενοχληθούν πολλοί που θα θεωρήσω κορυφαίο τζαζ τύπο της προεκλογικής περιόδου τον ανερχόμενο Τσίπρα, αλλά δεν φταίω εγώ γι' αυτό. Μου θύμισε λίγο Ανδρέα Παπανδρέου. Της πιο λαϊκιστικής περιόδου μάλιστα. Έλεγε πράγματα αδύνατα και τα εμφάνιζε ως πιθανά να συμβούν. Κυβέρνηση αριστεράς χωρίς να συμφωνεί κανένα άλλο κόμμα της αριστεράς; Ναι, ο Τσίπρας επιμένει και καταφέρνει να πείσει (;). Συμπλήρωμα ψήφων ανοχής από τον Καμμένο; Ναι, γιατί όχι. Το είπε κι αυτό και οι πέτρες δεν ξεσηκώθηκαν, έμειναν στην θέση τους. Τα υπόλοιπα, τα έχει περιγράψει μ' έναν εξαιρετικό τρόπο ο Ανδρέας Πετρουλάκης.
Για το ΚΚΕ δεν το συζητώ. Έχει μια διαχρονικότητα η τζαζ εμμονή τους σε κάτι που δεν υπάρχει παρά μόνο στην Βόρεια Κορέα. Το μοναδικό χάρισμα, η συνέπεια σ' αυτό. Σταθερή αξία. Αν και πιο τζάζ καταστάσεις θα γνωρίσουν στο εσωτερικό του Περισσού αν δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να παίρνει περισσότερες ψήφους.
Η Δημοκρατική Αριστερά, έκανε πολλές προσπάθειες να μας κάνει ν' απορήσουμε. Ωστόσο η κορυφαία ήταν μια παγίδα που έστησε και στην οποία κατά πως φαίνεται έπεσε η ίδια μέσα. Είναι η πρώτη που μίλησε για "κυβερνώσα Αριστερά", έννοια σχεδόν απαγορευμένη ως τώρα για κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Και ενώ φάνηκε πως η πρότασή της είχε ενδιαφέρον, άρχισε ν' απορρίπτει όλα τα ενδεχόμενα συνεργασίας για να βρεθεί στην εξουσία ακυρώνοντας την ίδια της την στρατηγική. Αρκετά τζάζ συμπεριφορά δεν νομίζετε;
Ταλαντεύτηκα πολύ για ν' απονείμω στον Τσίπρα τον τίτλο του κορυφαίου. Ο Καμμένος είχε επίσης κάνει σκληρές προσπάθειες οφείλω να ομολογήσω. Πιστεύω πως η καλύτερη στιγμή του, δεν ήταν εκείνη της επίσκεψης με φουσκωτό στα νησιά. Ήταν, όταν τρείς ημέρες πριν τις εκλογές ομολογούσε ότι δεν είχε προλάβει να φτιάξει το κυβερνητικό του πρόγραμμα για την παιδεία και την υγεία! Παρ' ότι καλούσε τον κόσμο να τον ψηφίσει για να κυβερνήσει και να διώξει τους δοσίλογους!
Αρκετά τζάζ στοιχεία βρήκα και στους υπόλοιπους. Τον Μάνο, την Ντόρα κλπ. Αν μάλιστα ο πρώτος επαναλάμβανε μια παλαιότερη τηλεοπτική εμφάνιση όπου θα μας εξηγούσε με lego παιχνίδια το πρόγραμμά του, θα τον κατέτασσα στους καλύτερους. Εκείνο που δεν ειναι καθόλου τζάζ αλλα απόλυτα επικίνδυνο είναι η ενδεχόμενη είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Αυτό πράγματι, δείχνει πως μια μερίδα της κοινωνίας διανύει μια μεταπολιτευτική περίοδο. Την διαβάζει με εντελώς λάθος τρόπο αυτή την νεα περίοδο όμως…
Μετά απ' όλα αυτά, το όνομα Τζαζ για τον νέο σκύλο, ήρθε μόνο του. Είναι γέννημα μιας τζαζ προεκλογικής περιόδου. Το καλό γι' αυτόν είναι πως δεν θα το μάθει ποτέ…