Η εβδομάδα που μας έρχεται είναι κρίσιμη για την ελεγκτική λειτουργία της Βουλής καθώς για μία σειρά από μεγάλες υποθέσεις θα ανοίξουν νέα κεφάλαια.
1.Δομημένα ομόλογα: Η εξεταστική επιτροπή μπήκε από την περασμένη εβδομάδα στην ακρόαση των πρωταγωνιστών του δράματος που αφορά την πώληση τίτλων του κράτους στο…κράτος (ταμεία ) για να πληρωθούν λογαριασμοί του…κράτους. Κερδισμένοι από την υπόθεση Τράπεζες (σς που μένουν στο απυρόβλητο), χρηματιστηριακές εταιρείες και κάποιοι κρατικοί αξιωματούχοι. Και εδώ όπως και στις υποθέσεις της Siemens και του Βατοπεδίου, τα κύρια πρόσωπα του δράματος ζητούν πραγματογνωμοσύνη για να αποδείξουν ότι τα ταμεία δεν υπέστησαν ζημιά.
Πριν από το ερώτημα αυτό όμως χρειάζεται να απαντηθεί ένα άλλο ερώτημα: Γνώριζαν οι διοικήσεις των ταμείων τι ακριβώς ήταν το προϊόν που αγόρασαν; Ο κ Γιώργος Παπαμαρκάκης δήλωσε αυτή την εβδομάδα στην εξεταστική επιτροπή ότι η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είχε κατανοήσει αυτά τα προϊόντα. Ο κ Παπαμαρκάκης ανέφερε στην απολογία του ότι δεν ήξερε τους τελικούς επενδυτές και απάντησε πως δεν τους γνώριζε. Αρχικά τα ταμεία ήθελαν να αγοράσουν ένα Schuldschein(«χαρτί» μη διαπραγματεύσιμο στις αγορές ). Όπως είχε πει πριν από δύο εβδομάδες ο μάρτυρας Σαββίδης, ο Παπαμαρκάκης που ξεκίνησε την κατάθεση του ότι δεν είδε, δεν άκουσε και δεν συνάντησε στέλεχος της ΝΔ, ζήτησε και επέβαλε την μετατροπή του Schuldschein (τίτλος χρέους) σε δομημένο ομόλογο. Ο ίδιος πάλι Παπαμαρκάκης στη δική του κατάθεση, το αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν γνώριζε ότι τα ταμεία θα αγόραζαν το δομημένο ομόλογο. Ο Πρηνιωτάκης, της «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή», που κέρδισε 8,4 εκ ευρώ από τα ταμεία, λέει πολύ απλά ότι ο Παπαμαρκάκης γνώριζε ότι τελικοί αγοραστές του ομολόγου θα ήταν τα ταμεία.
Όλη αυτή η συζήτηση θέτει δύο διαφορετικά ερωτήματα: Το πρώτο ούτε τα μέλη του ΠΑΣΟΚ θέλουν να το θέσουν: Γιατί πρέπει τα ταμεία με τα αποθεματικά τους να πληρώνουν τις δαπάνες του υπουργείου Εθνικής Αμύνης; Και το δεύτερο: Ποιός ακριβώς είχε κερδίσει στα προηγούμενες 7 παρόμοιες εκδόσεις;
Ο κ Παπαμαρκάκης της North Asset Management είπε ότι η σειρά των συναλλαγών πριν καταλήξει το ομόλογο στα ταμεία ήταν προαποφασισμένη, «είναι μέσα στη συνήθη συναλλακτική πρακτική» σχολίασε. Ο κ Παπαμαρκάκης είπε και κάτι ακόμα ότι ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Δημοσίου Χρέους ) και η διεύθυνση Δ 23 αντιστέκονταν στην έκδοση του συγκεκριμένου προϊόντος. Στη συνέχεια μία Τράπεζα με ισχυρές προσβάσεις στο προηγούμενο σύστημα εξουσίας «η JP Morgan πήγε με τον Σοφοκλή Πρηνιωτάκη στα ασφαλιστικά ταμεία για να δημιουργήσουν ζήτηση στο συγκεκριμένο ομόλογο…». Ανεξάρτητα από τη σειρά των γεγονότων και ποιός πήγε πού το σημαντικό είναι ότι «η ζήτηση δημιουργήθηκε».
Σε μία δεύτερη σειρά ερωτημάτων για το τι γνώριζε και τι επιδίωκε η πολιτική εξουσία άρχισε να φαίνεται μία κατεύθυνση με όσα απάντησε και όσο δεν απάντησε ο κ Γιώργος Κουρής γγ του Υπουργείου Οικονομικών την 5ετία της διακυβέρνησης της ΝΔ .Ο κ Κουρής είπε ότι έμαθε για το 8ο ομόλογο λίγο πριν την έκδοσή του αλλά 4 μάρτυρες βεβαιώνουν ότι το γνώριζε πολύ νωρίτερα και η JP Morgan είχε εκδώσει μπροσούρα περιγράφοντας το συγκεκριμένο προϊόν ήδη μήνες πριν. Επίσης το συγκεκριμένο προϊόν, την ύπαρξη του οποίου υποτίθεται ότι δεν γνώριζαν οι εκδότες του(!), είχε συζητηθεί στο ΔΣ ενός εκ των ταμείων που το αγόρασαν. Δηλαδή ο αγοραστής του προϊόντος γνώριζε την ύπαρξη ενός προϊόντος που δεν γνώριζε ο εκδότης του! Μάλλον δεν είναι εύκολο να το πιστέψει κανείς.
