Για πολλούς συμπολίτες μας η επιλογή την Κυριακή είναι μεταξύ του Χαρούμενου Αύριο και του Απόλυτου Κακού.
Πολλοί, με άλλα λόγια, θα ψηφίσουν είτε αισιοδοξώντας ότι η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη από το σήμερα, είτε ελπίζοντας ότι δεν θα είναι χειρότερη από το σήμερα.
Άλλοι θα ψηφίσουν για να φέρουν τα καλύτερα, άλλοι για να αποφύγουν τα χειρότερα.
Από τη μια πλευρά βρίσκονται οι αισιόδοξοι, που βλέπουν την ιστορική πορεία ως μια νομοτελειακή εξέλιξη προς τον επίγειο Παράδεισο και πιστεύουν ότι στόχος της πολιτικής δράσης είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη έλευσή του. Για τους οπαδούς αυτής της άποψης είναι αδιανόητο ότι το παιδί σου δεν θα έχει καλύτερη τύχη από τη δική σου.
Από την άλλη βρίσκονται οι απαισιόδοξοι, αυτοί που πιστεύουν ότι η ιστορική εξέλιξη είναι γεμάτη κινδύνους και ότι στόχος της πολιτικής δράσης είναι να αποφεύγονται ή να καθυστερούν τα δεινά που είναι σύμφυτα με την ανθρώπινη ύπαρξη.
Η αισιόδοξη προοπτική είναι σχετικά νέα στην ιστορία της ανθρωπότητας και συνδέεται με τη βιομηχανική επανάσταση και τους τεράστιους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης που την ακολούθησαν.
Η απαισιόδοξη άποψη, αντίθετα, είναι αυτή που κυριαρχούσε στον Μεσαίωνα όπου οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης ήταν είτε μηδενικοί είτε αρνητικοί. Τότε, η ελπίδα ότι το παιδί σου θα είχε καλύτερη μοίρα από εσένα θεωρείτο σκανδαλώδης: Θα έπρεπε να θεωρείσαι ευτυχής αν το παιδί σου δεν πέθαινε στη γέννα ή αργότερα από λοιμούς, επιδημίες, σφαγές κ.λπ. Στον Μεσαίωνα η χρυσή εποχή ήταν στο μακρινό παρελθόν, η Εδέμ, και έκτοτε η ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης ήταν μια ιστορία Πτώσης και Εκδίωξης.
Αμφότερες οι απόψεις σχετίζονται με τεράστια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αν και στο συνολικό ισοζύγιο εγκλημάτων η αισιόδοξη άποψη έχει ασφαλώς το προβάδισμα.
Πάντως, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα την Κυριακή, τελειώνει οριστικά το παραμύθι. Για τις μελλοντικές εξελίξεις στην Ελλάδα δεν θα ευθύνονται η Μέρκελ, οι Εβραίοι, οι Σκοτεινές Δυνάμεις, ο ιμπεριαλισμός, οι Μασόνοι, οι Τούρκοι, οι «Σκοπιανοί», οι ξένες συνωμοσίες κ.λπ.
Ένας θα είναι ο μοναδικά και αποκλειστικά υπεύθυνος:
O κυρίαρχος Ρωμιός.