Ένα από τα κατορθώματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι να δυσφημίσει (μετά την έννοια της Αριστεράς) και την έννοια των δημοψηφισμάτων. Μιας διαδικασίας δηλαδή, που ενώ θα έπρεπε να αποτελεί άμεση εκφραση της κοινωνίας για σημαντικά ζητήματα, χρησιμοποιείται από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως διαδικασία πολιτικού παιχνιδιού, κάτι σαν ένα καλό χαρτί σε μια παρτίδα πόκερ.
Το δημοψήφισμα του "ναι" ή "όχι" είχε ένα απόλυτα θολό περιεχόμενο. Και οι δυο επιλογές ωστόσο, σήμαιναν ένα νέο μνημόνιο. Είτε εκείνο που πρότειναν τότε οι δανειστές (πρόταση Γιούνκερ), είτε εκείνο που είχε προτείνει η ελληνική κυβέρνηση (η πρόταση 47 σελίδων). Η σκόπιμη σύγχυση που προκλήθηκε από την κυβέρνηση, έδωσε στο "όχι" τουλάχιστον, πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις. Για άλλους σήμαινε όχι στη λιτότητα (μια ερμηνεία που υποστήριξε επίσημα η κυβέρνηση), για άλλους όχι στο ευρώ, για άλλους όχι σε νέο μνημόνιο, για άλλους κάτι διαφορετικό. Αν ρώταγες πέντε ψηφοφόρους του "όχι" θα έπαιρνες ισάριθμες διαφορετικές απαντήσεις. Εξίσου θολή ήταν και η επιλογή του "ναι", αν και λίγο πιο ξεκάθαρη.
Το δημοψήφισμα εκείνο, υποτίθεται ότι χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση ως διαπραγματευτικό όπλο στις συζητήσεις με την τρόικα. Το αποτέλεσμα -ένα μνημόνιο πολύ πιο σκληρό και απο τις προτάσεις Γιούνκερ και από εκείνες της κυβέρνησης- έδειξε ότι το δημοψήφισμα ήταν μια πολύ κακή ιδέα. Όταν μάλιστα πραγματοποιήθηκε με κλειστές τράπεζες και μεγάλες αρνητικές παρενέργειες που θα υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα, και με εξίσου μεγάλο κόστος για την κοινωνία.
Το σίγουρο είναι, πως το δημοψήφισμα και έτσι όπως πραγματοποιήθηκε (με δυσδιάκριτους όρους) και έτσι όπως χρησιμοποιήθηκε ως αποτέλεσμα, καταγράφτηκε ως αρνητική κίνηση που αγνόησε τη βούληση των ψηφοφόρων και δυσφημίστηκε ως διαδικασία. Το εξίσου σίγουρο είναι, πως ο κ. Τσίπρας δεν πήρε κανένα μάθημα από αυτή την πρωτοβουλία του. Την επαναλαμβάνει αυτή τη φορά για εσωκομματικούς λόγους.
Ανεξάρτητα από το αν θα πραγματοποιηθεί ή όχι το δημοψήφισμα για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (όταν γραφόταν αυτό το σημείωμα, δεν είχε ξεκαθαριστεί αυτό), η ηγεσία του κόμματος χρησιμοποιεί το δημοψήφισμα, όχι για να λάβει υπόψη της τις απόψεις των μελών του, άλλα για να στριμώξει τα μέλη αυτά με ένα εκβιαστικό τρόπο και να να αναγκαστούν να στηρίξουν την επιλογή της. Όσοι (και αν) ψηφίσουν "ναι" στην επιλογή Τσίπρα, θα είναι άνθρωποι που θα έχουν οδηγηθεί σε μια τέτοια επιλογή για να μην κλονιστεί ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση ή για να μην κλονιστεί η ίδια η θέση Τσίπρα στην ηγεσία. Ή ακόμα, για να μην μπει πάλι η χώρα σε διαδικασία εξόδου από το κοινό νόμισμα.