O Λαφαζάνης κάνει κόμμα. Και καλεί τον λαό στην «πολιτική και κοινωνική συγκρότηση ενός πλατιού πανελλαδικού κινήματος, με δημιουργία επιτροπών αγώνα ενάντια στο νέο Μνημόνιο, τη λιτότητα και την επιτροπεία της χώρας». Μάλιστα. Δικαίωμα αναφαίρετο, ποιος το αμφισβητεί αυτό; Εκείνο που δεν έχει δικαίωμα ο Λαφαζάνης και όσοι πορεύονται μαζί του, είναι να μην αναφέρει την εναλλακτική του με σαφήνεια. Όχι στο μνημόνιο, εντάξει. Ναι, σε τι; Στην δραχμή προφανώς εννοεί, γιατί τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Η αλήθεια είναι πως ο Λαφαζάνης, τουλάχιστον, είναι ειλικρινής. Δεν θεωρεί το ευρώ ως φετίχ και δεν έχει πρόβλημα να ζητάει επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Ωστόσο, για να έχουμε όλη την μεγάλη εικόνα της πρότασης Λαφαζάνη, θα πρέπει να μας πει (πουν) και τι σημαίνει αυτό.
Με απλά και κατανοητά λόγια, πρέπει το νέο αυτό υπό δημιουργία κόμμα να διευκρινίσει πώς θα είναι το βιοτικό μας επίπεδο στο ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή. Όσο απλά μας τα περιέγραφε ο πρώην(;) σύντροφός τους Βαρουφάκης, όταν σε ανύποπτο χρόνο μίλαγε για το θέμα («επιστροφή στη δραχμή, όσο το ευρώ εξακολουθεί να ισχύει, θα έχει ανυπολόγιστο και ειδεχθέστατο ανθρώπινο κόστος στο εσωτερικό της χώρας») ή και ο ίδιος ο Λαπαβίτσας που μίλαγε για δελτίο στα τρόφιμα.
Και να μην αρκεστούν σ' αυτά. Να μας πουν πως δεν θα διαγραφεί, ούτε θ' απομειωθεί το δημόσιο χρέος, αλλά θα πολλαπλασιαστεί, ότι είναι κάτι παραπάνω από ορατός ο κίνδυνος εξόδου και από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, ότι, όπως έδειξαν οι πρόσφατες περιηγήσεις της σημερινής κυβέρνησης, λεφτά δεν υπάρχουν ούτε εκτός Ε.Ε., τι σημαίνει αυτή η έξοδος για τα στρατηγικά ή και υπαρξιακά συμφέροντα της χώρας και μερικές δεκάδες πράγματα ακόμα.
Μόνο αν συμβούν όλα αυτά, το νέο κόμμα θα έχει μια ξεκάθαρη και ειλικρινή θέση-πρόταση προς ψηφοφόρους, οι οποίοι με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο θα έχουν να επιλέξουν. Αν και γι' αυτό, έχω μια ένσταση. Γιατί οι ψηφοφόροι της δραχμής να πάνε σ' ένα κόμμα με τον Λαφαζάνη και όσους θ' αποχωρήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και να μην προτιμήσουν τον πιο ξεκάθαρο σ' αυτό το θέμα, Αλέκο Αλαβάνο; Αυτός τουλάχιστον δεν παραμύθιασε κανέναν για «σκίσιμο μνημονίων», δεν τροφοδότησε με φρούδες ελπίδες, ήταν ειλικρινής από την αρχή. Είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς μαζί του, μίλαγε χωρίς φιοριτούρες για «Plan B»…