Το τηλεφώνημα από γνωστό, όχι αφελή και όχι ανυποψίαστο: «για λέγε, τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις;». Η απάντηση ήταν απόλυτα ειλικρινής: «Δεν έχω ιδέα, ό,τι διαβάζεις και εσύ». Φυσικά, δεν με πίστεψε. Δεν διανοείται να πιστέψει ότι οι δημοσιογράφοι δεν γνωρίζουν τα πάντα. Πολύ περισσότερο τις… κρυφές εκείνες δημοσκοπήσεις που υποτίθεται γνωρίζουν κάποιοι λίγοι.
Σύμφωνα με την επικρατούσα αυτή σεναριολογικού χαρακτήρα άποψη, πάντα παραμονές των εκλογών υπάρχουν μυστικές δημοσκοπήσεις οι οποίες αποκαλύπτουν σημεία και τέρατα. Η Ν.Δ. έχει πέσει σε μονοψήφιο αριθμό, το ΠΑΣΟΚ δεν πλησιάζει καν το όριο του 3%, ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει ποσοστά που δεν τα πιστεύουν ούτε οι επιτελείς του, οι ΑΝΕΛ παίρνουν περίπου ποσοστά αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.ο.κ.
Υπάρχει και μια παραλλαγή αυτού του συνομωσιολογικού σεναρίου η οποία λέει ότι κρυφές δημοσκοπήσεις κάνουν συνεχώς, σχεδόν καθημερινά οι πρεσβείες. Η Αμερικανική σίγουρα, η Βρετανική κατά πάσα πιθανότητα, ενδεχομένως η Γερμανική, μπορεί και η Ρωσική. Αυτές τις… δημοσκοπήσεις, οι λάτρεις των φανταστικών σεναρίων, τις δημοσιοποιούν αρκετές ημέρες πριν, δεν περιμένουν τις παραμονές των εκλογών. Ενδεχομένως πολλοί χρήστες του διαδικτύου να τις έχουν δει. Κάποια αγνώστου ταυτότητας site τις διακινούν. Και οι οποίες επίσης κρύβουν απίστευτα ποσοστά που δείχνουν συγκλονιστικές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Μέχρι και για το ενδιαφέρον της Ουάσινγκτον για τα αποτελέσματα στην περιφέρεια Αττικής διάβασα, ένα ενδιαφέρον το οποίο εκδήλωσαν φυσικά με δημοσκόπηση που παράγγειλαν! Προφανώς, ο Ομπάμα προβληματίζεται με τα ποσοστά που θα πάρει η Δούρου και ο Σγουρός…
Όταν εξήγησα στον γνωστό μου, πως η τελευταία δημοσκόπηση που γνωρίζω είναι αυτή της ALCO που δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται με 1,5 μονάδα, ήταν σαν να μην του έλεγα τίποτα. Όχι απλά την αμφισβήτησε, αλλά επικαλέστηκε μια άλλη, μιας εταιρείας την οποία δεν έχω ξανακούσει, η οποία έδινε διαφορά τεσσάρων ή πέντε μονάδων υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και μια ακόμα καινούργιας εταιρείας που έδινε προβάδισμα στη Ν.Δ. Φυσικά, δεν αρκέστηκε ούτε σ’ αυτές. Είχε την απόλυτη βεβαιότητα, ότι υπάρχουν επιπλέον πολλές και κρυφές δημοσκοπήσεις τις οποίες ή εγώ αγνοώ, ή γνωρίζω αλλά δεν θέλω να του τις κοινοποιήσω. Και οι οποίες φυσικά δείχνουν δραματικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.
Παλαιότερα, όταν ίσχυε η απαγόρευση δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων, υπήρχε πρόσφορο έδαφος για να τροφοδοτούνται τέτοιου είδους σενάρια. Ο καθένας φανταζόταν ό,τι ήθελε, ο καθένας διοχέτευε ό,τι ήθελε και το τελευταίο δεκαπενθήμερο πριν τις εκλογές, παιζόταν ένα απίστευτο παιχνίδι εντυπώσεων το οποίο όλοι έχουμε βιώσει. Τώρα, απαγορεύσεις δεν υπάρχουν. Άρα, δεν υπάρχει και λόγος να φαντασιωνόμαστε μετρήσεις που δεν υπάρχουν.
Δημοσκοπήσεις, φυσικά κάνουν τα επιτελεία των κομμάτων, όσα τουλάχιστον διαθέτουν ακόμα χρήματα για να τις πληρώνουν. Τις κάνουν για εσωτερική χρήση και πολλές φορές αυτές καθοδηγούν τη στρατηγική τους. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι δημοσκοπήσεις αυτές, έχουν εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνες που βλέπουμε να δημοσιοποιούνται. Ενδεχομένως να έχουν περισσότερες παραμέτρους, να διερευνούν επιπλέον στοιχεία σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, αλλά τα γενικά συμπεράσματα, δεν βρίσκονται μακριά από εκείνα των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύονται.
Αν ο γνωστός μου με πίστευε και δεν φαντασιωνόταν δημοσκοπήσεις με συγκλονιστικά ευρήματα, τις οποίες πιθανώς ν' αναζήτησε από άλλον δημοσιογράφο, ίσως άκουγε και αυτό που είχα σκοπό να του πω. Ότι, δηλαδή, η προεκλογική περίοδος που ζούμε, έχει κάποια εντελώς ξεχωριστά χαρακτηριστικά τα οποία έχουν κάνει ακόμα και τους δημοσκόπους επιφυλακτικούς ως προς τα ευρήματα των μετρήσεων που κάνουν. Το πιο σημαντικό, είναι πως ένα θεαματικά μεγάλο μέρος πολιτών που καλούνται ν' απαντήσουν σε ερωτήματα αρνούνται να το κάνουν. Όταν στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούνε για εταιρείες μετρήσεων, στην πιο ευγενική εκδοχή λένε πως «δεν θέλουν ν απαντήσουν». Όταν υπάρχει ένα τέτοιας έκτασης φαινόμενο, τότε οποιοδήποτε συμπέρασμα μετρήσεων, παύει να είναι ασφαλές. Άρα, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε…