Μετά από μια φιλόδοξη, σχετικά επιτυχημένη, αλλά τελικά βραχύβια εκεχειρία, η ωμή πραγματικότητα του πολέμου στη Συρία επέστρεψε – και μάλιστα για τους κατοίκους στο Χαλέπι ακόμα δριμύτερη από πριν: Η πόλη βομβαρδίζεται ανηλεώς εδώ και πολλές ημέρες από συριακές και ρωσικές δυνάμεις και οι παγιδευμένοι άμαχοι, 250.000-300.000 άνθρωποι, δεν έχουν πλέον σχεδόν καμία πρόσβαση σε τροφή ή φάρμακα.
Η πρόσβαση σε νερό έχει και αυτή σε μεγάλο βαθμό διακοπεί μετά την επίθεση σε αντλιοστάσιο.
Την Τρίτη οι δυνάμεις του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ πραγματοποίησαν τέσσερις επιθέσεις κατά των ανταρτοκρατούμενων περιοχών, σε μια από τις μεγαλύτερες χερσαίες επιχειρήσεις για την ανακατάληψη όλης της πόλης.
Σε συνδυασμό με την πολιορκία από τον κυβερνητικό στρατό, που μετρά πλέον τρεις εβδομάδες, ήρθε ίσως η χειρότερη αεροπορική επίθεση -από την αρχή του εμφυλίου- στη χώρα. Τα αεροσκάφη χτυπούν όπου μπορούν, ακόμα και στα υπόγεια και τα καταφύγια, όπου προσπαθούν να κρυφτούν οι πολιορκημένοι κάτοικοι – αλλά ακόμα και αυτό αποδεικνύεται δύσκολο και ανεπαρκές.
Οι περιοχές της πόλης που ελέγχονται από τους αντάρτες μετρούν εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες τις τελευταίες ημέρες. Τα πτώματα στοιβάζονται σε όποια πρόχειρη δομή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περίθαλψη, που είναι ήδη πολύ δύσκολη μέσα σε συνθήκες έλλειψης φαρμάκων. Επτά νοσοκομεία έχουν απομείνει στο ανατολικό Χαλέπι, αλλά δεν λειτουργούν όλα πλήρως.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στη πόλη έχουν απομείνει μόλις 35 γιατροί για χιλιάδες άτομα που έχουν ανάγκη. Ο ΠΟΥ καλεί σε άμεση δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων για την απομάκρυνση όσων έχουν ανάγκη (υπολογίζονται σε περίπου 40), ειδικά από το ανατολικό τμήμα της πόλης.
Οι εικόνες από τη διάσωση κυριολεκτικά με γυμνά χέρια μιας μικρής που είχε παγιδευτεί στα ερείπια κατοικίας και κατάφερε να βγει από αυτά (σωματικά τουλάχιστον) σώα είναι από τις πιο έντονες αυτού του πολέμου.
Ακόμη και ο Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε την «βαθιά ανησυχία» του για την κατάσταση σε αυτές τις ζώνες της πόλης.
Ολοι οι χάρτες με την κατάσταση επί του εδάφους στη Συρία μοιάζουν με ένα παζλ χρωμάτων με τρία και τέσσερα αντιμαχόμενα μέρη (στρατό, αντάρτες, ISIS, ισλαμιστικές ομάδες κάθε είδους) να ελέγχουν το καθένα μικρούς θύλακες και να τους αποσπάσουν ο ένας από τον άλλο.
Το Χαλέπι είναι από τα πιο αιματηρά κομμάτια αυτού του πάτσγουρκ. Από το 2012 είναι πρακτικά κομμένο στα δύο, με το στρατό και τους αντάρτες να προσπαθούν να πάρουν υπό τον έλεγχό τους την πόλη, άλλοτε η μεγαλύτερη της χώρας και μία από τις ιστορικότερες. Πλέον, είναι μία από τις φονικότερες.