Έχουμε έναν υπέροχο Υπουργό Παιδείας και ήμουν από τους πρώτους που το ανέδειξα αυτό πριν αρκετούς μήνες φιλοτεχνώντας του ένα πολύ ελκυστικό πορτρέτο εδώ. Τον είχα επαινέσει μεταξύ άλλων και επειδή χωρίς να είναι έρμαιο προκαταλήψεων είχε παραστεί στα εγκαίνια ιδιωτικών σχολών Ι.Ε.Κ. που τα συμφέροντά τους (εντελώς απροσδόκητα) ήταν ακριβώς αντίθετα με αυτά των Δημόσιων Επαγγελματικών Λυκείων, αρμοδιότητας του κ. Υπουργού. Τότε που ανακούφισε το Δημόσιο αφού υποχρέωσε σε διαθεσιμότητα χιλιάδες καθηγητές (και ακόμη τους έχει σε μια κατάσταση υπέρτατης ανασφάλειας), ενώ οι ιδιωτικές σχολές ωφελήθηκαν, συμπτωματικά, αλλά μια χαρά, από τις ειδικότητες που καταργήθηκαν.
Από τότε έκανε κι άλλα, γιατί ο άνθρωπος ο ανήσυχος και δημιουργικός δεν μπορεί να μένει μέσα να κοιτάζει τους τέσσερις τοίχους και (παρεμπιπτόντως) να δουλεύει. Τελευταία του κίνηση ήταν να πάει και στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου των κ.κ. Μώραλη-Μαρινάκη (εδώ αναγκαστικά το όνομα του υπαλλήλου πάει πριν από αυτό του αφεντικού, τι να κάνουμε). Αυτοί, που ως γνωστόν, διεκδικούν με τις καλύτερες των προθέσεων και κόντρα στο κόμμα του κ. Αρβανιτόπουλου τη Δημαρχία του Πειραιά! Τίποτα το μεμπτό φυσικά. Άμα είσαι βουλευτής Πειραιά, προφανώς όχι μόνο στα εγκαίνια σκας μύτη αλλά και διαρκείας για σουίτα του εκλογικού αυτού κέντρου αγοράζεις, για να έχεις σίγουρη μια θέση εκεί.
Αυτά είδαν όμως στον ΣΥΡΙΖΑ και φοβήθηκαν πως ο κ. Αρβανιτόπουλος με το ειδικό (πολιτικό) βάρος που διαθέτει θα μπορούσε να γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα εναντίον τους. Και κοίτα τι σκέφτηκαν: Είπαν πως έστειλαν από το Υπουργείο Παιδείας ένα φορτίο προσκλήσεις για ομιλίες των Μώραλη-Μαρινάκη, με ταχυδρόμο-αγγελιαφόρο (=courier) που πληρώθηκε από το Υπουργείο, δηλαδή και από εμάς. Έδειξαν και κάποιον καφέ φάκελο με την ένδειξη Υπουργείο Παιδείας κ.λπ. Ο Υπουργός απάντησε οργισμένος ότι όχι και επιφυλάσσεται ακόμη και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Έχω να παρατηρήσω τα εξής:
- Όταν είσαι αθώος δεν χρειάζεται να απειλείς έτσι αόριστα χωρίς να δίνεις κάποιο στοιχείο, σαν να πυροβολείς με άσφαιρα στον αέρα, μήπως και φοβηθούν αυτοί που σε στρίμωξαν.
- Όταν είσαι αθώος λες για φέρτε μου εδώ, μια φωτοτυπία έστω, αυτού του φακέλου, να δούμε ποια εταιρεία τον διακίνησε, να βρούμε τους ανθρώπους της και αυτοί να μας πουν από πού και από ποιον τον παρέλαβαν.
- Με δυο λόγια ξεκινάς μια Ε.Δ.Ε. αμερόληπτη και ασυμβίβαστη και όποιον σε υποψιάστηκε τον τρέχεις μετά γύρω-γύρω στο λιμάνι.
- Και κάτι τελευταίο. Αν όμως παρ’ ελπίδα αποδειχθεί ότι οι Μώραλης-Μαρινάκης έστειλαν μέσω του Υπουργείου τις προσκλήσεις, εν αγνοία εννοείται (πάντα) του Υπουργού, οι ψηφοφόροι του Πειραιά δεν θα πρέπει να σκεφθούν πως εσείς μας τάζετε εκατομμύρια να ρίξετε στο λιμάνι και πάτε να γλιτώσετε τα προεκλογικά ταχυδρομικά; Αλλά υπάρχει απάντηση σ’ αυτό: απλά οι άνθρωποι βαριόταν να σαλιώνουν τα γραμματόσημα (και όταν υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που κάθονται…)
Χαίρομαι και για την ψυχραιμία του Πρωθυπουργού μας, που δεν νευρίασε, δεν ασχολήθηκε καν, να καλέσει και να τραβήξει και δυο αυτιά τέλος πάντων, αν υπήρχε κόκκος αλήθειας σε όλα αυτά. Να τράβαγε τα αυτιά του ΣΥΡΙΖΑ εννοώ, όχι του Υπουργού του…