Υπάρχει μια σειρά από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που συνδέουν την άποψή τους για επιστροφή στη δραχμή με την έννοια της Αριστεράς. Το ισχυρίζονται οι ίδιοι, αλλά το έχουν δεχτεί ως μια δεδομένη πραγματικότητα και τα μέσα ενημέρωσης. Τα τελευταία, όταν καταγράφουν τις απόψεις του Λαπαβίτσα, του Λεωτσάκου και μερικών ακόμα, σπεύδουν να προβάλλουν το αριστερό υποτίθεται πρόσημό τους. Άρα, σύμφωνα με αυτή την εξίσωση, επιστροφή στη δραχμή ισοδυναμεί με αριστερή στάση.
Καταγράφω ένα μικρό απόσπασμα από παλαιότερη αναφορά του Γ. Βαρουφάκη, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο έγραφε με γλαφυρό τρόπο εδώ στο protagon τι θα συνέβαινε στο ενδεχόμενο που η χώρα βρισκόταν εκτός κοινού νομίσματος: «Θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές με ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν. Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα όσων θα έχουν πρόσβαση σε ευρώ, η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν "τοκογλυφικά" ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους 'ανατολίτες' που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους 'εξευρωπαϊσμένους' πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη».
Πολλά μπορεί να καταλογίσει κάποιος στον υπουργό Οικονομικών, αλλά σ' αυτήν την περιγραφή έχει απόλυτο δίκιο. Μια περιγραφή από την οποία προκύπτει σαφέστατα ότι κερδισμένοι από μια τέτοια εξέλιξη (επιστροφή στη δραχμή) δεν θα ήταν οι οικονομικά αδύνατοι, αλλά αυτοί οι οποίοι θα είχαν πρόσβαση στο κοινό νόμισμα, έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό και γενικά είναι ισχυροί και με προσβάσεις σε οικονομικά ή πολιτικά κέντρα εξουσίας. Συνάδει με την Αριστερά αυτό;
Την άποψη Βαρουφάκη, ότι δηλαδή επιστροφή στη δραχμή θα σημαίνει μεγάλη εξαθλίωση για τους πολλούς και οικονομικά αδύνατους πολίτες, την εστερνίζονται οι περισσότεροι οικονομολόγοι στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό.
Δραματική συρρίκνωση του ακαθάριστου εθνικού προιόντος, μισθοί και συντάξεις επιπέδου 200-300 ευρώ, αύξηση του ιδιωτικού και δημόσιου χρέους, ανεπάρκεια σε βασικά εισαγόμενα προϊόντα, εισβολή ξένων αλλά και Ελλήνων οικονομικά ισχυρών που θα αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές επιχειρήσεις, ακίνητα, δημόσια περιουσία κ.ο.κ.
Και αναρωτιέμαι: είναι αριστεροί αυτοί που επιμένουν σε μια τέτοια επιλογή;