Ένας φίλος, μου περιέγραφε την προσωπική του ιστορία, όταν λίγους μήνες πριν συζητούσε με διευθυντή Τράπεζας για ένα δάνειο που αδυνατεί να εξοφλήσει. Η συζήτηση, δεν γινόταν επί ίσοις όροις. Μου έλεγε πως ένιωθε ανυπεράσπιστος μπροστά στον ισχυρό της Τράπεζας, από τον οποίο όχι απλά ζητούσε ρύθμιση του δανείου αλλά και νέο επιχειρηματικό δάνειο για να ανασάνει. Το συναίσθημά του ήταν το πιο εντυπωσιασιακό. Αδύναμος, κολλημένος στον τοίχο, απέναντι στο αυστηρό βλέμμα του Τραπεζίτη.
Βλέποντας χθες τον Αντώνη Σαμαρά πλάι στην Άνγκελα Μέρκελ, μου ήρθε αυτή η εικόνα. Παρότι οι αναλογίες ήταν θεαματικά διαφορετικές και ενδεχομένως και ο παραλληλισμός να είναι άστοχος, η στάση του Έλληνα πρωθυπουργού με παρέπεμψε στην εικόνα που μου περιέγραφε ο φίλος. Έμοιαζε με κάποιον ανίσχυρο να αντιπαρατεθεί ή να διεκδικήσει απέναντι στη Γερμανίδα καγκελάριο. Και απλά περιέγραφε τη δική του εικονική πραγματικότητα. Την οποία η Μέρκελ άκουγε μάλλον βαρετά.
Αν κάποιος μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα από τις δηλώσεις που έγιναν μετά τη συνάντηση, τότε δεν θα διαπιστώσει μια θεαματική διαφορά σε σχέση με όσα γνωρίζαμε ως σήμερα. Η Γερμανία επίμονη στην πολιτική της, η Ελλάδα πρόθυμη να υλοποιήσει αυτή την πολιτική χωρίς ιδιαίτερες διαθέσεις διαπραγμάτευσης, με μια αντιπρόταση έστω.
Αν η προσδοκία του Α. Σαμαρά, ήταν να ακούσει δημόσια τη Γεμανίδα καγκελάριο να του λέει πως «Η Ελλάδα δίνει θετικά μηνύματα και σύντομα θα υπάρξει θετική ανάπτυξη», τότε ναι, πέτυχε αυτό που ήθελε. Νομίζω. ωστόσο, πως ο Έλληνας πρωθυπουργός περίμενε κάτι περισσότερο. Το οποίο δεν ήρθε. Φαντάζομαι (και δεν είναι αποκλειστικά προϊόν φαντασίας, αλλά και πληροφοριών), πως ο Έλληνας πρωθυπουργός θα περίμενε από τη Μέρκελ μία δήλωση για το δημόσιο χρέος. Το οποίο μπορεί να λένε ότι είναι βιώσιμο, αλλά όλοι γνωρίζουν πως δεν είναι. Μια δήλωση έστω ότι θ' ανοίξει μια συζήτηση για το θέμα. Τέτοια δήλωση δεν ήρθε.
Και στο ερώτημα γιατί θα ήταν χρήσιμη μια τέτοια αναφορά από την ισχυρή Γερμανίδα, η απάντηση είναι γιατί μια τέτοια δήλωση θα περιλαμβανόταν στο προεκλογικό οπλοστάσιο του Α. Σαμαρά. Και θα προστίθετο σε όλα τα υπόλοιπα που ανέφερε χθες, τα οποία ωστόσο συνιστούν την εικονική πραγματικότητα που προαναφέραμε. Την ανάπτυξη που έρχεται, την ανεργία που πέφτει, το νέο μνημόνιο που δεν θα χρειαστεί, τα επιτόκια δανεισμού από τις αγορές που έχουν μειωθεί.
Έχω την εντύπωση πως χθες ο κ. Σαμαράς έκανε από το Βερολίνο την πρώτη άτυπη δημόσια προεκλογική του εμφάνιση. Και περίπου μας περιέγραψε με ποιον τρόπο θα διεκδικήσει τις επόμενες εκλογές. Με τι συνθήματα και ποιες υποσχέσεις.