Protagon A περίοδος

Το 2009, η ομερτά και το μέλλον μας

Να σπάσει την «ομερτά» στην υπόθεση του Βατοπεδίου καλεί τη ΝΔ το ΠΑΣΟΚ, διαβάσαμε χτές. Και εδώ στο protagon.gr κάποιος αναρωτιότανε: Τα λεφτά που πήρε ο Τσουκάτος από τη Siemens μάθαμε τι απέγιναν;

Άρης Δαβαράκης

Να σπάσει την «ομερτά» στην υπόθεση του Βατοπεδίου καλεί τη ΝΔ το ΠΑΣΟΚ, διαβάσαμε χτές. Και εδώ στο protagon.gr κάποιος αναρωτιότανε : Τα λεφτά που πήρε ο Τσουκάτος από τη Siemens μάθαμε τι απέγιναν;

Τελευταία μέρα του 2009 σήμερα και εύλογα αναρωτιόμαστε στα πλαίσια ενός πρόχειρου απολογισμού : Τι έγινε ρε παιδιά φέτος; Ο Κώστας Καραμανλής, σαν να τον σημάδευε κάποιος με ένα αόρατο πιστόλι στον κρόταφο, έκανε εκλογές για να τις χάσει. Πριν έξη σχεδόν χρόνια έλεγε (και το πίστευε) ότι αν τον εκλέγαμε θα «επανίδρυε το κράτος» και θα εξαφάνιζε τη διαφθορά αποφασιστικά και χωρίς πολλές κουβέντες. Άνοιξη του 2004 τον διαλέξαμε για Πρωθυπουργό – αλλά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα. Ειδικά μετά την δημοσιοποίηση κάποιων σκανδάλων (από τα πολλά, φαντάζομαι) του δημόσιου τομέα, ο άνθρωπος μεταμορφώθηκε. Έχασε το χαμόγελό του, πρήστηκε, βάρυνε και, ήταν πια φανερό, είχε βαθειά απογοητευτεί, είχε τρομάξει και είχε απελπιστεί. Ήθελε να φύγει και να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του το γρηγορότερο δυνατόν.

«Οι άντρες περνούν μαμά» τραγουδάει η Χάρις Αλεξίου σε στίχους δικούς της. Φύγε εσύ, έλα εσύ. Και ήρθε ο Γιώργος, εξ’ ίσου θετικά φορτισμένος και αποφασισμένος να τα βάλει με τους πάντες και τα πάντα, προκειμένου η Ελλάδα να απεμπλακεί άπαξ και δια παντός από ΟΛΟ το κακό της παρελθόν και να μεταμορφωθεί επιτέλους σε μια χώρα που να της αξίζει αυτό το τόσο όμορφο όνομα : «Ελλάδα». Δεν είναι ούτε 100 μέρες στην εξουσία και δεν μπορεί κανείς να προδικάσει τίποτα, είναι όμως ήδη φανερό πως ο αγώνας που δίνει να ξεριζώσει μπάομπαπς δεκαετιών (έχετε διαβάσει τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Antoine de Saint Exupery;) είναι σκληρός και άνισος. Εγώ προσωπικά θέλω τρελά να τον κερδίσει τον πόλεμο, ο εχθρός όμως φαίνεται να έχει ισχυρές αντιστάσεις και δυνατές διακρατικές διασυνδέσεις που, ποιος το ξέρει, μπορεί να φτάνουν μέχρι και την διεθνή μαφία των ναρκωτικών, των όπλων, της ανθρώπινης σάρκας, της πορνείας και της δουλεμπορίας. Όλα είναι πιθανά τη σήμερον ημέρα, γιατί όχι και αυτό;

 

Και η Ελλάδα μπαίνει στην δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα (ναι, αφού γιορτάσαμε το millennium τη νύχτα της 31ης Δεκεμβρίου 1999 προς την 1η Ιανουαρίου του 2000, αύριο μπαίνουμε στην δεύτερη πια δεκαετία του 21ου), έχοντας μπροστά της ένα μεγάλο, τεράστιο, γιγαντιαίο δίλλημα – μια ιστορική απόφαση να πάρει : Θα τολμήσει να τη σπάσει την ομερτά γενικώς (και όχι ειδικώς στο Βατοπέδι), ή δεν θα τολμήσει;