Protagon A περίοδος

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε…

Η κυβέρνηση έχει ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά την αξιοπιστία της. Ένα πρόβλημα που αποτυπώνεται στην συνάντηση Βαρουφάκη-Λαγκάρντ, το οποίο ωστόσο αποτελεί ένα μικρό μόνο παράδειγμα. Ενδεικτικό όμως.

Γιάννης Παντελάκης

Η Λαγκάρντ ήταν εύκαιρη, ο καιρός καλός, βρήκε και ένα εισιτήριο σε μια φθηνή πτήση και ο Βαρουφάκης πήγε ως την Ουάσινγκτον. Περίπου έτσι, έστω καθ' υπερβολή, μας παρουσίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την συνάντηση του υπουργού Οικονομικών με την διευθύντρια του ΔΝΤ. Όπως είπε, βασικός στόχος της επίσκεψης ήταν συναντήσεις του υπουργού με εκπροσώπους του αντίστοιχου Αμερικάνικου (για την ακρίβεια, με τον υφυπουργό Οικονομικών για τις Διεθνείς Υποθέσεις, Nathan Sheets) και με την ευκαιρία ζήτησε να συναντήσει και την Λαγκάρντ, που ειχε κενό εκείνη την ημέρα. Η οποία Λαγκάρντ, όπως είναι γνωστό -λέμε εμείς τώρα-, τις Κυριακές της, ακόμα και αν πρόκειται για Κυριακή του Πάσχα, αναλώνει τον χρόνο της με όποιο περαστικό τής ζητήσει να συναντηθούν. Διαφορετικά πλήττει.

Η κυβέρνηση έχει ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά την αξιοπιστία της. Ένα πρόβλημα που αποτυπώνεται στην συνάντηση Βαρουφάκη-Λαγκάρντ, το οποίο ωστόσο αποτελεί ένα μικρό μόνο παράδειγμα. Ενδεικτικό όμως. Μια αξιοπιστία που δεν δοκιμάστηκε μόνο σε ό,τι αφορά το ποιος ζήτησε αυτή την συνάντηση, πόσο επείγοντα χαρακτήρα είχε και αν αφορούσε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού (και όχι μόνο) ότι η κυβέρνηση, αν αναγκαστεί, θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις, αλλά όχι το ΔΝΤ. Ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα, δηλαδή. Δοκιμάστηκε σ' ένα εξίσου σημαντικό θέμα, που αφορά το περιεχόμενο της συνάντησης.

Ως προς αυτό, υπάρχουν δυο διαφορετικές απόψεις μέσα στην ίδια την κυβέρνηση. Όταν το Γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων αποκάλυψε ότι η Λαγκάρντ ζήτησε περικοπές σε συντάξεις και αύξηση του ΦΠΑ, η κυβέρνηση δεν είχε μία απάντηση σ' αυτό, αλλά δύο. Η πρώτη ήταν του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο διέψευσε ότι τέθηκαν τέτοια ζητήματα (συντάξεις-ΦΠΑ), η δεύτερη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που επιβεβαίωσε ότι τέθηκαν και αυτά τα θέματα, αλλά πρόσθεσε με έμφαση πως σε αυτά τα ζητήματα δεν μπορεί να υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση.

Πράγματι, δεν μπορεί να υποχωρήσει, σκέφτηκα και εγώ. Μέχρι που διάβασα μια νεότερη δήλωση του κ. Σακελλαρίδη που αφορούσε τον ΦΠΑ στα νησιά. Έλεγε αυτή η δήλωση πως «είναι ένα θέμα το οποίο είναι υπό ανοικτή διαβούλευση», δηλαδή, με άλλα λόγια, το συζητά η κυβέρνηση (για να μην προχωρήσουμε σε μια πιο αυστηρή μετάφραση που θα έλεγε ότι ήδη το έχει αποφασίσει). Εντάξει λοιπόν, σε διαβούλευση το θέμα. Και αν από την διαβούλευση προκύψει ν' αυξηθεί ο ΦΠΑ σε κάποια νησιά, ο Βαρουφάκης τι θα κάνει; Θα το εισηγηθεί ως αρμόδιος υπουργός ή ισχύει η παλαιότερη (πριν 4 ημέρες) δήλωσή του ότι «εγώ δεν υπογράφω αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά»;

Αν το συνολικό πρόβλημα της κυβέρνησης ήταν μερικά λάθη στην επικοινωνιακή τακτική, μάλλον δεν θα ήταν και ένα σοβαρό θέμα. Εδώ όμως, προκύπτουν λάθη που αφορούν την ουσία, αφορούν την πολιτική που χαράσσεται, αφορούν τα μέτρα που μας ετοιμάζουν, αφορούν την ίδια την αξιοπιστία της σε μια από τις κρισιμότερες χρονικές περιόδους της χώρας…