Το ξέρω, το ξέρω, είτε η Ντόρα εκλεγεί, είτε ο Αντώνης μου, η ζωή δεν θα σταματήσει ούτε για ένα νανοκλάσμα του δευτερολέπτου και όλα μας τα προβλήματα θα συνεχίσουνε να «τρέχουνε» με ταχύτητες τρελές. Αλλά, όπως και να το κάνεις, είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα αυτές οι «δημοκρατικές διαδικασίες» που μας αποσπούν από την καθημερινότητα (η οποία «μας κλέβει την ταυτότητα», όπως λέει και ο στιχουργός). Εμείς οι ενδιαφερόμενοι θα πάμε να ψηφίσουμε και εσείς οι άσχετοι με την Ν.Δ θα μας παρακολουθείτε και θα μας κοροϊδεύετε, όπως κάναμε και εμείς το 2004 που εκλέξατε τον Γιωργάκη σας και, να, σήμερα τον χαίρεστε και Πρωθυπουργό, φτου να μη σας τον βασκάνω που μας εκπροσώπησε και στην σοσιαλιστική διεθνή και πήγε και στις Πρέσπες παρέα με τα γειτονάκια μας, τον Αλβανό και τον Σκοπιανό συνάνθρωπο, για την πρασινάδα ρε γαμώτο.
Λέγανε, φίλοι, το μεσημέρι στο Σαββατιάτικο τραπέζι, «αντί να πάει να δει την Μέρκελ και τον Σαρκοζί να δούμε τι θα κάνουμε με τα τόσα μας προβλήματα, αυτός εκεί, ποδηλατάδα και «πράσινη συμμαχία». Τους διέκοψα και τούς είπα ότι ο καθένας πολιτεύεται με τον τρόπο του και ποιος ξέρει, μπορεί ο Γιώργος να χρησιμοποίησε ως πρόσχημα αυτή την συνάντηση για να εγκαινιάσει μυστικά και ιεροκρυφίως μία νέα Βαλκανική υπερσυμμαχία για να τούς φάμε όλους λάχανο – ειρηνικά πάντα μιλάμε. Μας φαντάζεστε ενωμένους, μια γροθιά, οι απανταχού Μακεδόνες συν τον Μπερίσσα και με την ευχή του αγίου Ανδρέα, πολιούχου της Πάτρας, μεγάλη η Χάρη Του που γιορτάζει κιόλας αύριο Δευτέρα; Θα μεγαλουργήσουμε. Γιατί δηλαδή ο Καραμανλής οραματιζότανε στενότερους δεσμούς με την Ρωσία και υπέγραφε τους αγωγούς και εκνεύριζε τους Αμερικάνους; Ο Γιώργος το βλέπει αλλιώς, πιο Βυζαντινά. Θα υπογράψουμε και μια συνθήκη πεντηκονταετούς ειρήνης πάνω στο μνήμα του Τζέμ, θ’ αποσύρουνε τ΄αδέρφια μας τα στρατά τους από τα κατεχόμενα στην Κύπρο και θα είμαστε εδώ γύρω μέλι και ζάχαρη, μια χαρά θα περνάμε – κι΄ασε την ΕΕ να λέει ότι τάχουμε κάνει θάλασσα.
Αλλά τόχασα λιγάκι μου φαίνεται. Κάτι ήθελα να πω για την αυριανή μας πρόβα τζενεράλε, που εμείς οι Νεοδημοκράτες θα πάμε να δώσουμε 2 ευρώ να εγγραφούμε στο κόμμα και θα ψηφίσουμε ποιόν θέλουμε αρχηγό για πρώτη φορά στη ζωή μας. Μέχρι τώρα δεν μας ρωτούσανε. Καραμανλής, Αβέρωφ, Ράλλης, Εβερτ, Μητσοτάκης – ξέχασα κανέναν; Έβγαζε ο ένας το δαχτυλίδι, το έδινε στον άλλον ενδοσυνεδριακά και στα μουλωχτά και προοδεύαμε έτσι χωρίς να ανακατεύουμε την «βάση» και να την προβληματίζουμε αδίκως. Τώρα μας στρίμωξε ο Σαμαράς που δεν έχει τον κομματικό μηχανισμό δικό του (όπως η Ντόρα) και, να, αναγκαστήκαμε και εμείς να ψάχνουμε απερχομένου του Νοεμβρίου και επερχομένων των παραδοσιακών «Νικολοβαρβάρων» των αρχών του Δεκεμβρίου, που θα στήσουμε τις κάλπες μας. Μάλλον κάπου στην Καραγεώργη Σερβίας νομίζω οτι θα οδηγηθώ προσωπικά αύριο μετά τον παραδοσιακό εκκλησιασμό, ή, αν πάω στον Άγιο Διονύσιο, τον πολιούχο μας, προς το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, μές’ στην καρδιά της πόλεως, όπου επίσης θα υπάρχει κάλπη.
Δυο παγκάρια σήμερα. Ένα ευρώ στην Εκκλησία, δύο ευρώ στο κόμμα. Και μετά άραγμα, εσπρέσσο, εφημερίδες, βόλτες, τηλεφωνήματα, SMS χιλιάδες, Facebook, www.protagon.gr, www.prosopa.com, Twitterίσματα ακατάπαυστα, φήμες, «σκίζει η Ντόρα στην Κρήτη, ούτε ένας δεν ψήφισε Αντώνη», «τα πήρε όλα κι΄εφυγε ο Αντώνης στην Καλαμάτα, ούτε μια Ντορικιά δεν βρέθηκε», «όλη η νεοδημοκράτισσα Θεσσαλονίκη μονοκούκι Ψωμιάδη σου λέει, η φτωχομάννα» – και άλλα που δεν μπορώ να τα επαναλάβω, ντρέπομαι και σκιάζομαι κιόλας, μπορείτε όμως να τα χαρείτε στο αγαπημένο μας Τρωκτικό που είναι πάντα εκεί για μια δύσκολη στιγμή, να μας κάνει να νοιώσουμε λίγο χυδαία πρόστυχοι (με την καλή έννοια μιλάμε πάντα) και λίγο βρωμύλοι παλιοέλληνες της τελευταίας υποστάθμης.
Επί της ουσίας δεν προχωρώ διότι Κυριακή ξημέρωσε και εκλέγουμε και αρχηγό, δεν είναι ώρα για αναλύσεις. Have a nice day Πανέλληνες παγκοσμιοποιημένοι και προσέξτε που θα το ρίξετε – όσοι το ρίξετε. Όσοι δεν έχετε σκοπό να ρίξετε τίποτα καλή διασκέδαση που θα μας βλέπετε να ψάχνουμε τα εκλογικά μας κέντρα και θα κρατάτε την κοιλιά σας απ΄τα γέλια. Μην έχετε τύψεις. Σας είπα – έτσι κάναμε κι΄εμείς το 04….