Όλα τα μάτια – λογικό αυτό – στραμμένα στην photo-op από την προσέλευση του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπίνγκ (μόλις δυο εβδομάδες μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ) να συναντηθεί στη Ρόδο με τον Αντώνη Σαμαρά. Και να φωτογραφηθεί, δεν το λέμε αυτό σκωπτικά ή ρηχά: μια φωτογραφία και λίγο τηλεοπτικό footage, που θα παίξει στην Κίνα, αξίζει όσο πολλές πολυδάπανες καμπάνιες προβολής και διαφήμισης του (ήδη ξέπνοου) ΕΟΤ, όσο ντουζίνες διαδικτυακές ευρηματικότητες της Όλγας Κεφαλογιάννη, όσο όσες-και-όσες φωτογραφίσεις προβολής των ξενοδόχων μας.
Σημειωτέον ότι ο Σι Τζινπίνγκ δεν έρχεται στην Ελλάδα/στη Ρόδο. Περαστικός είναι ο άνθρωπος, στη Βραζιλία κατευθύνεται: αυτό όμως «ανεβάζει» ακόμη περισσότερο την αξία της συμμετοχής του στην προσπάθεια «να μπει η Ελλάδα (Σι-Λα για τους Κινέζους, όχι Γκρήης) στον χάρτη» για το σκάρτο 1,5 δισ. Κινέζων που υπάρχουν, με τα 250.000.000 δυνητικών τουριστών.
Με την ευκαιρία αυτή, εμνήσθημεν ημερών αρχαίων – μιας άλλης εποχής όπου επιχειρήθηκε να μπει η δοκιμαζόμενη τότε Ελλάδα στον χάρτη υπό πολύ πιο βαριές συνθήκες. Ήταν όταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε επισκεφθεί – μέσα στους καπνούς του Εμφυλίου – την Ελλάδα, και επέλεξε μετά την Αθήνα να επισκεφθεί… την Αρχαία Ολυμπία. Πήγε λοιπόν από θάλασσα μέχρι το Κατάκολο, ύστερα με πρωτόγονη μεταφορά (μουλάρια) μέχρι την Ολυμπία. Καθώς όμως χρειαζόταν και κάποιος οδηγός, προσήλθε ως φαίνεται μεταξύ άλλων ο νεαρός τότε Γιάννης Λάτσης, με κάποια γνώση Αγγλικών, ο οποίος προσπαθούσε μάλιστα να βρει άκριες με Αγγλία για να προχωρήσει εξαγωγή σταφίδας (σημαντικός κλάδος δραστηριοποίησης για τη μόλις μεταπολεμική εποχή, με τις υψηλές ανάγκες των πληθυσμών σε θερμίδες κοκ). Πήγαν τον Τσώρτσιλ «στα αρχαία», αυτόκλητος έκανε κάποιες περιγραφές/αναπαραστάσεις/αναπολήσεις ο Λάτσης, άκουγε ο Τσώρτσιλ. Ώσπου στο τέλος… διόρθωσε λιγάκι τις περιγραφές, οι οποίες είχαν αρκετά ξεφύγει από π.χ. την αφήγηση του Παυσανία. (Ο Τσώρτσιλ ήταν μετριότατος μαθητής, το γράφει ο ίδιος άλλωστε. Όμως κάθε σχολιαρόποιαδο του Harrow, δεν μπορούσε παρά να γνωρίζει (έστω κατά προσέγγιση) τους κλασικούς του… Πάντως όλοι χάρηκαν πολύ, the rest is History που λένε. (Και φυσικά, ο Άγγλος πρόξενος δεν μπορούσε παρά να βοηθήσει το καπετάν-Γιάννη στις προσπάθειές του με το Λονδίνο).
Σι Τζινπίνγκ σε ρόλο Ουίνστον Τσώρτσιλ, λοιπόν. Να πούμε ποιος/πώς θα τον ξεναγήσει…