Όπως φαίνεται τη μικροπολιτική και το βόλεμα δεν τα χρησιμοποιούμε μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Τα εξαγάγουμε επίσης. Και μάλιστα με επιτυχία. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ο οποίος προτάθηκε από την ελληνική κυβέρνηση για επίτροπος στην Ε.Ε. Η πρόταση αυτή έχει γίνει καιρό τώρα. Ο πρωθυπουργός θεώρησε σωστό να στείλει στις Βρυξέλλες έναν άνθρωπο ο οποίος τον είχε στηρίξει όταν χρειάστηκε για να εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ. Το πολιτικό αυτό γραμμάτιο -σύμφωνα με τα ελληνικά ειωθότα- έπρεπε να ξεπληρωθεί στο ακέραιο. Και δεν αρκούσε η τοποθέτηση Αβραμόπουλου στο σημαντικό υπουργείο Άμυνας. Χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Αυτό το παραπάνω ήταν η σημαντική και χρυσοφόρα (από κάθε άποψη) θέση του επιτρόπου. Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τοποθετούν αποτυχόντες να εκλεγούν βουλευτές σε κρίσιμες θέσεις δημόσιων οργανισμών, έτσι συμπεριφέρονται και σε ό,τι αφορά κρίσιμες ευρωπαϊκές θέσεις. Από τις οποίες μάλιστα, με τους κατάλληλους ανθρώπους, η χώρα θα μπορούσε να έχει οφέλη.
Η περίπτωση Αβραμόπουλου δεν είναι η μοναδική. Έχουμε ιστορία στην εξαγωγή ανθρώπων με τέτοιου είδους κριτήρια. Όχι ανθρώπων ικανών για να ανταπεξέλθουν στην αναγκαιότητα μιας θέσης, αλλά ανθρώπων στους οποίους κάποιοι, κάτι χρωστάνε. Ο Χρήστος Παπουτσής διορίστηκε ως εκπρόσωπος της χώρας στην Παγκόσμια Τράπεζα, άγνωστο με ποια σχετικά προσόντα. Η Τίνα Μπιρμπίλη διορίστηκε από τον Γ. Παπανδρέου στην ιδιαίτερα καλά αμοιβόμενη θέση της εκπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, προκαλώντας ανάλογες απορίες. Και η λίστα μπορεί να συμπληρωθεί με δεκάδες ακόμα ονόματα που «τακτοποιήθηκαν» από διάφορους πρωθυπουργούς τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι οι ηγεσίες των κομμάτων ακόμα και την Ευρωβουλή με τον ίδιο τρόπο τη βλέπουν. Ως ένα χώρο όπου θα μπορούσαν να βολέψουν ανθρώπους οι οποίοι τους είχαν βοηθήσει. Ιδιαίτερα πριν καθιερωθεί ο σταυρός προτίμησης.
Χθες, ανακοινώθηκαν οι αρμοδιότητες των νέων επιτρόπων στην Ε.Ε. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αναλαμβάνει το ιδιαίτερα κρίσιμο χαρτοφυλάκιο των εσωτερικών υποθέσεων και της μετανάστευσης. Διαβάζοντας τα θέματα που θα διαχειρίζεται, καταλαβαίνει κάποιος πόσο σημαντικά είναι: Πολιτική μετανάστευσης, συνθήκη Σένγκεν, προστασία και φύλαξη εξωτερικών συνόρων, καταπολέμηση ρατσισμού και ξενοφοβίας, προστασία μειονοτήτων, καταπολέμηση ομοφοβίας κ.α. Θέματα σημαντικά όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλα ιδιαίτερα για τη χώρα μας που αντιμετωπίζει σε έντονο βαθμό τέτοια ζητήματα.
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ιδιαίτερα τιμητικό για την Ελλάδα το χαρτοφυλάκιο Αβραμόπουλου. Έχει δίκιο. Σ' αυτό το χαρτοφυλάκιο, ωστόσο, φρόντισε να στείλει τον πιο άοσμο, άγευστο και με μηδαμινή εμπειρία γι' αυτά τα θέματα άνθρωπο. Απλά και μόνο για να εξυπηρετήσει τον ίδιο. Αλλά όχι και για να υπηρετήσει με επάρκεια τη θεματολογία που περιλαμβάνεται στο σημαντικό χαρτοφυλάκιο που αναλαμβάνει…