Στην «Κυριακάτικη Αυγή» των 64 σελίδων, αυτό που μου κίνησε περισσότερο την προσοχή (γούστα είναι αυτά) ήταν η συνέντευξη του κ. Περικλή Κοροβέση. Προτείνει αλλά και επικρίνει. Επικρίνει (προφανώς) την ηγεσία και τους βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, με τη φράση: «Στην κοινωνία δίνονται οι μάχες και όχι στα κανάλια». Παρακολουθώ καθημερινά για μερικές ώρες και τον ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., διαβάζω τις εφημερίδες τους, έχω μιλήσει κατά καιρούς με κάποιους που ελπίζουν σ’ αυτούς, δεν είμαι ψηφοφόρος τους, εκτιμώ όμως κάποιες ενέργειές τους στο παρελθόν, όπως την υποστήριξη στους κατατρεγμένους μετανάστες και παλαιότερα τη στάση τους ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τον τελευταίο καιρό ομολογώ πως δεν μπορώ να καταλάβω τη νοοτροπία τους. Πολύς θόρυβος νομίζω και λίγη ουσία. Από τα πιο ανώδυνα για την ελληνική κοινωνία μέχρι τα πιο ουσιώδη. Την Παρασκευή άκουγα κάποιον το πρωί να ασχολείται και πάλι με την υπόθεση Χαντζόπουλου-Κωνσταντοπούλου. Τα έχωνε στο σκιτσογράφο (αγνοώντας το ότι ο άνθρωπος αυτός έχει κάνει τόσα για την αποδόμηση πολιτικών από τον Ανδρέα μέχρι τον Γιωργάκη, από τους Καραμανλήδες έως και τους τωρινούς, που αμφιβάλλω αν θα προλάβουν οι σημερινοί του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να κάνουν, όλοι μαζί, έστω ένα κλάσμα από αυτά) και επεκτάθηκε λέγοντας, με επικριτική διάθεση, ότι στο συγκρότημα που εργάζεται, στο Δ.Ο.Λ., υπάρχουν και άνθρωποι, συγγενείς άλλων. Γιοι και κόρες και ανίψια δηλαδή εργαζόμενοι και αυτοί στην ίδια επιχείρηση, προφανώς με μέσον. Δυο πράγματα, λοιπόν, με έχουν ενοχλήσει με τους ανθρώπους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Δεν άκουσα, εδώ και χρόνια, μια φορά να παραδεχτούν ότι έκαναν και αυτοί, έστω ένα, λάθος ενώ την ίδια στιγμή απαιτούν πράγματα από τους άλλους που δεν τα απαιτούν από όποιον υποστηρίζουν (και από τους εαυτούς τους, εννοείται). Για παράδειγμα και στην Αυγή παίρνει το μάτι μου κάποια ονόματα ανθρώπων που πρέπει να είναι συγγενείς παλαιότερων συνεργατών της εφημερίδας (άλλωστε και η κα Κωνσταντοπούλου δεν είναι επίσης κόρη;).
Και λοιπόν; Και ακόμη υπάρχει μια κυριούλα, σύζυγος κομματικού μεγαλοστελέχους, με κάτι όχι απλώς αφελείς αλλά μπεμπεδίστικες εκπομπές στον σταθμό, και σε χρόνο πρώτης ακρόασης μάλιστα, που ένας πραγματικός Αριστερός μάλλον ντρέπεται να τις ακούει. Επίσης ο σχολιαστής θα ξέχασε ότι αν είναι ένα μέρος όπου άκουγες, πιο πολύ και από τη Βουλή, τα ίδια και τα ίδια ονόματα για γενιές ολόκληρες, και τώρα ακόμη, είναι η Ε.Ρ.Τ. που υποστηρίζεται τόσο πολύ από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μια υποστήριξη, μάλιστα, που δεν την έδωσαν το ίδιο απλόχερα και όταν για παράδειγμα έγιναν τα ίδια με έναν άλλο οργανισμό, εξίσου χρήσιμο τολμώ να πω με την Ε.Ρ.Τ., το Ι.Γ.Μ.Ε., ζωτικό όργανο στην επιστημονική και οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Κανείς δεν ανηφόρισε μέχρι το Ολυμπιακό χωριό (όπου είναι εγκατεστημένο το Ι.Γ.Μ.Ε.) και δεν δέθηκε στα δικά τους τα κάγκελα. Επειδή εκεί δεν είχε κάμερες; Δεν είχε τόσους πολλούς να πρόσκεινται στο κόμμα; Τους ξέφυγε; Πολλά όμως σας ξεφεύγουν, «σύντροφοι», και χάνεστε σε επουσιώδη:
- Για τη μόνη σύμβαση που δεν κάνατε φασαρία και ποτέ δεν απειλήσατε έστω, να τη σκίσετε, είναι αυτή της Ιντραλότ με τον Ο.ΠΑ.Π. που πέρασε μια χαρά. Και σε όποιον δικό σας εξηγώ τα καθέκαστα μου λέει «θα το ψάξω», αλλά μετά δεν ξαναεμφανίζεται.