Ο Κουρής, που δεν καλύπτεται από την υπουργική ασυλία, είπε και άλλα πιο αληθινά και ενδιαφέροντα πράγματα ότι με παρόμοιες εκδόσεις είχαν καλυφθεί 50-60 φορές οι αμυντικές δαπάνες του ελληνικού δημοσίου. Και ότι την πρώτη φορά είχε αρνηθεί το σχετικό αίτημα να εκδώσει το ομόλογο καθώς δεν διασφαλιζόταν ο χαρακτήρας του ως schuldschein και ήταν δημόσιο και εμπορεύσιμο. Αργότερα λέει ότι πείσθηκε από το χαμηλό επιτόκιο και έβαλε στην άκρη τις αντιρρήσεις του για την μετατροπή του Schuldschein (τίτλος που μεταβιβάζεται με εκχώρηση) και πείσθηκε το «χαρτί» να αποκτήσει «δόμηση» που του έδινε και εμπορευσιμότητα. Την εμπορευσιμότητα του ελληνικού χρέους
2.Νοθευμένες στατιστικές: Και κάπως έτσι ερχόμαστε στην εξεταστική επιτροπή που προανήγγειλε ο κ Παπανδρέου για τα στατιστικά στοιχεία. Η δημιουργία της εκτός των άλλων είναι και απαίτηση της γερμανικής (και όχι μόνο )κυβέρνησης. Δεν είναι μυστικό ότι οι συνάδελφοι του κ Καραμανλή στα ευρωπαϊκά λαϊκά κόμματα του Βορρά θέλουν να δουν κάποιους να αναλαμβάνουν ευθύνες για τις στατιστικές σαν και εκείνες που περιέγραψε ο κ Κουρής με αφορμή την χρηματοδότηση αναγκών του αμυντικού προϋπολογισμού από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το ζήτημα που δημιούργησε ερωτηματικά. Τον Απρίλιο του 2009 ένας προμηθευτής και πρώην στέλεχος της ΝΔ από τη Θεσσαλονίκη, ο Θέμης Καζαντζίδης, κατήγγειλε στην EΕ την παραποίηση των στοιχείων του προϋπολογισμού αναφορικά με τα χρέη των νοσοκομείων. Η καταγγελία δεν ενόχλησε τις υπηρεσίες της ΕΕ που «ξύπνησαν», όταν ένα χρόνο αργότερα οι αγορές γκρέμισαν ελληνικά και ευρωπαϊκά ψέματα μέσα σε μερικές εβδομάδες. Για τα greek statistics κάποιος πρέπει να απολογηθεί.
3.Siemens: Tην Πέμπτη 8 βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου θα εξετάσουν στο κτίριο της εισαγγελίας στην οδό Nymphenburger str.τους Μ.Χριστοφοράκο, Μ.Κουτσενρώυτερ και Ρ.Σήκατσεκ καθώς και δύο μέλη της ηγεσίας της μητρικής Siemens. Θα υποβληθούν συνολικά 85 ερωτήσεις, έχουν σταλεί γραπτά καθώς και όσες διευκρινιστικές προκύψουν από την απάντηση των γραπτών ερωτήσεων. Στόχος τον βουλευτών είναι να αποσπάσουν δύο -τρία ονόματα πολιτικών που δωροδοκήθηκαν από την Siemens από το 1998 ως το 2005 αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα γυρίσουν με άδεια χέρια. Το ταξίδι του ωστόσο είναι αναγκαίο και μία σημαντική υπόμνηση προς τις χώρες που μας πουλάνε τα προϊόντα τους. Η Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί μία επικίνδυνη χώρα για τα στελέχη τους που αν συνεχίσουν να θεωρούν πταίσμα το σπορ με τις «μίζες» μπορεί να περάσουν μερικές εβδομάδες από τη ζωή τους ανάμεσα σε Αλβανούς προαγωγούς και Κούρδους εμπόρους ναρκωτικών στην υπέροχη γειτονιά Κορυδαλλού. Όσο για τη μητρική εταιρεία, αυτή θα πρέπει να εξηγήσει πώς και γιατί ενώ έδωσε ονόματα «ληπτών» στην Αργεντινή, τη Νιγηρία και τη Ρωσία, στην Ελλάδα παρέδωσε μόνο ένα όνομα ενώ τα υπόλοιπα 4 προέκυψαν από την έρευνα των ελληνικών αρχών.(Μαντέλης, Τσουκάτος και 2 στελέχη του ΟΤΕ).