- Την Παρασκευή επίσης, μας βομβαρδίσατε όλη την ημέρα με τη συνέντευξη-δήλωση της κας Μπατζελή(!!!), για το πόσο άξιος είναι ο κ. Τσίπρας να γίνει αξιωματούχος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλήθεια, πόσο μεγάλο εκτιμάτε πως είναι το ειδικό βάρος αυτής της κυρίας σήμερα για να μπορεί να βρίσκει θέση στις εκπομπές σας μια άποψή της; Και το πιο σοβαρό: Σας έχω ακούσει να λέτε, και σωστά, ότι αυτά με τις Προεδρίες και τα αξιώματα στην Ε.Ε. είναι μπούρδες, αφού άλλοι πιο επάνω και πιο έξω κάνουν κουμάντο. Γιατί λοιπόν τρώγεστε όλη την ώρα με την υποψηφιότητα του κ. Τσίπρα;
- «Να βγούμε στον δρόμο πριν μας πετάξουν στους δρόμους», γράφει η Αυγή. Κούφια συνθήματα γιατί όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι οργανωμένο από εσάς, τόσον καιρό (π.χ. ο κ. Μητρόπουλός σας δεν θα μπορούσε κάτι να έχει κάνει;), αλλά επιπλέον, σπαταλήσατε, για το χατίρι της αγαπημένης σας Ε.Ρ.Τ. το μοναδικό χαρτί που είχατε, δηλαδή που είχαμε όλοι εμείς. Την πρόταση μομφής, έτοιμη να την πετάξετε στο τραπέζι όταν πραγματικά οι δανειστές θα έσφιγγαν τη θηλιά γύρω από τον λαιμό των δανειοληπτών. Ενώ τώρα τους δώσατε (και στον εαυτό σας) έξι μήνες, αρκετό καιρό δηλαδή, για να τους αποτελειώσουν. Μετά εσείς θα έλθετε ίσως να τους κάνετε απλά το μνημόσυνο, τρώγοντας πιθανόν και τα κόλλυβα. Θα σκίσετε το μνημόνιο λέτε όταν κερδίσετε τις εκλογές. Και αύριο να γινόταν οι εκλογές το μνημόνιο έχει πλέον τελειώσει και έκανε για τον τόπο ό,τι είχε να κάνει. Μήπως δεν το έχετε πάρει χαμπάρι ακόμη;
- Κατά τον Γραμματέα σας κ. Βούτση, ο βουλευτής κ. Τατσόπουλος, που είπε ότι είναι υπερβολή ένα κόμμα να στοχοποιεί έναν σκιτσογράφο, έπρεπε πρώτα να τα πει στην κοινοβουλευτική ομάδα και μετά έξω. Νομίζω ότι It smells like Perissos spirit…
- Ας μου θυμίσει κάποιος πότε ήταν ακριβώς που εκεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παραδέχθηκαν, ανυστερόβουλα, ότι έκαναν κάποια στιγμή λάθος, ας μου προσδιορίσει πότε ασχολήθηκαν με χειροπιαστό και αποτελεσματικό τρόπο με τις τιμές, πότε είπαν έστω και μια λέξη για το ότι όλοι μπορούν να απολύονται πλέον στην Ελλάδα εκτός από τους κληρικούς.
Αναρωτιέμαι αν εκεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τους απασχολεί πραγματικά το όλο κάδρο της πολιτικής κατάστασης. Δεξιά ο Σαμαράς με τις αποτρόπαιες δηλώσεις Στουρνάρα, στο Κέντρο ο επαμφοτερίζων Φώτης και καμιά σαρανταριά κουραμπιέδες με μια διακήρυξη που προς το παρόν ξανάφερε στο προσκήνιο έναν νάνο της Πολιτικής και αριστερά οι σταλινικοί που ούτε μια Ναυπηγοεπισκευαστική δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν σωστά. Ξέρω ανθρώπους που περιμένουν κάποιο φως από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Προς το παρόν όμως το φως το βλέπουν μάλλον μόνον μερικοί επιτήδειοι, που μπορούν έρποντας να γλιστρούν και από τις χαραμάδες, προσμένοντας την άνοδο των «αλάθητων» στην εξουσία.